Dagelijks leg ik ongeveer 125 kilometers enkele reis af om op mijn werk te komen. Gaat de heenreis nog crescendo omdat ik vrij vroeg in de auto zit, de terugreis ontkom ik echter niet aan de dagelijkse files. Ik meen dan ook een redelijk goed beeld te kunnen schetsen hoe sommige mensen zich in het verkeer weten te gedragen, ik bedoel eigenlijk misdragen. Bumperkleven en het voordringen zijn een tweetal voorbeelden die heel veel agressie opwekken. Niet alleen bij degene die het overkomt, maar ook bij degene die pleegt. En het resultaat? Iets eerder op plaats van bestemming, en een aantal mensen die zich aan elkaar gestoord hebben, waarbij men in het ergste geval ook nog eens met elkaar op de vuist gaat of erger.
Dan moet mijn werkdag dus nog beginnen, en ben je onderweg al een aantal mensen tegengekomen met een zeer kort lontje. Dan het werk, daar breng je normaal gesproken toch een groot gedeelte van de dag door. In mijn werksituatie heb ik redelijk wat klantcontact, waarbij het mij opvalt dat mensen zich aan de telefoon zich steeds onbeschofter gaan gedragen. Zeker als mensen iets niet voor elkaar krijgen (ook al ligt het waarom niet vaak bij de persoon zelf), dan veranderd de toon van aardig in zeer onaardig.
Na het werk nog even boodschappen doen, en zelfs in de supermarkt lukt het mensen om agressie op te wekken, of agressief te zijn. Ik maak het regelmatig mee dat mensen in de rij voordringen, en ook het winkelpersoneel moet het in een aantal gevallen ontgelden. Schelden doet geen pijn, nee want als dat zo zou zijn dan zat half Nederland bij de dokter.
Na het eten nog even met mijn zoontje naar buiten om een balletje te trappen. Kunnen we het trapveldje niet gebruiken omdat er hondenpoep op het veld ligt! En dit terwijl er in de buurt genoeg voorzieningen zijn voor de hond, zoals een hondenuitlaatstrook maar ook prullenbakken speciaal voor honden. Zeg baasjes, het is niet de bedoeling dat honden hun behoeften zelf in deze prullenbak deponeren (bakken hangen vaak wat hoger dan de hoogte van de hond), daar zijn speciale zakjes voor.
Dan is het eindelijk weekend, en gaan we op zaterdagmorgen even bij mijn kleine neefje kijken. Net als heel veel kinderen in Nederland voetbalt hij, en heeft hier nog heel veel plezier in. Het was mij al eens opgevallen dat er zoveel jeugdwedstrijden gestaakt worden (terug te vinden in de Officiële Mededelingen), maar ik zag nu ook waarom. Niet om die kleine voetballertjes, want die hebben alleen maar oog voor de bal maar door de ouders! Ouders die hun kroost opjutten, ouders die aan het schelden zijn op de scheidsrechter en/of op andere ouders. Nu weet ik wel dat iedere ouder hun zoon / dochter als de nieuwe Johan Cruijff ziet, maar het kan toch niet zo zijn dat zoveel jeugdwedstrijden gestaakt worden omdat de ouders zich langs de lijn misdragen?
Als mijn neefje geluk heeft is zijn wedstrijd tot een goed einde gebracht. Toevallig is dit neefje ‘s-middags ook nog pupil van de week bij de wedstrijd waarin zijn oom assistent scheidsrechter is. Neefje zit in de dug-out, mijn zoon zit op de tribune in afwachting van zomaar een wedstrijd ergens in het land. Wedstrijd is net begonnen of de spits van de thuisclub mist een kans voor open doel. Mijn zoontje is bijna 4, was voor hem zelfs een makkie geweest om bal in het lege doel te schieten. Even voor rust krijgen de bezoekers een penalty, helaas voor hen wordt deze gemist. Vlak na rust is er een discutabele beslissing van de scheidsrechter en zijn ineens de poppen aan het dansen. Spelers, trainers en toeschouwers roepen een aantal dingen richting de scheidsrechter waar de honden geen brood van lusten. Nee, een kans missen voor open doel mag, een penalty missen zit kennelijk in onze landsaard, maar een foute beslissing van een (assistent) scheidsrechter is kennelijk het sein om hem (als het daar dan maar bij blijft) de huid vol te schelden en allerlei ziektes toe te wensen. Goed, spel gaat verder en speler A van de thuisclub krijgt een tik van speler C van de bezoekers. Speler C verontschuldigt zich, trekt speler A omhoog en vrije trap kan genomen worden. Niet veel later krijgt speler C van bezoekers een tik van speler A van de thuisclub en zijn de rapen gaar. Kennelijk komt uitdelen wel in het takenpakket voor bij veel spelers, maar incasseren ho maar.
Ondertussen heeft de trainer zich ook nog even laten horen richting het arbitrale trio, en ook richting zijn eigen spelers. Door zijn agressieve gedrag zie je dat, spelers die niet sterk in hun schoenen staan, zich laten opjutten en tegenstander ineens als bal gaan zien. Wist u dat het uit de hand lopen van een wedstrijd vaak wordt veroorzaakt door hetgeen vanaf de bank het veld in wordt geslingerd?
Even voor tijd vlag ik voor strafbaar buitenspel, en wat ik dan allemaal te horen krijg van een bepaald persoon achter mij daar zakt je broek toch echt van af. Het zal wel een opgeschoten jongere zijn, maar als ik even later omkijk zie ik daar een volwassen man staan van middelbare leeftijd. Ben ik nou gek, of heb ik de verkeerde voor me? Als ik persoon op een normale manier aanspreek komt er toch een vloedgolf aan ziektes uit, waarvan ik van de meesten het bestaan niet eens ken. Gelukkig komen we na afloop heelhuids uit de bestuurskamer, dit omdat er toch nog enkele mensen het verstand op de goede plaats hebben zitten. Vlak voordat ik mijn zoontje ‘s-avonds naar bed breng vraagt hij aan mij, “papa, gaat het er later ook zo aan toe als ik ga voetballen?” Ik heb hem gerust kunnen stellen, “nee, hoor zoon, dat zal jij niet meemaken” en hij viel vervolgens heerlijk in een diepe slaap, dromend over zijn eerste doelpunt in het Nederlands elftal. Ikzelf kon die avond maar moeilijk in slaap komen, omdat ik voor het eerst in zijn prille leven niet helemaal eerlijk tegen hem ben geweest ……
AK
 (1).jpg)
