Sinds enkele jaren staat het gezag van de scheidsrechter onder grote druk. Wie kent de beelden van spelers die protesteren tegen een beslissing van de scheidsrechter niet waarbij halve (of hele) teams de man/vrouw in het zwart (of welke kleur dan ook) omsingeldendna een beslissing die in hun nadeel was uitgevallen. Het is een beeld dat de laatste tien jaar steeds vertrouwder is geworden.

Ik mocht en mag graag het Engelse voetbal volgen. Ieder seizoen maak ik samen met mijn beste kameraad de oversteek naar Engeland om daar één of meerdere wedstrijden te bezoeken. Een van de dingen die mij daarbij opvielen was dat, tot voor kort, het respect voor de arbitrage veel groter was dan in onze vaderlandse prof- en amateurcompetities. Nog maar kort geleden leidde onvrede over een genomen beslissing niet of nauwelijks tot het belagen van een scheidsrechter. Wanneer de scheidsrechter een gele/rode kaart gaf meldde de betrokken speler zich netjes bij de leidsman, kreeg een toelichting op het genomen besluit en aanvaardde de genomen beslissing lijdzaam. Na een tegen hen toegekende vrije trap, ook als dit een strafschop was, bleef het belagen van een scheidsrechter achterwege.

De laatste jaren nam het respect voor de arbitrage langzaam maar af en uitte de ‘benadeelde’ speler steeds vaker zijn ongenoegen door met een boze of onschuldige blik hoofdschuddend weg te lopen. Dit laatste ging dan steeds vaker gepaard met een wegwerpgebaar  en onder het verbaal uiten van zijn ongenoegen. Dat dit over het algemeen niet al te vleiende woorden betrof moge duidelijk zijn, maar het met meerdere personen belagen van een scheidsrechter kwam maar zelden voor.

Wat mij als seizoenkaarthouder bij een betaald voetbalorganisatie en als amateurscheidsrechter de laatste jaren opvalt is dat op de Nederlandse velden een tendens plaatsvindt dat het belagen van een scheidsrechter toeneemt. De VAR – waar ik overigens niet heel enthousiast over ben – helpt de dienstdoende arbiter in dit geval wel bij belangrijke beslissingen zoals het toekennen van een strafschop, het bepalen van een buitenspelsituatie en het geven van een rode kaart. De dienstdoende scheidsrechter kan dan met een kort gebaar spelers wegsturen om vervolgens aan te geven dat hij in zijn headset het advies van de VAR afwacht. In alle andere gevallen echter zien we nog steeds hele kuddes spelers op hem afstuiven en hem omsingelen als men van mening is dat hen onrecht is aangedaan.

Scheidsrechters op de amateurvelden hebben het wat dat betreft veel zwaarder, zij staan er in de meeste gevallen alleen voor wanneer bij spelers de emoties het van de ratio overnemen. Met stoom uit de oren en schuim op de mond (of bek zo u wenst) komen ze vanuit alle hoeken van het veld op de arbiter afstormen om hen ongezouten te vertellen dat zijn beslissing niet juist is. Helaas gaat dit vaak gepaard met taalgebruik wat in het normale sociale verkeer op zijn zachtst gezegd als (uitermate) grof en ongenuanceerd wordt aangemerkt; het is vaak onbeschoft en beledigend of zelfs bedreigend.

Naar aanleiding van de verscherpte instructie tijdens het afgelopen Europees Kampioenschap, waarbij alleen de aanvoerder mocht communiceren met de scheidsrechter, heeft de KNVB het licht gezien. Zij nemen deze ‘nieuwe’ maatregel’ met ingang van het komend seizoen over in alle lagen van het voetbal, zowel bij de professionals als bij de amateurs. Spelers, anders dan de aanvoerder van een team, die zich beklagen bij de scheidsrechter dienen in het vervolg een waarschuwing (gele kaart) te krijgen. Het klinkt alsof men met dit besluit een nieuwe maatregel in voert die het wangedrag tegenover de arbitrage  de kop in moet drukken.

Scheidsrechters hadden dus een middel om op te treden tegen deze vorm van ‘wangedrag.’ Wij hebben het dus zelf zover laten komen door er niet consequent tegen op te treden.

Ik ben oprecht benieuwd hoe lang deze ‘nieuwe’ regel consequent toegepast gaat worden. Deze geldt niet namelijk alleen voor het betaald voetbal maar ook voor een verenigingsscheidsrechter die -pak ‘m beet – komend seizoen Stompetoren 3 – Klokketoren Boys 5  gaat fluiten. Ik heb er een hard hoofd in dat de gegeven waarschuwingen na afloop ook op het wedstrijdformulier komen te staan. Onder het genot van een pilsje wordt er nog wel eens wat vergeten nietwaar?

Ik hoor veel collega’s zeggen dat zij blij zijn dat de KNVB deze nieuwe richtlijn/regel heeft ingevoerd. Nou ik heb een verrassing voor u; het is niets meer of minder dan ‘oude wijn in nieuwe zakken.’ In de spelregels is al jaren opgenomen dat het ‘door woord of gebaar tonend het niet eens te zijn met de beslissing van de scheidsrechter’ met een waarschuwing (gele kaart) bestraft dient te worden. Scheidsrechters hadden dus al sinds jaar en dag een middel om op te treden tegen deze vorm van wangedrag. En dan is er maar één conclusie; wij hebben het zelf zover laten komen………….