Bijna elke week levert LAV een bijdrage aan het Leidsch Dagblad waarin een speler uit de regio aan het woord komt. Zo ook vandaag. Voor wie het niet heeft gelezen hierbij ook via deze weg. Aan het woord kwam verdediger Noël Beij van derdeklasser Lugdunum.
Tien seizoenen geleden degradeerde Lugdunum uit de derde klasse, maar de kikkers kwamen al rap weer terug en speelde zelfs nog een jaartje in de tweede klasse. Na veertien wedstrijden in de huidige competitie kan niet anders worden gesteld dan dat er weer degradatiegevaar is en dat er nog veel werk zal moeten worden verzet om niet weer terug te vallen naar de nu voorlaatste klasse. Noël Beij speelt voor het derde seizoen aan de groene kant van de Kikkerpolder en draait er niet om heen. ,,Ik ben positief ingesteld en ik meen dat er voldoende kwaliteit aan boord is om de negatieve prestatiecurve te doen laten draaien, maar we zullen wel echt moeten opstaan. Zaterdag zal er eindelijk weer gewonnen moeten worden van Altior. Het gat met hen bedraagt nu al zes punten en zij staan op een p/d-plek.”
Lugdunum kon in de laatste zes wedstrijden maar een schamel puntje in de wacht slepen en won pas twee keer dit seizoen. Aan het begin van het seizoen van RVC’33 en medio november van Docos. ,,Dat is natuurlijk heel weinig en Lugdunum onwaardig. We begonnen met een positief gevoel en wilden een rol van betekenis spelen. Helaas vielen Rick Arnoldus en Koos de Haas al snel weg en daardoor misten we een speler met een geweldige trap in de benen en Koos stichtte altijd gevaar, maakte goals en bracht zichzelf en anderen in stelling. Forse aderlatingen en dat heeft iets met de groep gedaan. Helaas verloopt het seizoen min of meer hetzelfde als in de vorige jaren dat ik hier speelde. De trainingsopkomst werd minder en er vielen meer spelers weg. Van de vijfentwintig waarmee we begonnen, zijn er nu nog zeventien over. Daar zullen we het mee moeten doen. Mijn vertrouwen is niet weg, want bij iedereen heerst het besef dat het veel beter moet. Geen excuses meer, iedereen moet zijn verantwoordelijkheid pakken. Daar is intern over gesproken, ook met het bestuur. We zullen een stap harder moeten gaan lopen, want degradatie zou erg pijnlijk zijn. Zie maar eens uit de vierde klasse te komen. Ik denk dat er, als het tij niet keert, spelers zullen vertrekken en je hebt niet zomaar even spelers terug als je degradeert.”
Het optimisme van Beij, werkzaam bij de NTI in Leiden als administratief medewerker, is naast de aangekaarte aanwezige kwaliteit op meer gebaseerd. ,,In ons laatste duel tegen ESTO zijn we 4-3-3- gaan spelen met Tom Dijkhuizen in de punt. ,,Hij is een prima aanspeelpunt en kan goed koppen. Vanaf de flanken kan hij bediend worden en het leverde tegen deze tegenstander al bijna succes op. In oefenduels tegen Football Factory en SJZ hebben we zo ook gespeeld en ik denk dat dit ons beter past. Nu vielen de doelpunten wel, hoewel deze clubs wel lager spelen. Deze speelwijze moet ons gaan helpen en ik sta erachter om zo de inhaalrace te starten.”
Beij groeide in korte tijd uit tot een vaste waarde ondanks zijn 21 lentes. ,,Via toen nog VV Leiden en GHC en later Voorschoten’97 ben ik terecht gekomen bij Excelsior. Een leerzame periode, maar in Rotterdam bleef het bij een seizoen. UVS werd mijn volgende club en daar ben ik vervroegd doorgezet. De concurrentie bij 1 was echter te groot en zo besloot ik het een niveau lager te gaan proberen. Op zich gaat dat goed en ik ben zeker ambitieus om alsnog een hoger niveau te gaan halen. Enkele clubs hebben al geïnformeerd en misschien dat ik een stap maak. Eerst wil ik nog een gesprek voeren bij Lugdunum, dat vind ik ook een logische volgorde, en ook zien hoe we de komende maanden zullen presteren. In elk geval heb ik hier hard gewerkt aan mijn zwakke punten, te weten mijn lange pass en mijn snelheid op de eerste meters. Daarnaast ben ik veel fitter geworden. Mijn doel is om hier sterkhouder te zijn en van daaruit zie ik wel welke kant het op gaat. Het is nu eerst zaak om, hoe dan ook, Altior te verslaan en vervolgens een serie neer te zetten.”
