Districtsbeker, categorie 2- LSVV’70 is doorgedrongen tot de vierde ronde van de districtsbeker. Ofwel, de formatie van Freek Jansen heeft zich bij de beste zestien ploegen geschaard in dit toernooi van clubs die in de derde of vierde klasse uitkomen. Niet eerder in de historie ‘overleefde’ LSVV’70 de winterstop, maar dit keer toont de Leidse Studenten Voetbalvereniging zich strijdvaardig in de bekerstrijd. WCR is nu de volgende uitdager. De ploeg uit Rhoon is de huidige nummer 2 in 3D op zondag.
In de eerste seizoenshelft is het LSVV’70 nog niet gelukt om een keer te winnen en daardoor bezet de ploeg van Freek Jansen de laatste plaats in de derde klasse A. In de strijd om de districtsbeker vergaat het de Leidse ploeg beduidend beter. In de derde ronde werd CION in de Kikkerpolder met 5-1 verslagen, waardoor de van origine studentenclub nu samen met de zondagtak van Voorschoten’97 onze regionale clubs vertegenwoordigen in de vierde ronde.
Van meet af aan dicteerde LSVV’70 de wedstrijd en had het vrijwel niets te duchten van de opponent uit Vlaardingen, in de competitie uitkomend in de derde klasse C (ook zaterdag, red.). Binnen vijf minuten opende Shander de Vries de score na een afgemeten pass van Alen Stjepanovic. Na ruim een kwartier werd het 2-0 door Neal Petersen op aangeven van Michiel Ebbing. CION, dat eveneens op een degradatieplaats staat, kwam voor rust nog even dichterbij via Ilias Benhaddaoui, maar Gerben Groenendijk bracht de marge halverwege weer op twee treffers.
Na de pauze liet LSVV’70 na om een grote uitslag neer te zetten, maar kort na de pauze trof De Vries nog wel voor de tweede maal de roos en verdediger Sander Mulder bepaalde de eindstand op 5-1.
CION was met een hoop bombarie afgereisd naar Leiden voor dit eerder afgelaste duel. De ploeg die in de competitie vooralsnog twaalf punten verzamelde, gaf er blijk van om van een stevig ‘moppie’ muziek te houden. De Kikkerpolder schoot wakker van de beatklanken. Veel muziek bleek er niet in het spel te zitten van het wel uiterst sportief spelende Chevron Is Onze Naam. De bezoekers hadden verreweg de grootste problemen met het spekgladde veld, dat veel weg had van een ijspiste. Glijpartijen waren meer regel dan uitzondering, terwijl de elf acteurs van de thuisploeg beduidend meer op de been bleven.
De begeleiding van CION gaf aan dat de ploeg niet compleet was, maar die uitspraak werd door Jansen eenvoudig gepareerd. ,,Wij zijn nog nooit compleet geweest.”
Ook nu ontbraken er inderdaad weer vaste pionnen als Wouter Huisman, Stijn Kalsbeek en Hubert Meulman. Al met al deerde het LSVV’70 niet, want de ploeg kreeg zowel in de eerste als tweede helft genoeg kansen om de dubbele cijfers te bereiken tegen de Vlaardingers, die zelden serieus gevaar konden stichten.
Trainer Jansen: ,,De tegenstander was uitermate zwak en niet bepaald een graadmeter, maar daar hebben we goed gebruik van gemaakt. We hebben geschiedenis geschreven door zo ver te komen in de bekercompetitie. Het lukte LSVV’70 nog nooit om te overwinteren. Misschien geeft dit nog een boost richting de competitie ook, waarin we er troosteloos voor staan. Dit is een leuke afsluiting van een moeizame eerste seizoenshelft. We geven ons in de competitie nog niet gewonnen, maar als het daarin niet lukt dan hebben we dus nog steeds een ander paard om op te wedden. De weg naar Europa ligt open.”
Voor LSVV’70 was er naast het bekersucces nog meer goed nieuws. Na een zware blessure, vorig seizoen opgelopen tegen SEV, maakte Nils de Groot weer speelminuten en dat ging hem in de eerste helft moeiteloos af.
Opstelling LSVV’70: Waasdorp, Filippo, Van der Haak, Van Diggele, Mulder, Ebbing (Tamminga), Stjepanovic, Groenendijk (Koesveld), De Vries, Petersen, De Groot (Muller).
 (1).jpg)
