Nacompetitie – Pas in de vierde wedstrijd tegen D.O.S.R. kon Voorschoten’97 echt het verschil maken na drie eerdere gelijke spelen dit seizoen. En als die pot voetbal dan de beslissende nacompetitiewedstrijd is dan ben je ook spekkoper. Met een stevige 0-3 uitzege in de Veen na een eerdere 1-1 thuis op Sportpark Adegeest is Voorschoten’97 na de degradatie in 2014 voor het seizoen 2015-2016 direct weer terug in de zondag tweede klasse. Een mooier afscheidscadeau konden de na afloop uitzinnig enthousiaste spelers hun trainer Mo Bougrine niet geven. Hij zal volgend jaar kind aan huis zijn in de gemeente Kaag en Braassem, waar zijn spelers vandaag de promotie hebben gerealiseerd, als de nieuwe trainer van s.v. Alkmania in de zondag derde klasse.
Toch zag het er in het begin niet naar uit dat er een beslissing zou vallen in de reguliere speeltijd. ,,Dat worden na de verlenging op zeker penalty’s want beide teams kunnen het verschil niet maken dit eerste half uur”, was de mening van twee trouwe supporters van Voorschoten’97 en D.O.S.R. ,,Als ik thuis was, had ik het radioverslag van die verslaggever van RTV Lokaal niet meer gevolgd en was ik andere dingen gaan doen. Als hij zou gaan roepen zou ik weten dat er iets spannends zou zijn”, aldus een andere thuissupporter. Begrijpelijke reacties want beide teams konden het eerste half uur geen potten breken. Het predicaat ‘saaie wedstrijd’ was bij de supporters veelal te beluisteren.
De statistieken wezen het ook uit, Voorschoten’97 had in de reguliere competitie van de derde klasse A maar twee punten meer dan dit trotse vlaggenschip van D.O.S.R. uit Roelofarendsveen (pas in de jaren veertig van de vorige eeuw werd de verenigingsnaam Door Oefening Sterk in de afkorting van de letter ‘R’ voorzien om zich beter te kunnen onderscheiden van meer sportverenigingen met dezelfde naam) waar zelfs het doelsaldo bijna gelijk was. Speler Niels van den Berg van Voorschoten’97 had het na het gelijke spel thuis al over het mogelijk aanpassen van de speelstijl of de formatie voor deze alles beslissende nacompetitiewedstrijd: ,,D.O.S.R. zette bij die thuispot direct hoog druk waar we niet mee uit de voeten konden.”
Na het betere rookpottenwerk van Voorschotense supporters kort voor aanvang, waardoor de tribuneklanten louter de clubkleuren geel en groen voor zich zagen, klonk het eerste fluitsignaal van de strak leidende scheidsrechter Karagantcheff. In het blauwwit gehuld was het Voorschoten’97 dat nu druk zette. Maar al rap kwam D.O.S.R. beter in het spel en ‘pakte’ aanvoerder Kevin Hendriks een gele kaart om de aalgladde Veense spits Sow Alagie af te stoppen. De daaruit voortkomende vrije trap werd door Mark van Diemen hoog in het zijnet naast keeper Abdel Kader Lamrabette gekruld, waar de Veense supporters al begonnen te juichen.
D.O.S.R. werd dat eerste half uur sterker maar aan niets was af te leiden dat het hier om een beslissende wedstrijd ging. Een schot hoog over van Frank van den Heuvel, na een terug gekopte bal van de immer zwoegende spits Michael Kers was in de 28e minuut hét enige Voorschotense wapenfeit. Van den Heuvel, van origine verdediger, speelde nu met druk naar voren op het middenveld waar middenvelder Jordy van der Wijngaard achterin te vinden was. Daarbij kwam aanvoerder Hendriks goed weg toen een tweede stevige overtreding ook niet met geel werd bestraft. Dat zou de voortkabbelende wedstrijd kunnen veranderen, maar hij kwam er vanaf met waarschuwende woorden en een priemende vinger van de scheids.
,,Maar let op, die twee spitsen van Voorschoten houden wel vier verdedigers van ons bezig”, zo constateerde de D.O.S.R. – supporter analyserend. Het was alsof Nostradamus was opgestaan want in de 37e minuut pakte spits Radenko Nikic zijn kans. Bij een hoge dieptepass van Van den Heuvel bleef keeper Patrick van der Zwet staan, aarzelde de Veense verdediger en draaide Nikic zich mooi vrij om met rechts de bal langs de keeper in de rechterhoek te laten verdwijnen. Het dak ging eraf bij de supporters, vele strijdliederen werden gezongen. Deze gaven spits Nikic zichtbaar vleugels want in de volgende zes minuten kreeg hij nog twee dotten van kansen die hij net niet benutte.
Waar we allen aan een 0-1 ruststand dachten, liep het totaal anders. Spits Alagie werd in de 44e minuut in de zestien zo vastgehouden dat Veense supporters al om een penalty riepen. ,,Bij Balotelli tegen Ajax ging die toch ook op de stip?”, riep mijn buurman op de tribune. Maar niets van dat alles, integendeel. Uit de counter nam spits Kers de bal mee voor een geweldige Wim Suurbierachtige rush welke hij liet volgen door een grandioze hoge voorzet. En daar stond Nikic om droog de bal in het doel te leggen, 0-2. Mooier kan je de rust niet in gaan. D.O.S.R. besefte dat ook en in de vijf minuten extra speeltijd werd het zichtbaar grimmiger binnen de lijnen.
