We kennen onder meer roofvogels, exotische vogels, vreemde vogels en pechvogels. Er is echter ook nog een overtreffende trap van een pechvogel. Nick Smith (23) van Warmunda is zo’n ‘exemplaar’. In zijn jeugd bij ASC mankeerde de aanvaller vrijwel nooit wat. Daarna stapte hij over naar buur Warmunda en sinds dat hij daar seniorenvoetbal speelt kent Smith bijna louter misfortuin. De gehele club heeft met hem te doen, maar zelf blijft Smith vooral positief ingesteld en de vraag ‘waarom ik’ stelt hij zichzelf niet. Onze redactie werd getipt om de speler aan het woord te laten, want bij Warmunda wordt hij niet vergeten. Zo ook niet bij de redactie van Leidenamateurvoetbal.nl.
Afgelopen maandagavond werd Smith geopereerd in het Annatommie Medisch Centrum in Utrecht, een orthopedische kliniek. De voorste kruisband van zijn knie werd gehecht en zo ook de meniscus vanwege opgelopen scheurtjes. Deze week moet Smith het doen met een brace en daarna zal hij zich voort moeten bewegen met krukken. De operatie wordt geslaagd genoemd, maar de revalidatie zal negen tot twaalf maanden gaan vergen. Veel pijn heeft de Warmunda-speler niet vanwege voldoende medicatie. Dinsdag werd hij ontslagen uit het ziekenhuis en nu begint het herstel pas echt. En dat is niet voor de eerste keer.
,,Laten we zeggen dat dit twee magere jaren zijn. Ik ben echt van het ene probleem in het andere gerold en dus zou je kunnen zeggen dat ik een pechvogel ben. Maar goed, wat doe je eraan? Ik moet verder en ik ga er vanuit dat alles uiteindelijk weer goed komt.”
De narigheid begon pal voor het begin van het vorige seizoen, zo weet Smith nog als de dag van gisteren. ,,Op de laatste training voor de eerste competitiewedstrijd liep ik gescheurde enkelbanden op. Daar ben ik een half jaar zoet mee geweest. Na de winterstop, in ons succesvolste seizoen ooit van Warmunda, kon ik weer ballen en dat heb ik vier wedstrijden gedaan. Tegen Celeritas ging het vervolgens weer fout. Er kwam er een invliegen op mijn knie en daarbij scheurde ik de meniscus. Daardoor miste ik ook de rest van het seizoen.”
Al met al geen reden om vrolijk van te worden, maar Smith was er toen nog niet met alle blessureleed. ,,Bij de opstart van dit seizoen kreeg ik een peesontsteking in mijn rechterknie, waarschijnlijk vanwege overbelasting. Weer eruit dus. Ik vocht me terug, maar voor de winterstop kreeg ik weer problemen met dezelfde enkel. Dus ik kon weer niet spelen. Wederom werkte ik me terug en ik startte in het tweede elftal. Dat ging goed. Helaas ging het vervolgens weer fout tegen Stompwijk’92 in de hoofdmacht. Even na rust draaide ik weg bij mijn tegenstander, maar dat ging niet goed. Een tegenstander viel vol op mijn onderbeen en daar werd mijn knie weer verneukt, om het maar even zo te zeggen. Of ik er stapelgek van word? Ik vind voetbal uiteraard erg leuk en zou het liefste elke wek spelen, maar ik zie de gebeurtenissen als ongelukjes. Die kunnen nu eenmaal gebeuren als je aan het sporten bent. Bij mijn laatst opgelopen blessure had ik misschien minder risico moeten nemen in de actie. Misschien had ik dan deze blessure niet opgelopen. Maar ja, je bent bezig in een wedstrijd en dat zijn nu eenmaal momentopnames.”
Schrale troost voor Smith was dat Stompwijk’92 wel werd verslagen, maar voor het overige heeft Warmunda het lastig in de derde klasse. Over zijn eigen gesteldheid blijft Smith gedurende het gesprek positief en dat verandert niet wanneer er over het team van Alan Campfens wordt gesproken. ,,Ik zie het wel goed komen. We zijn vaak echt niet minder dan de tegenstander en het kwartje zal vast anders gaan rollen. Zondag stond het bij rust pas 0-1 tegen avv Alphen en het had ook zomaar 2-1 voor ons kunnen zijn. Dan krijg je een andere wedstrijd. Nu werd het na rust 0-2 en toen knakte er wat. Dat onoverwinnelijke gevoel moet weer terugkomen. Warmunda moet negentig plus minuten knallen en dan kunnen we punten pakken. Dat mankeert er de laatste tijd een beetje aan. Het zou doodzonde zijn wanneer we weer terugvallen naar de vierde klasse, maar dat zie ik niet gebeuren. Het vuur moet weer even terugkomen in het team.”
Terug naar Smith zelf. Voorlopig zal hij niet meer kunnen spelen. ,,En of het er nog van komt dat weet ik ook niet. Dat zal ik pas later beslissen. Ik kom straks in een afstudeerfase en dat is belangrijker. Ik ga uiteraard daarnaast voor een herstel en dan zien we wel hoe ik daar uit kom. Voor nu heb ik het gevoel dat ik straks weer het Warmunda-shirt wil aantrekken. Als het zo ver komt wil ik ook niet met angst spelen om weer een blessure op te lopen. Tot nu toe had ik daar geen last van. Ik probeer frivool te spelen. Enkel zal ik meer moeten gaan opletten. Maar zoals gezegd; dat is voor later zorg. Er is een hele grote vriendengroep op de club en ik ga met heel veel jongens goed om. Sterker nog; er zitten spelers tussen waarmee ik in een huis heb gewoond of nog woon. Ik krijg veel steun vanuit de club, vooral omdat er gewoonweg fijne mensen rondlopen op Het Overbos. Dat maakt het allemaal wel minder lastig om om te gaan met het blessureleed. En ik blijf positief; dat scheelt altijd.”
Namens de voltallige redactie wensen wij Nick alle sterkte toe en we hopen dat hij straks weer blessurevrij zal zijn.
Note redactie: ook een langdurig geblesseerde speler uit het eerste elftal op uw club die wel wat aandacht kan gebruiken? Mailen kan naar [email protected]
 (1).jpg)
