Het voetbalseizoen 2020/2021 ligt definitief achter ons en zal als verloren moeten worden beschouwd. Net als de vorige voetbaljaargang werd de competitie-eindstreep niet gehaald en iedere voetballiefhebber zal deze periode straks het liefst zo snel mogelijk uit het collectieve geheugen willen schrappen.
Ondanks, of beter gezegd dankzij, deze voetbalmalaise is het aloude gezegde ‘elk nadeel heb se voordeel’ ook hier van toepassing. Spelers die in deze periode langdurig geblesseerd waren hebben per saldo niet veel wedstrijden hoeven te missen en kunnen zich in alle rust voorbereiden op hun comeback. Eén van deze spelers is Lars de Ridder (DoCoS). De 24 jarige-aanvaller verkeerde in de vorm van zijn leven toen hij in oktober 2019 een ernstige knieblessure opliep. Na ruim anderhalf jaar heeft De Ridder de training bij de Morsclub hervat en LeidenAmateurVoetbal sprak met de smaakmaker van de rood-witten.
Het was voor De Ridder zelf al snel duidelijk dat op het op die druilerige voetbalmiddag in Berkel foute boel was. De Ridder: ,,In de laatste minuut van de wedstrijd werd er van achteren een overtreding op mij gemaakt, waarna ik direct een harde knak in mijn knie hoorde. Het gebeurde langs de zijlijn en de mensen die daar stonden vertelden later tegen mij dat het geluid ook voor hen goed hoorbaar was. Ik heb toen een scan laten maken in het ziekenhuis en daar zeiden ze dat het een beschadigde meniscus was. Ik heb toen vier maanden gerevalideerd en ben na de winterstop weer voorzichtig op het veld begonnen, maar ik bleef door mijn knie zakken. Daarna heb ik opnieuw een scan laten maken en toen bleek dat mijn kruisband al helemaal weg was. Er was dus een verkeerde diagnose gesteld en dat was flink balen. Inmiddels was ook de eerste coronaperiode aangebroken en ben ik uiteindelijk in juli 2020 geopereerd. Dan weet je dat het komende seizoen klaar is en dat je je op het seizoen daarna kan richten. Ik ben personal trainer dus ik weet hoe lang zo’n blessure kan duren. Meestal ben ik degene die (top)sporters begeleid met een kruisbandblessure en nu lag ik zelf op de behandeltafel.”
Vervolgend: ,,Door corona heb ik in die twee seizoenen uiteindelijk slechts veertien wedstrijden gemist, dus achteraf valt dat aantal natuurlijk erg mee. Maar goed, dat is geweest, nu weer vooruitkijken. Ik ben sinds kort weer begonnen met trainen en hoop binnenkort aan te kunnen sluiten bij de groep. Het is jammer dat Simon Joubij vertrekt (hij gaat in een vriendenteam bij SJZ spelen, SN), maar spelers als Kenneth Maaskant en Jeroen Boogmans zijn ook weer fit aan het worden en een jongen als Max Arnoldus (komt over van Quick Boys, SN) is een echte versterking. Het is ook leuk om straks samen met mijn broertje Floyd te voetballen. Of we eerder samen hebben gevoetbald? Ja, vroeger in de huiskamer toen we klein waren, ha,ha, maar verder niet nee. We hebben een gretige spelersgroep, die staat te popelen om weer te beginnen. Als iedereen bij ons fit blijft heeft de trainer voldoende keus en moeten we er bij DoCoS een mooi van seizoen kunnen maken’’, aldus de optimistische De Ridder tot besluit.
