Derde klasse A (zaterdag)- Terwijl de winter ons in de voorbije week in de greep hield, kan er ook allerminst worden gesteld dat één zwaluw zomer maakt bij DoCoS. Toch pakte de Leidse ploeg de start die nodig was om weer wat zelfvertrouwen terug te krijgen na een beroerd verlopen eerste seizoenshelft. TAVV werd de dupe van de dadendrang van Dennis Olman en de zijnen: 1-0.
De trainer is terug op het nest waar hij eerder op zat en krijgt de taak mee om DoCoS uit de penarie te helpen. Met slechts zeven punten op het scorebord was er best wel sprake van een crisis bij de club aan de Haagse Schouwweg, want vorig seizoen was de tweede klasse ook al te hoog gegrepen. Het vertrouwen in Edwin Vurens werd opgezegd en dat een trainer eruit vliegt bij achterblijvende resultaten lijkt een ongeschreven wet. Toch kon niet anders dan worden gesteld dat veel selectiespelers ook niet vrij te pleiten waren van verantwoordelijkheden. DoCoS heeft voor derde klasse niveau zeker geen slecht materiaal en in de breedte valt er dit seizoen genoeg te kiezen. Dit ondanks het wegvallen van Mitchel Klein (noodgedwongen moest de allrounder tussentijds stoppen), Ronald Mink (nam geen genoegen met een bijrol) en Sipan Khalid (moest lang wachten op een operatie en werkt nu aan zijn herstel). Rowin Peet is daarnaast de pechvogel van de club met een waslijst aan blessures, die hem telkens weer dwars zaten (en nog).
Desalniettemin had ook Olman genoeg te kiezen en collega Ludo Pistorius zit in dat opzicht minder ruim in zijn jasje door weggevallen spelers. TAVV behaalde echter al wel een keurig aantal punten en zou niet in de problemen mogen raken gedurende de tweede seizoenshelft.
Buitenom alle brekebeentjes was er genoeg fitheid terug te vinden binnen de lijnen en dat leverde een amusante wedstrijd op. Zeker niet altijd even goed, maar aan goede intenties ontbrak het zeker niet en het bleef daarnaast tot pakweg half vijf spannend. DoCoS behield de drie punten in huis en op basis van de beide helften was de derde winstpartij van het seizoen ook terecht te noemen.
Olman: ,,Ik ben voor het eerst weer met de groep in aanraking gekomen op trainingskamp. Daar was het zaak om lekker te trainen, een nuttige oefenwedstrijd te spelen en om goede en open gesprekken te voeren. Ik heb iedereen aangegeven dat het verleden niet meer zou tellen en dat iedereen weer dezelfde kansen zou krijgen. Alles met als doel om dit seizoen nog te redden. Linksom, rechtsom of door het midden. Er moet tegen elke tegenstander met veel intensiteit worden gespeeld en tegen TAVV hebben we dat prima ingevuld. Natuurlijk zie je terug dat niet iedereen bulkt van het vertrouwen en daarom ging er nog genoeg fout. Uiteraard is er meer tijd nodig om te finetunen, maar het helpt als je zo’n eerste uitdaging wint. Een goed vervolg op een aangenaam, maar zeker ook nuttig trainingskamp.”
De thuisploeg startte overtuigend en TAVV moest alle zeilen bijzetten om niet al snel op achterstand te worden gezet. Martijn Guijt kwam een paar keer in kansrijke positie en de aanvaller bood Mark Kaptein ook een kans. De Ter Aarders zagen aan de andere kant dat een verdediger van de Leidenaren er net op tijd bij was om Eric van der Hout van het scoren af te houden. Er kwam geleidelijk aan meer evenwicht, maar DoCoS toonde zich het vaakst strijdbaar en dat leverde de ploeg voor de pauze de voorsprong op. Max Arnoldus vond Kaptein, die sterk aan de bal bleef en koelbloedig afrondde.
In de tweede helft bleef het spel boeien, mede omdat de gasten bleven geloven in een comeback en DoCoS de marge niet kon uitbouwen. Mark van Zonneveld verving de geschorste Mitchel van Abswoude tussen de palen en deed dat met verve, maar de doelman ging eenmaal wel in de fout bij de opbouw. De ingevallen Mitch Keijzer profiteerde niet en zo bleef de 1-1 uit. Van Zonneveld had de belangrijkste reddingen in huis in de 1 op 1 met Ahmed Sharief (voor rust) en een bij een vrije trap van Randy Verwoerd (na de pauze, over het doel getild).
Bij DoCoS kwam de naar horen zeggen nog niet volkomen fitte Lars de Ridder de gelederen versterken en TAVV had aan hem de handen vol. De aanvaller was ook de aangever kort voor tijd voor Chris van Empel om er 2-0 van te maken, maar de spits schoot te wild in waardoor Rodney Pater gered werd door de lat. TAVV probeerde de sinaasappel nog uit te knijpen, maar het bleef bij de enige treffer van Kaptein waarna de opluchting bij rood en wit zicht-en voelbaar was. Natuurlijk is DoCoS er nog lang niet en deze energie zal elke week opgebracht moeten worden. Als dat lukt en Olman kan zijn spelers scherp houden en verantwoordelijk stellen voor hun daden dan moet een verder verval naar de vierde klasse zeker voorkomen kunnen worden.
Het slotwoord van Pistorius namens TAVV gaf ook voldoende aan. ,,We waren het onderling eens dat we DoCoS op een slecht moment troffen. Er is daar het nodige gepasseerd in de winterstop en met een nieuwe trainer weet je dat zo’n ploeg getergd is. In de beginfase hadden we het ook lastig en pas na een omzetting kwamen we meer in de wedstrijd. Wel denk ik dat we met Ahmed hadden moeten scoren en in mijn beleving liet Kevin van Broekhoven zich te makkelijk wegzetten bij die 1-0. Voor het overige denk ik niet dat we heel veel hebben weggegeven, maar het was niet voldoende van onze kant. We misten vaste waarden als Nick Straver en Mike Keijzer op het middenveld, maar ik kan geen speler iets verwijten want er is wel keihard gewerkt. We hebben er niet te makkelijk over gedacht want we wisten ook wel dat DoCoS te laag staat en het verschil van de ranglijst beduidend minder is tussen deze twee ploegen.”
DoCoS- TAVV 1-0 (1-0). 34. Kaptein 1-0.
DoCoS: Van Zonneveld, Van Voorthuijzen, Filippo, Arnoldus (78. Maaskant), Van Wieringen (67. Amine), Van Schie, Gashi, Kaptein (78. Verplancke), Hermsen (46. Douwes), Van Empel, Guijt (67. De Ridder).
TAVV: Pater, El Mariami (46. Keijzer), Verwoerd, Van Broekhoven, Konings, Van Wijk (68. Zornig), Van Smoorenburg, Vogel (74. Verzaal), Sharief (46. Ouwerkerk), Bakker, Van der Hout.
Foto’s: Jan van der Lubbe (zie ook zijn geplaatste reportage).
