Tweede klasse C (zaterdag)- Zelden is er zoveel geschreven en gepraat voorafgaande aan een duel in de tweede klasse C. Zoveel zelfs dat een korte samenvatting hier volstaat: er waren nog drie minuten te gaan in de wedstrijd tussen DoCoS en Berkel met een 1-2 stand. Beide ploegen namen het mini duel wel uiterst serieus, logisch ook met het oog op de ranglijst. Zowel DocoS als de bezoekers probeert zich te ontworstelen aan een plek die leidt tot de nacompetitie waar degradatie op het spel staat.
De warming-up van Berkel was intens terwijl de thuisploeg de verantwoordelijkheid vooral over liet aan de spelers zelf om de spieren op de juiste temperatuur te krijgen. Ron de Roode vooraf: ,,Tja, wat moet je hiermee? Drie minuten zijn veel te kort om met tactische vondsten te komen. Ik heb logischerwijze de lange jongens in de spits gezet en we kunnen alleen maar hopen dat het balletje goed valt of dat wij een vrije trap mee krijgen.”
De verwachtingen van de trainer en die van het verrassend grote aantal toeschouwers bleken na de ‘wedstrijd’ uitgekomen te zijn. Er gebeurde in feite helemaal niets. DoCoS probeerde het met een paar hoge voorzetten die allemaal te dicht bij het doel waren en een makkelijke prooi voor de Berkelse keeper waren.
Tim Gonlag deelde in de wat melige en jolige sfeer rond deze, laten we maar eerlijk zijn, farce: ,,Ik zit helemaal stuk, logisch, ik heb alles gegeven. Man, wat een temposlag!” Dan weer serieus: ,,Onbegrijpelijk dat dit niet is voorkomen door gewoon die drie minuten vorige keer uit te spelen. Die gasten komen helemaal uit Berkel voor zoiets als dit.”
Voor de routinier is het uitspelen van een restant geen onbekend fenomeen: ,,In de A1 van Voorschoten’97 moesten we ooit naar Huizen voor vijf minuutjes. Dan kies ik toch hiervoor hoewel het jammer is dat we geen lucky goal konden produceren.” Vanwege de vele blessures in de selectie heeft Gonlag de kicksen weer aangetrokken. ,,Ik heb acht maanden niet gevoetbald, dus betekent ook pijn in spieren waarvan je niet eens het bestaan wist haha. Ach, het is natuurlijk wel weer leuk met de jongens. Ik kijk van week tot week of ik nog nodig ben. Als ik de club kan helpen doe ik dat natuurlijk, graag zelfs.”
Het lijkt erop of hij zich weer kan concentreren op de training voor de halve marathon in Leiden in mei. De selectie is nagenoeg compleet na al het blessureleed en in de bestuurskamer overheerst (mede daardoor?) het optimisme. ,,Als we twee of drie wedstrijden winnen staan me zo maar in de middenmoot. Sombere bespiegelingen dat we in de nacompetitie verzeild raken werpen wij verre van ons. Een compleet DoCoS gaat de nodige punten pakken.”
We gaan het zien en hopen vanzelfsprekend dat de Leidenaren zich eenvoudig veilig kunnen spelen. De eerste testcase staat voor volgende week op het programma als koploper Voorschoten’97 op bezoek komt.
In de Mors zal men later op deze middag handenwrijvend vernomen hebben dat concurrent SC Monster aan het kortste eind trok tegen TAVV- hoewel de staartploeg wel dichterbij is gekomen- en de overtuiging nog eens bevestigd hebben gekregen dat de roodwitten gevrijwaard blijven van een naar staartje.
