Nabeschouwing (2) bij mediapartner Sleutelstad (week 39)

Vorige week is LAV weer begonnen met een wekelijkse bijdrage bij mediapartner Sleutelstad.nl. Dit met een terugblik op het voorbije voetbalweeken. Gerry van Bakel sprak met Hennie Kanbier. Vrijdag de voorbeschouwing op het komende weekend met de tweede speeldag in de lagere klassen.

Column: Nooit meer!?

0

Fred appt: ‘Ik heb nog een kaart, Oranje tegen Bosnië Herzegovina in Eindhoven bij PSV. Zin om mee te gaan? Wel snel beslissen, anders zet ik ‘m op Marktplaats.’ Nee, nee, niet doen, ik ga mee. De laatste keer dat ik het Nederlands Elftal had zien spelen, stond Eddy Pieters Graafland op doel. Dat is een paar voetbalgeneraties geleden. Daarna had ik de emotionele afscheidswedstrijd van Wim van Hanegem nog meegemaakt, mijn idool. De volle Kuip leverde hem, na belastingvrijstelling, 1 miljoen gulden op, toen een gigantisch bedrag, een spaarpot om jarenlang zorgeloos op grote voet te leven. En ik was in Rotterdam Zuid toen mijn zoon daar een toernooi moest spelen. Hij werd luid aangekondigd door stadionspeaker Peter Houtman. Ik zat daar trots te wezen als een hondenkeutel in de maneschijn.

‘Dat is 88 euro en jij moet rijden,’ ging Fred verder. ‘Ik heb een rijontzegging, nog 6 maanden, drank.’ Ik gooide mijn tank vol, € 2,099 per  liter. Een paar dagen later lag de prijs rond 1,93. Ritje Leiden – Eindhoven v.v.: 2x zo’n 120 kilometer, zonder omleidingen, maar veel verkeer, totaal 3 uur rijden. Parkeerplek: € 12,50, na de parkeerwachter voor € 10,00 te hebben omgekocht.

Prachtig stadion, fijne sfeer, maar wel ‘zomeravondvoetbal’. In de rust een klef broodje bal-met-mayo en een plastic beker lauw bier (’t Lijkt wel pis’), samen € 11,00 incl. één euro voor de horecamedewerker, die afgaande op zijn weinig klantvriendelijke gezicht, geen voetballiefhebber bleek. ’s Avonds laat zette ik mijn makkers af en besloot nooit meer naar een wedstrijd van Oranje te gaan. Dit wil je geen 2 keer meemaken, voor dat geld.

Eerder kwam ik al tot het besluit om ook de stadions van de Eredivisie en KK Competitie links te laten liggen. Ik kon er niet meer tegen dat spelers elkaar kaarten aannaaien, bij een licht contact kermend om  hun moeder buitelingen maken die in het circus niet zouden misstaan, om even later weer glimlachend en ongedeerd binnen de lijnen te komen. Dan zijn er ook nog trainers die bepaalde overtredingen (op de achilleshiel, enkels) nuttig vinden. De doorgebroken spits zou eens kunnen scoren. En de nieuwe regel dat de aanvoerder de enige  is die de scheidsrechter mag aanspreken, lijkt in een nog niet begrepen taal te zijn uitgevaardigd. De man-in-het-zwart moet zich nog te vaak als een Houdini uit een kluwen van schreeuwende spelers zien te bevrijden. Zeg nou zelf, daar wil je toch geen getuige van zijn. Wat een voorbeeld voor al die gassies, jongens en meisjes, die gaan denken dat die woedende samenscholingen op het veld tot verplichte onderdelen van een lekker partijtje voetbal horen.

Voetbal is nog steeds de leukste sport die er is. Een spelletje met inhoud en veel variatie. Dus, wat doe ik tegenwoordig? Op zaterdag ben ik langs de lijn te vinden, volg de wedstrijdjes van de jeugd en kijk ook met plezier naar het dames-/vrouwenvoetbal.

Wat is dat leuk om allemaal te zien. Er valt geen onvertogen woord, iedereen heeft het naar zijn zin. Natuurlijk wil er gewonnen worden, maar gaan de punten naar de gastclub of bezoekers, de 3e helft met een biertje en beetje ouwehoeren maakt het voetbalfeest compleet.

Of Erik ten Hag met Manchester United of Arne Slot van Liverpool in de Premier League succes hebben, het interesseert me geen reet, het zal me worst wezen. Wat daar op de velden gebeurt en voor welke bedragen de ‘heren voetballers’ zich verwaardigen hun kicksen aan te doen, is pervers, een belediging, een schande. Dan heb ik het nog niet over die veelvoudige miljonairs die in de zandbak hun bankrekeningen ongegeneerd spekken met voetbal dat niet om aan te gluren is. Misselijkmakend.

Dan denk ik glimlachend weer aan Wim van Hanegem die na vele, vele jaren miljoenen liefhebbers te hebben getrakteerd op vermakelijk voetbal, voor ‘een appel en ei’ afscheid nam van zijn publiek en nooit zeurde over zijn kapotte knieën en enkels die op zijn 25ste meer versleten waren dan die van zijn oma van 88. Of was ze al 90?

