In de elfde podcast, opgenomen op 18 februari, gaan Remco Mentink en Simone Disseldorp (haar debuut bij ons als sidekick!) in gesprek met Serge den Os (trainer Bernardus), middenvelder Tom Klumperman van Meerburg en doelpuntenmaker en sterkhouder Mike van der Zon van Teylingen. Ook wordt er kort teruggeblikt op het voorbije voetbalweekend en vooruit gekeken naar het komende programma. Genoeg luisterplezier weer in elk geval met onze podcast waarvan Delimes de hoofdsponsor is.
Leden en teams op het telraam: VV Zwammerdam (editie 9)
In de voorbije weken heeft onze redactie een overzicht geplaatst van alle Leidse clubs separaat en hun ledenaantallen. Dat alles kwam bij elkaar en daar hebben we een overzicht van gemaakt en enkele krenten uit de pap benoemd. Er werd tevens aangegeven dat de komende tijd benut zal worden om de andere regioclubs in kaart te brengen. Daarbij gaat het over de ledenaantallen van ‘LAV -clubs’, de divisieclubs en het restant van de clubs die niet aangesloten zijn, maar uiteraard wel de aandacht verdienen. Vandaag de focus op een ‘grensgeval’ v.w.b. de geografische ligging. Vv Zwammerdam, dit seizoen ook weer verbonden aan LAV en spelend tegen diverse clubs uit de regio in de derde klasse A.
Aantal actieve leden:
96 (1e, 2e, 3e, VR1 (7×7), JO12, JO10, JO9 & en 16 kids van 4 en 5 jaar, die wel willen ballen, maar nog geen lid zijn, evenals een groep met een verstandelijke beperking (G-voetbal) die wel willen voetballen, maar niet geschikt zijn om dat in teamverband te doen (die groep is er ook nog, maar zijn ook geen lid).
Aantal niet actieve leden:Â
95 (meestal-oud leden)
Totaal aantal leden:Â
191
Voorzitter Jaap Peters: ,,Een dalende tendens die ingezet is (van 220 spelende leden) omdat sinds 2013 (Rutte II) de bejaardenhuizen zijn gesloten, bejaarden kunnen dus niet meer doorstromen en blijven meestal alleenstaand een eengezinswoning ‘bezetten’. Een ernstige bijwerking van het Haagse beleid, die men niet had voorzien. De lagere school is ook teruggegaan van 240 naar nu 103 leerlingen. Daarnaast heeft Zwammerdam een zogenaamde ‘kleine cirkel’ (er komen geen inwoners van Reeuwijk, Bodegraven, Boskoop en Alphen aan den Rijn als mensen daar ontevreden zijn over hun club. In die dorpen zijn er wel andere alternatieven vlak in de buurt. Dat is bijvoorbeeld anders dan bij sv Aarlanderveen, waar veel meer leden komen uit de omliggende boerderijen en mensen die het niet naar de zin hebben bij sv Nieuwkoop. We werken in overleg met de Gemeente Alphen aan den Rijn aan een noodzakelijke geachte nieuwbouwwijk om ‘het dorp’ alsnog te redden (het bestaat al sinds het jaar 47). Of dat op tijd gaat lukken is de vraag. VV Zwammerdam bestaat dit seizoen 75 jaar.”
Krakerrr van de Week: FC Rijnvogels- SC Genemuiden met Jesse Driebergen
FC Rijnvogels kon in de voorbije vijf wedstrijden weer beschikken over Jesse Driebergen. De van origine middenvelder, maar bij de Katwijkse club vooral benut als linksback, is terug van een zware en slepende kruisbandblessure. Driebergen heeft het geluk in zijn loopbaan niet aan de kont hangen met een aantal langdurige blessures en de jaren waarin corona de bal tot stilstand bracht. Dat alles laat de sympathiek en makkelijk pratende ‘Vogel’ achter zich. Driebergen staat er weer en daar is de derde divisionist heel blij mee. Zo ook met de overeenkomst die recent werd gesloten om voor een zevende seizoen met elkaar in zee te gaan. Driebergen en FC Rijnvogels mag gerust een gelukkig huwelijk worden genoemd.
