Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een ‘LAV-voetbalclub’ , die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk pilsje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een super vrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Deze week is de keuze op enkele speelsters van Vrouwen 1 van FC Oegstgeest gevallen. In willekeurige volgorde: Hannah Westhuis: keeper, geblesseerd aan haar hand, Chantal Frik: rechtsback, gebroken sleutelbeen, Nancy de Graaf, centraal op het middenveld, kniebanden afgescheurd, Jonna van Leeuwen, spits, meniscus en binnenband blessure.
Murphy’s Law strikes again kan je zonder twijfel zeggen als het gaat om het eerste vrouwen team van FC Oegstgeest. Vier sterkhouders zijn voor langere tijd (zwaar) geblesseerd. ,,Dat is er een in elke linie”, meldt Jeanette Juffermans, manager van de groep. ,,Dat vang je niet zo maar op. Natuurlijk hebben we vervangsters en die geven zich wekelijks voor de volle honderd procent, maar ja, de geblesseerden waren niet voor niets bijna zeker van een basisplek en dus lever je toch in.”
Met haar 37 jaar is Nancy de meest ervaren en gelouterde speelster. Na een carrière die haar leidde langs UVS, FC Rijnvogels, AZ en Ter Leede is ze weer terug gekeerd op het oude nest. ,,Ik heb zo in de loop der jaren natuurlijk wel het een en ander meegemaakt, ook op een meer dan behoorlijk niveau. Bij AZ heb ik de oprichting van de eredivisie voor vrouwen nog meegemaakt. Hier speel ik met het team in de derde klasse, maar ik ben mijn fanatisme niet kwijt geraakt hoor. Ik ga het veld in om te winnen, klaar. Ik kan met mijn ervaring de meiden wel sturen en stimuleren. Dit is, behalve dan ooit een sleutelbeenbreuk, mijn eerste serieuze blessure en ik baal daar hevig van. Ik mis het spelletje. Voorlopig zit ik nog aan de kant. Van opereren is voorlopig nog geen sprake, het is dus afwachten geblazen.”
Chantal Frik is er ook zo een die danig wordt gemist. De bijnaam Speedy Gonzales geeft al aan welke kwaliteit zij mee brengt. ,,Als zij opkomt verrast ze de tegenstander vaak door haar snelheid. Bovendien kan ze ook nog eens scoren”, looft Nancy haar medespeelster. Dat deed ze ook in de wedstrijd waarin Chantal geblesseerd raakte. ,,Pech, pure pech”, meldt het slachtoffer. Bij een scrimmage raakte een paar spelers elkaar. Ik viel over iemand heen en belandde op mijn schouder. Over verder spelen hoefde ik niet te piekeren; het was duidelijk dat er iets grondig mis was.” Met een lach: ,,Ik kon met een gerust hart het veld af. Ik had gescoord en mijn taak zat erop. Achteraf bleek het nog de winnende te zijn ook. Net als Nancy heb ik er hevig de pee in dat ik voorlopig langs het veld moet staan. Hopelijk kan ik nog een wedstrijdje meepikken voor de winterstop.”
Met een zwaar gehavend elftal vertrok de selectie zaterdag naar DZS uit Wijdewormer, de spirit ongebroken en de ambities onaangetast. Dat vertaalde zich ook in het resultaat: een mooie 2-4 zege. Het doel blijft daarom promotie en leidenamateurvoetbal zal het team dit seizoen volgen om te kijken of dit inderdaad gaat lukken. Nog een ding willen ze gedrieën toch nog kwijt: ,,Het vrouwenvoetbal krijgt in de media veel te weinig aandacht. Het zou mooi zijn als de lokale kranten of tv en ja, ook leidenamateurvoetbal, eens meer zouden berichten over het vrouwenvoetbal. Oegstgeest heeft regionaal gezien een heel groot aantal vrouwelijke leden, maar we blijven onderbelicht en dat is jammer. Maar wel bedankt voor deze verdomd leuke geste!”
Note redactie: Als er meer (vrouwen) handen bij komen, zal het vrouwenvoetbal ook bij ons meer ruimte krijgen. Dat is een belofte..
 (1).jpg)