P.E. Nalty jr.

ROAC ‘vergeet’ te winnen in Haarlem

Derde klasse B (zondag)- Op sportpark Egelantierlaan is ROAC er niet in geslaagd drie punten mee te nemen op bezoek bij Alliance’22. In Haarlem dacht de ploeg van Bart Jansen al aan de terugreis toen een verkregen 0-1 voorsprong werd verspeeld in de extra tijd. Vooral Bart Jansen baalde van de twee verloren punten, hoewel de trainer erkende dat de uitslag wel in lijn was met de krachtsverhouding.

,,Dit is ook ROAC. Niet ver na de wedstrijd zijn de spelers al weer met andere dingen bezig dan de wedstrijd. Tuurlijk baalden zij ook even na de 1-1, maar bij mij blijft het wel meer hangen tot dinsdag. We waren met de gehele selectie op pad omdat ook het tweede moest aantreden tegen deze leuke tegenstander. Daarom werd het alsnog wel een leuke dag met dito derde helft, hoewel het tweede in de slotfase onderuit ging. Dus in sportief opzicht was het wel wat minder allemaal.”

Jansen erkende dat ROAC in de tweede helft in fasen niet onder de druk uitkwam van de gastheer. ,,Daar hadden we moeite mee, ja. Nu kunnen we echt wel verdedigen en raken niet snel in paniek, maar helaas duurde de wedstrijd net even te lang. De 1-1 viel zo ongeveer in de zevende minuut van de extra tijd. Als trainer kan ik ook reëel zijn en de gelijkmaker was an sich terecht te noemen. De ploegen ontliepen elkaar niet al teveel.”

,,Alliance heeft een jonge, energieke en voetballende ploeg. Ik had hen al een keer kunnen bekijken dus ik was niet verrast over hun speelwijze. Voor de neutrale kijker was het best een aardige wedstrijd, maar als trainer kijk je daar wel wat anders tegenaan wanneer je zo lang op voorsprong staat. Overigens een goal in de eerste helft die er mocht zijn. Thijs van Seggelen had een crosspass in huis die op waarde werd geschat door Martijn van Trigt. Hij kapte zijn tegenstander uit en prikte binnen. Het mag duidelijk zijn dat we bij ROAC blij zijn dat hij terug is. Bij SJC heeft hij op hoger niveau gespeeld en voor ons is hij een absolute meerwaarde.”

Na de rust nam de thuisploeg meer initiatief en een minuut of twintig voor tijd bracht de trainer van de Haarlemmers een extra spits. ROAC werd teruggedrongen. ,,Toch lag er ruimte voor ons om hen pijn te doen, maar dat deden we niet altijd even goed. Bij 0-2 kan je zo’n pot op slot gooien. Het had allemaal wat geduldiger en zorgvuldiger moeten gebeuren vanaf onze kant.”

Jansen is blij dat het spel op de wagen is. ,,Wij hebben bewust gekozen voor een latere start. Dit had te maken met het feit dat we lang hebben doorgetraind vanwege de afscheidswedstrijd van Freek Heemskerk op de finaledag van LAV. Tot eind juni zijn we bezig geweest en daarom zijn we ook een week later gestart. De aanloop richting de competitie was al lang zat. Ook moeten wij er rekening mee houden dat we een selectie hebben van 28/29 man. Er zijn clubs die werken met 40 tot 45 man en dan kan je wat risico’s lopen.”

De oefenmeester ziet het seizoen fris en met optimisme tegemoet. ,,Er staat een leuk team waarbij er diverse jongens nadrukkelijk op de deur kloppen. Dus er valt wat te kiezen en ze houden elkaar scherp. Of de keuze voor de doelman is gevallen? Laat ik zeggen dat Dammes van der Poel en Tijn van der Geest dicht bij elkaar zitten. Ze hebben beide hun specifieke kwaliteiten. Als je ze zou samenvoegen, heb je eigenlijk de ideale doelman. Uiteindelijk heb ik nu gekozen voor Dammes na vanzelfsprekend aan beide doelmannen uitleg te hebben gegeven. Dammes heeft de hele voorbereiding mee gedaan en Tijn ontbrak nog wel eens. Laatstgenoemde heeft het uitstekend gedaan vorig seizoen en is ook zeker niet afgeschreven. Hij is nog jong zat en wordt op zeker nog beter. Voor Dammes ligt dat wat anders. Tijn heeft het goed opgepakt en veel van zijn vrienden spelen in het tweede. Maar nogmaals; het is niet in beton gegoten en het is voor een trainer prettig om twee goede keepers in huis te hebben.”

Basisopstelling ROAC: D. van der Poel, Van der Meer, W. van der Poel, Boere, Van As, Koek, Van Benten, Van Seggelen, Hogenboom, Bentvelzen, Van Trigt.

Fotoverslag LFC- Valken’68

Gisteren werd het verslag geplaatst van de ontmoeting tussen LFC en Valken’68. De Leidse ploeg won met 2-1. Vandaag ruim baan voor een fotoverslag van de hand van Saam de Mooij, die vrijwel altijd de Valkenburgse club na wenst te reizen.