In de Krakerrr van de Week staat FC Rijnvogels en vooral Driebergen in de spotlights. Zaterdag komt kampioenskandidaat Genemuiden op visite op de Kooltuin. Dat duel had nog meer een kraker kunnen zijn wanneer de ploeg van nog steeds Joost den Hollander afgelopen zaterdag gewonnen had van RKAV Volendam. Aan de dijk ging het echter mis (3-1). Om daarmee te beginnen. ,,We staan nu op elf punten van deze koploper en het mag duidelijk zijn dat dit een groot gat is. Daarnaast staan er veel ploegen tussen zoals ook Genemuiden. We waren aan een prima serie bezig en bij een overwinning hadden we dichterbij gekropen. Ik denk niet dat het nu nog reëel is om te stellen dat we top drie gaan spelen, maar de top vijf is door ons zeker nog niet uit het hoofd gezet. Ik vond niet eens dat we heel slecht speelden, maar Volendam was enorm effectief en als je na een half uur met 3-0 achter staat dan weet je dat de middag wel heel lastig gaat worden om nog een resultaat te halen. Na de rust heeft de ploeg alsnog karakter getoond en dat is ook wel de FC van dit seizoen. We gaan er zaterdag alles aan doen om te laten zien dat we tegen hooggeplaatste ploegen prima mee kunnen. Dat bewijs hebben we eerder ook geleverd, hoewel het er zaterdag j.l. dus uiteindelijk niet in zat.”
Driebergen, die jarenlang in de jeugd bij Feyenoord uitkwam en ook voor Quick Boys speelde, moest lange tijd toekijken naar zijn makkers. In het seizoen ’22-’23 speelde hij zes keer in de basis tijdens competitieduels, maar in de beker ging het fout en zo moest de geliefde speler aan de Eerste Mientlaan lange tijd op een houtje bijten. ,,Ik heb veel wedstrijden gemist, maar sinds de winterstop ben ik er weer bij. Tegen Odin’59 speelde ik een halfje en geleidelijk aan is dat meer geworden. Tegen VVSB kreeg ik kramp in beide kuiten en dat is logisch als je weer terugkomt op dit niveau. Een uurtje werd stilaan vijf kwartier en het zal er vast van komen dat ik weer hele wedstrijden ga spelen. Dat is uiteraard ook mijn streven. Fit zijn en blijven en lekker veel duels afwerken. Ik heb er al teveel gemist in mijn loopbaan. Dat besef kwam wel eens bij mij binnen in de periodes dat ik louter bezig was met fysio en herstel. Aan de andere kant denk ik toch dat je er ook sterker van zal worden. Wanneer je tegenslagen weet te overwinnen dan kom je er mentaal sterker uit. Ik durf te stellen dat mijn benen nog nooit zo sterk zijn geweest als nu. Het zit gelukkig ook niet tussen mijn oren. Als ik in het veld sta dan ga ik er voor. Vooralsnog gaat het goed en ik hoop de ploeg nog te kunnen helpen met een boel zeges dit seizoen.”
Jesse Driebergen: ,,Mijn benen zijn nog nooit zo sterk geweest”
Dat laatste heeft zeker ook te maken met de aanstaande gedaanteverwisseling die gaande is bij FC Rijnvogels. ,,Er hebben heel veel spelers aangegeven weg te fladderen. Dit alles met uiteenlopende redenen en ik moet zeggen dat ik er begrip voor heb. Er zijn spelers die zich kunnen verbeteren, spelers die op zoek zijn naar een ander avontuur of waarbij er werk technische redenen zijn. Voor mezelf ben ik wel gaan nadenken wat voor mezelf wenselijk zou zijn. Al snel kreeg ik in de gaten dat de club volop bezig is om volgend seizoen weer een prima groep te hebben staan. Gomez Nieto komt over van Scheveningen en Sem van Oosten van Noordwijk. Dat zijn basisspelers bij clubs uit de tweede divisie dus daar heb ik vertrouwen in. De club is ook nog niet klaar en ik geloof er volledig in dat het goedkomt en dus blijf ik graag hier spelen. Wel weet ik dat we een aantal mooie jaren hebben gehad samen. Er is veel neergezet en om die reden gaan we er alles aan doen om te knallen in de laatste reeks wedstrijden. Iedereen wil hier met een glimlach vertrekken en dat moet voor iedereen ook de insteek zijn. Het blijft triest dat Dogan Corneille moest stoppen vanwege gezondheidsproblematiek. Joost den Hollander heeft het overigens wel heel goed opgepakt en eerder was hij ook al nadrukkelijk goed bezig met beelden, analyses en oefenstof bij de trainingen. Hij zal binnenkort echter moeten stoppen en we gaan zien wie dit seizoen afmaakt op de club. Daar is de TC ze volop mee bezig, maar mij is nog niets bekend.”