Trainer Erwin van der Zee bracht met linkerspits Jordi Jonkman voor Maarten van der Geest een verse, zeer balvaardige en creatieve aanvaller binnen de lijnen. ,,Er moet wat gebeuren, ook al mag de verliezer nog een promotiewedstrijd spelen komende zondag”, aldus mijn radiocollega van RTV Lokaal op de tribune. Trainer Bougrine had alle vertrouwen in zijn basisteam en dat was zichtbaar in het veld want Nikic en Kers kregen beiden kansen om Voorschoten’97 in veilige haven te schieten. Maar net als in de eerste helft was het D.O.S.R. dat meer grip op het spel kreeg. Aanvoerder Hendriks werd in de 59e minuut gewisseld voor verdedigende middenvelder Roy Elligens. En het vertrouwde 4-4-2 werd vanaf dat moment door Voorschoten’97 nog meer op de mat gelegd.
Het is dat keeper Lamrabette in een bloedvorm verkeerde waardoor schoten en kopballen door hem op veelal spectaculaire wijze werden gekeerd, anders had de 1-2 zeker gevallen. Daaraan was in positieve zin invaller linkerspits Jonkman debet. Hij was een plaag voor de blauwwitte muur die voor keeper Lamrabette was opgetrokken. En gelukkig konden de Veenders de ingang bij ‘Checkpoint Charlie’ niet vinden. Van der Zee bracht als vierde spits in de 69e minuut de ervaren Bart Hoogenboom in, de Frank Demouge van Roelofarendsveen, voor de geblesseerde Wesselman. Maar het was Voorschoten’97 dat slim counterend met Kers als voortdurend aanspeelpunt de kansen kreeg, maar… ze niet kon benutten. Waar de vele meegereisde supporters uit Voorschoten, en niet alleen die met de bus waren gekomen, meer en meer de strijdliederen aanhieven (‘Waar is het feestje, hier is het feestje’ en meer van deze oerklassiekers), was het Van der Zee die zijn laatste troef inzette, een extra spits.
Maar twee minuten later, in de 80e minuut, was het de immer jagende en op kansjes loerende rechtermiddenvelder Niels van den Berg die van vijf meter de bal intikte na een schitterende voorzet van spits Nikic van de rechterflank. Zijn juichroute naar de bank van Voorschoten’97 en de daar ontstane rituele vreugdedansen deden me denken aan René van der Kerkhoff na zijn doelpunten in vroegere jaren. Totale ontlading bij alles wat het groengeel van Voorschoten’97 een warm hart toedroeg was het gevolg. Nikic kreeg nog twee kansen, zijn directe tegenspeler Lesley van der Meer speelde een ongelukkige wedstrijd, voordat hij en verdediger Vincent van Veen in de 88e minuut van trainer Bougrine een publiekswissel kregen.
De invallers Bryan Hilders en Mohamed Maatoug speelden met hun collega’s knap de wedstrijd uit. Met het laatste fluitsignaal doken spelers in elkaars armen, kwamen tot tranen toe geroerde supporters het veld op om de vreugde te delen, werden oergezangen aangeheven en werd trainer Bougrine gejonast. Nu was promotie naar de zondag tweede klasse werkelijkheid geworden. ,,Blijkbaar gaat de ‘Heen en Weer’ alleen maar uit varen voor woonplaatsen met de letter ‘V’, Volendam en nu ook Voorschoten”, zei een Veense supporter met een knipoog.
Bij het verlaten van het veld door Voorschoten’97 ontstond er de hoogste knuffel- en zoendichtheid per vierkante meter die je je maar kunt voorstellen. Ouders, familieleden, bestuurders, kinderen, grootouders… iedereen deelde mee in deze eruptie van feestvreugde. En wat de derde helft betreft, dat komt vast en zeker goed bij Voorschoten’97.
De selectie en begeleiders van D.O.S.R. feliciteerden op een sportieve wijze hun Voorschotense collega’s. Voor hen wacht zondag 14 juni de thuiswedstrijd tegen BZC Zuiderpark voor de laatste promotieplek naar de tweede klasse. Deze is beschikbaar omdat HMSH zich uit de zondag tweede klasse heeft terug getrokken. Het wordt even opkrabbelen voor D.O.S.R., maar kansen liggen er wetende dat de tegenstander BZC Zuiderpark (periodekampioen derde klasse D) met twee nederlagen van 2-0 en 1-8 echt in de hoek zit waar de klappen vallen.
Alle betrokkenen bij deze website feliciterenVoorschoten’97 van harte met hun promotie naar de zondag tweede klasse.
D.O.S.R. – Voorschoten’97 0-3 (0-2)
Scoreverloop:
37. Nikic 0-1, 44. Nikic 0-2 en 80. Van den Berg 0-3. Scheidsrechter: V.V. Karagantcheff. Toeschouwers: 400.
Opstelling D.O.S.R.: Van der Zwet, Van Heiningen, Lesley van der Meer, Wesselman (69. Hogenboom), Van Diemen, Alagie, Dobbe, Roel van der Geest, Sven van der Meer (78. Van der Lem), Guido van der Meer en Maarten van der Geest (45. Jonkman).
Opstelling Voorschoten’97: Lamrabette, Toret, Van Veen (88. Hilders), Van der Wijngaard, Adriaanse, Hogewoning, Hendriks (59. Elligens), Van den Heuvel, Van den Berg, Kers en Nikic (88.Maatoug).
