Het kan verkeren bij FC Rijnland
De verwachtingen waren hoog gespannen. De selectie voor dit seizoen was beduidend groter en beter geworden, zo dacht men bij FC Rijnland en omstanders. Niets bleek minder waar in de beginfase van de competitie. Van de laatste vijf wedstrijden gingen er echter vier verloren, waarbij de nederlaag tegen ASC afgelopen zondag een absoluut dieptepunt genoemd moet worden (7-0). Op dat moment zat Paul Pikaar al niet meer op de bank bij de Leidenaars. De trainer is definitief gestopt na alweer een incident.
,,De genomen beslissing gaat mij aan mijn hart. Ik dacht aan het begin van het seizoen, en eigenlijk nog steeds, dat er een kampioen in FC Rijnland schuil ging. We hadden de ambitie om er vol voor te gaan, maar helaas ontstonden er al snel haarscheurtjes en in de maanden erna zijn er voor mij net even teveel incidenten voorgevallen. Echt doodzonde om dat te constateren, maar van gemaakte fouten, wie ze ook maakt binnen een club, moet je leren. Het is vervolgens zaak dat de volgende fout langer uitblijft. Dan maak je stappen in het proces, maar helaas is het anders gelopen. Ik had dolgraag afscheid genomen met een prijs na dit seizoen, maar ik sta achter mijn beslissing. Ik heb rust en er is opluchting bij mij. Ik had graag meer voetbaltrainer geweest dan sociaal werker.”
Voorzitter Wim Pikaar over het besluit van zijn broer: ,,Het moment is ongelukkig en het levert veel sores en vragen op. Daar gaan we intern mee aan de slag. Voor het moment nemen clubmensen Ronald Mink en Henk Brandt de taken waar. In dit soort situaties moeten een trainer, de spelersgroep en het bestuur in de spiegel kijken en zichzelf de vraag stellen ‘heb ik er zelf alles aan gedaan’? Ik ben bang dat niet iedereen die vraag volmondig met ‘ja’ kan beantwoorden. De conclusie kan in elk geval getrokken worden dat het gedrag van een aantal niet strookt met de uitgesproken ambities. Natuurlijk heeft de personele bezetting niet mee gezeten, maar dan nog mag je nooit met 7-0 verliezen. Het was om te huilen van onze kant. We hebben de problematiek, die er is ontstaan, over onszelf afgeroepen. Het is zaak dat de rust snel wederkeert, want deze ontwikkeling doet afbreuk aan de voorbije 2,5 jaar van opbouw.”
Nog eens de vertrokken trainer: ,,Helaas moet de conclusie zijn dat een deel van de groep zichzelf belangrijker vindt dan het elftal op de club. Dat kan niet in een groepsproces. Ik heb regelmatig te kampen gehad met weg blijvende spelers op een training, te laat komen, boze spelers omdat ze een keer op de bank zaten en een bepaald negativisme brachten. Niet lang geleden speelden we twee toppers achter elkaar en moest ik een wedstrijdbespreking houden tegenover tien man. Degenen die er dan op dat moment niet waren, laten anderen in de steek. Al die incidenten stapelden zich op en dan vind ik het niet gek dat een deel van de spelers eens kritisch naar zichzelf kijkt. De splinter in het oog bij een ander werd gezien, maar niet de balk in het eigen oog. Voor mij was het genoeg zo. Maar ik blijf erbij, deze groep kan nog steeds ver komen. Ik hoop dan ook dat de spelers opstaan en teruggeven aan Ronald en Henk hetgeen zij verdienen.”
Mink (op archieffoto) keert in elk geval voor het moment terug op de bank. ,,Dat is niet ideaal en betreurenswaardig dat het zo is gelopen. Paul is een goed mens en een leuke gozer en ik heb veel van hem opgestoken. Ik heb het enorm naar mijn zin bij het tweede elftal, maar het vlaggenschip moet nu even voor gaan en ik loop te lang bij deze vereniging rond om de club te laten stikken. Het gros van de Rijnlanders doet zijn stinkende best en dat moeten we blijven doen. Deze gebeurtenis is een smetje op de club en dat is ook niet voor het eerst. Vorig seizoen kwam er op een bepaald moment ook de klad in. We moeten dit zo snel mogelijk zien om te buigen om zo het negativisme weer te verdrijven. Het is nu even nood breekt wet, maar ik beloof dat we er weer bovenop komen. Dat is ook FC Rijnland. En laten we de stand op de ranglijst ook niet overdrijven. Het gat met de koploper is zes punten dus wanhopen is niet aan de orde. We gaan deze week eerst eens goede afspraken maken waar iedereen zich aan gaat houden.”
Nog even terug met Mink naar de optater tegen ASC. ,,Het was beschamend, zielloos, futloos en hopeloos tegelijkertijd. Verliezen kan en een dip ook, maar de wijze waarop gespeeld is daar ben ik enorm van geschrokken. We kunnen met zijn allen blijven roepen dat we heel veel blessures missen door blessures, maar dan nog stond er een aardig eerste elftal. Dit mag niet meer voorkomen, dat is duidelijk. Van het goede gevoel van bij de start van de competitie is weinig meer over, maar we hebben nog twee wedstrijden tot de winterstop om weer kleur op de wangen te krijgen. We zullen moeten opstaan tegen Warmunda (thuis) en Bernardus (uit). Op termijn moeten wij ons terug kunnen spelen naar de top drie en ik geloof er zelfs in dat er volgend jaar spelers bijkomen wanneer de fusie met VV Leiden een feit is. De Rijnlanders moeten er voor zorgen dat we een aantrekkelijke club zijn om voor te spelen.”
Het slotwoord is voor de voorzitter. ,,Iedereen heeft fouten gemaakt. Paul heeft inschattingen gemaakt die niet overal zijn uitgekomen. Een aantal spelers heeft de trainer in zijn hemd gezet en als bestuur hebben we ook steken laten vallen. Daar moeten we allemaal van leren. Het zegt mij veel dat Paul na zijn aankondiging alsnog de voorbereiding en zienswijze voor de tweede seizoenshelft naar mij heeft gestuurd. Dat waardeer ik enorm en ik geloof dan ook dat hij er oprecht mee it at er allemaal is gebeurd. We moeten nu kampen met een aantal vragen en de antwoorden die we daar op krijgen. Vinden we iemand die het seizoen afmaakt of voor een langere periode het stokje overneemt? Kunnen we beter doorgaan met Ronald en Henk? Wat doet het met mij dat mijn broer is gestopt? Wat doet het met mijn energie in een tijd dat we ook volop bezig zijn met de fusie? Het hele gebeuren creëert stemming en daar zit niemand op te wachten bij de club. Gaandeweg zullen de antwoorden zeker komen, maar we zullen nu in elk geval de boel op de rails moeten krijgen voor de winterstop. Het zijn flinke uitdagingen, maar die zijn we bij deze club nog nooit uit de weggegaan. De rust moet terugkomen en we moeten vooral niet vergeten waar de club vandaan komt en waar het inmiddels staat. Die trots mogen we uitstralen en blijven denken aan het clubbelang.”