De nieuwe trainer voor volgend seizoen is al wel bekend en Driebergen maakte al kennis met Danny Hijzelendoorn, nu nog assistent-trainer bij VVSB. ,,We hebben met elkaar gesproken en hij maakt op mij een energieke en frisse indruk. Hij heeft al wat plannen gedeeld en die spraken mij aan. Het wordt in die zin een nieuw avontuur met veel nieuwe spelers en trainer, maar ik kan me daar zeker ook op verheugen. Of ik dan ook weer linksback ben? Dat weet ik niet. Op zich speel ik liever op het middenveld, maar bij de FC werd ik op een zeker moment als linksback opgesteld en ik weet nauwelijks beter meer. Laatst speelde ik wel even in de middenlinie en dat beviel mij ook wel weer. Het belangrijkste is dat ik er weer bij ben. Ik kan door wat ik heb meegemaakt ook trots zijn op andere spelers. Zoals bijvoorbeeld Nick van Staveren van Noordwijk. Ook hij heeft veel ellende en blessureleed gehad, maar ook hij heeft zijn tanden erin gezet om terug te komen. Daar heb ik respect voor.”
Afrondend nog even de wedstrijd van zaterdag thuis tegen Genemuiden. ,,Uit was er met 1-1 evenwicht. Het zal een spannende pot worden. De titel lijkt er niet in te zitten, maar zoals ik al aangaf willen we wel goed afsluiten en zo hoog mogelijk eindigen. De derde periode gaat bijna beginnen en daarin willen we zo hoog mogelijk eindigen. Het is immers niet heel leuk om de laatste zes tot zeven wedstrijden niet ergens meer voor te spelen. FC Rijnvogels kan nog steeds verrassen en we willen met deze mooie groep, die grotendeels uit elkaar valt straks, op een waardige manier het seizoen afsluiten.”
Foto’s: met dank aan Edwin Langezaal (https://www.ewlonline.nl/)
Selectie FC Rijnvogels ’24-’25
Blijft: Pim van der Plas, Nabil Haddadi, Vincent Noordam, Jacco Scholten, Kasper Michel, Sureyo Marcander, Jesse Driebergen, Peer van Paasen
Nieuw: Wesley van Vuren (Hillegom), Bryan Illiohan (per direct), Sem van Oosten (Noordwijk), Stijn Driebergen (Rijnsburgse Boys), Thomas Schaap (VVSB), Sven Koppenol (Forum Sport), Jesse Assendelft (HBC), Kees Zwanenburg (Quick Boys)
Vertrekt: Neville Ogidi Nwankwo (Quick Boys), Tom Bijen (Rijnsburgse Boys), Maarten Reyneveld (ARC), Willem Schonenberg (ARC), Dennis Bakker (Noordwijk), Dirk-Jan van den Oever (SJC), Roy van Leeuwen (SJC), Djamairo Rigters, Sieb Rutgers, Jordan de Jong, Julian Jansen, Victor van Montfoort (allen nog onbekend), Alljereau Mercera (terug naar Katwijk), Dammes van der Poel (n.n.b.)
