Een wedstrijdje spelen in het tweede of vierde en een keer per week meetrainen met de selectie lukt Nick Permanand nog wel, maar langs de lijn snellen in het eerste en de verdediger amechtig achterlaten is er niet meer bij. Een kapotte kruisband en eerdere, soortgelijke kwetsuren zijn daar debet aan, een hard gelag en met een bloedend hart nam de RCL-speler afscheid van het prestatieve amateurvoetbal. Nog eenmaal Nick Permanand..
Beginnend in de F7 bij RCL speelde hij ook voor clubs als ADO Den Haag en UVS, om de laatste jaren weer in het rood-wit van de Leiderdorpers te voetballen. Spelend in de A1 van UVS sloeg voor de eerste keer het noodlot toe: zijn rechterkruisband scheurde af. Door een geslaagde operatie, maar misschien meer nog door keihard aan zijn revalidatie te werken keerde Permanand (op archieffoto’s) sneller dan verwacht terug op de velden. ,,Mijn sterkste wapen, pure snelheid, had toch wat aan kracht ingeboet. Mijn in potentie aanwezige echte top lag hierdoor buiten bereik. Ik heb desondanks een prachtige voetballoopbaan gehad en gespeeld in leuke en soms ijzersterke teams. De jaren in de eerste klasse met RCL waren voetballend gezien misschien wel de beste, hoewel het de laatste jaren ook heel boeiend was met de wedstrijden om promotie.”
Vervolgend: ,,Vorig jaar scheurde mijn achterste kruisband af uit tegen Honselersdijk. Opnieuw revalideren dus en hoewel ik best nog wel kan voetballen is het niet wijs om te proberen me weer in de basis te spelen. De knie is te kwetsbaar en het risico om de rest van mijn leven met een verruïneerde knie te lopen is te groot. Af en toe met het vierde ballen of invallen bij het tweede is het maximale. Ik train een keer per week mee met de selectie, maar nu kan ik mijn been terugtrekken in een duel bijvoorbeeld.”
Geen puur prestatief voetbal meer voor de rappe vleugelspeler die dat vanzelfsprekend mist: ,,Zeker, ik was gewend drie of vier dagen per week alles te geven voor het spelletje en dat is over. Het beruchte zwarte gat heb ik (nog) niet beleefd. Ik kan nog op het veld staan met vrienden en er is meer dan voetbal alleen.”
Iemand als spits Thom Wijnalda met wie hij jaren mee samen speelde, zal de voorzetten vanaf de zijkanten missen. ,,Ja, haha, dat zei hij al, maar voor mij speelt er gewoon iemand anders hoor. RCL heeft wat nieuwe spelers, maar blijft een sterk team. Ik zal met regelmaat langs de lijn staan.”
In september plaatste onze redactie al een reportage over het afscheid van Nick Permanand. Voor wie de warme woorden van voorzitter Kees van der Burg nog eens wil terugluisteren: https://leidenamateurvoetbal.nl/2017/zaterdag/2deklasse/rcl/fotoreportage-rcl-rvc33-en-afscheid-nick-permanand-op-beeld/
 (1).jpg)
