Eerste klasse C (zaterdag)- De derby tussen Voorschoten’97 en LFC was nauwelijks begonnen of het treffen kwam stil te leggen en werd ook niet meer hervat. Centrale verdediger Martijn Hogenboom werd van dichtbij geraakt op zijn slaap en zakte ineen. De ernst van de situatie werd snel duidelijk en de paniek was leesbaar in de ogen van de omstanders. Minutenlang lag de onfortuinlijke speler roerloos op de grond, maar door adequaat ingrijpen kwam Hogenboom weer bij kennis. Later op de dag zou blijken dat de schade mee valt, maar het was volstrekt logisch dat de wedstrijd gestaakt werd en op een later tijdstip zal worden ingehaald.
Doelman Wilco Mackaay kreeg de bal teruggespeeld en wilde het speeltuig ver weg trappen om zo te voorkomen dat een aanvaller van LFC gevaar zou kunnen stichten. Hogenboom kon het projectiel niet zien aankomen en zich dus niet verweren. Al snel bleek dat de tong naar achteren was geschoten en er moest snel gehandeld worden om groot leed te voorkomen. Binnen een ommezwaai verschenen er mensen met medische kennis van zaken op het veld. Toevallig was Remco Dubbeling, speler van het derde elftal en bovenal huisarts, aanwezig op het naastgelegen veld. Ook fysio Dylan Victory en ambulancebroeder Richard van der Peet waren er als de kippen bij. Spelers van Voorschoten’97 haastten zich om het hek alvast open te zetten voor de opgeroepen ambulance.
Tot duidelijke opluchting van alle aanwezigen kwam Hogenboom weer bij en kon met ondersteuning vervolgens zelf van het veld lopen. In de kleedkamer bleek dat de robuuste verdediger zich niets van het voorval kon herinneren en daarop werd besloten om onderzoek te laten plegen in het ziekenhuis. Spelers liepen ontdaan rond en zochten elkaar op. De schrik zat er zichtbaar in, maar ook de enorme opluchting dat levensgevaar geweken was. Dit zonder meer met dank aan de eerste hulptroepen.
Trainer Jeffrey Frijters in de avond: ,,Een hele nare gebeurtenis waarvan je pas uren later merkt wat het met je doet. Ik voel het in mijn rug en nek. Ik heb ook gezien wat het met Wilco deed. Op zich een sterke jongen, maar hij was ontzettend aangedaan en voelde zich schuldig. Onzin natuurlijk, maar in de kleedkamer leek hij op een hert dat in de koplampen keek. Hij kon duidelijk niet verder en de groep besloot ook dat er geen vervolg meer zou komen. Die knop kan op zo’n moment niet meer om en het is en blijft maar een spelletje. Het welzijn van een ieder staat uiteraard voorop. Gelukkig hebben we zojuist het bericht vernomen dat hij weer naar huis mag en dat er geen ernstige gevolgen zijn van dit incident, die je nooit meer hoopt mee te maken.”
Collega Roberto Escudero: ,,Voor ons was de keuze ook niet moeilijk om te stoppen. Ik heb ze alleen maar voorgehouden ‘wat als met een van ons zou zijn gebeurd’. Dan is er maar één besluit mogelijk. We zijn blij dat het voor de speler in kwestie goed is afgelopen.”
Later op de avond reageerde Hogenboom zelf nog kort: ,,Ik heb er wel wat hoofdpijn aan overgehouden, maar verder kan ik me niets herinneren van die bal op mijn hoofd. Het moet voor de aanwezigen wel veel impact hebben gehad. Maar ik ben er nog en het gaat nu goed met mij.”
Onlangs werd competitiegenoot Valken’68 opgeschrikt door een hartstilstand van Bas van Delft op een training. Ook op die avond werd er correct en kundig ingegrepen. Het geeft maar aan hoe doorslaggevend de aanwezigheid van medici en hun kennis van zaken kan zijn op sportcomplexen.
Note redactie; later vandaag meer.