En nog een bericht van de TC van FC Rijnvogels:
De technische commissie is blij te melden dat het wederom een groot talent aan zich heeft weten te binden. Kees Zwanenburg komt over van Quick Boys, waar hij vorig seizoen zijn eerste contract bij de selectie mocht tekenen.
Kees Zwanenburg is een geboren en getogen Quick Boyzer. Als jong jochie zette hij zijn eerste voetstappen op het groene gras van sportpark Nieuw Zuid en doorliep alle jeugdelftallen in het blauw-wit. De vleugelverdediger speelde vorig seizoen in Jong Quick Boys en mocht zelfs het seizoen daarvoor al zijn debuut maken in het eerste elftal. Na invalbeurten tegen Rijnsburgse Boys en Koninklijke HFC mocht hij in april 2022 starten in de moeder aller derby’s tegen ander buurman VV Katwijk. Hij maakte de negentig minuten vol en kon terugkijken op een geslaagd debuut. Onder ex-Rijnvogels trainer Thomas Duivenvoorden behoort hij ook tot de A-selectie. Nu is het tijd voor de volgende stap en gaat hij het traject aan wat vele andere jeugdige talenten hebben doorlopen bij FC Rijnvogels. Tot volle wasdom komen op landelijk niveau. De technische commissie heeft er alle vertrouwen in dat dit ook voor de 20-jarige Katwijker is weggelegd.
Een voetbalwedstrijd wordt een middagje gezellig uit!
Pupil van de Week, JO6-8 & MO6-8 die met vlaggen zwaaien op de klanken van stampende muziek, de mascotte die al zwierend en zwaaiend zijn ronde maakt, op de foto gaat met grote en kleine supporters. Er wordt al het een en ander gedaan om van een spannende voetbalmiddag een echt uitje te maken. Met een 3de helft met zangers, dj’s en het Rad van Avontuur. Wanneer je dan ook nog een leuk prijsje valt op je lotnummer, ja, dan kun je fluitend thuiskomen, moeder-de-vrouw kussen, haar je prijs overhandigen, tevreden in de luie stoel plaats nemen, pilsje bij de hand en vragen: ‘Wat gaan we eten, schat? Stamppot? Lekker.’
Er wordt al het nodige gedaan om een voetbalwedstrijd op te leuken. De 3e Helft is bij menige voetbalclub niet meer weg te denken. Een heel positieve ontwikkeling. Duels met alles-erop-en-eraan beginnen bij de keuze van de Pupil van de Week. Een leuk ventje of een enig meisje, die de middag-van-hun-leven hebben. In de clubkleren maken ze de voorbereiding mee, zitten in de dug-out met ter afsluiting een oorkonde, een flesje chocomel en patatje. Er zijn ook clubs die een heel team het veld op laten komen, hand-in-hand met de spelers. Ook leuk. Wanneer daar dan ook nog de clubmascotte mee paradeert en toegestaan vuurwerk wordt afgestoken, kan de 2x 90 minuten niet meer stuk.
Kortom, de zaterdag- of zondagmiddag wordt het moment waar de hele week naar wordt uitgekeken, het clubgevoel aanwakkert, de onderlinge verbinding versterkt. Dat geldt eveneens voor de niet-voetbal-activiteiten, die door de week ’s avonds worden georganiseerd. Met name de kaartcompetities die steeds populairder worden. En dat in een tijd dat het individualisme hoogtij schijnt te vieren. Schijnt, de mens hunkert er naar om s-a-m-e-n dingen te doen, niet voor de beeldbuis te hangen, het huis uit wil om elkaar te ontmoeten.
Dat alles begon 10 jaar geleden. In ieder geval bij Warmunda. Toen stapte Monica Merbis naar voren om de Pupil van de Week te introduceren en alles eromheen te verzorgen. 10 jaar geleden. Voor Warmunda-voorzitter André Bunders aanleiding Monica te herinneren aan haar initiatief en dat te onderstrepen met een prachtige bos bloemen. Pupillen-van-toen spelen nog steeds bij de Warmondse voetbalvereniging, ze denken ook nog steeds aan die ene spannende middag dat zij op de voorgrond stonden, het begin van een levenslange liefde die voetbal heet.
