Tweede klasse C (zaterdag)- Het is het een beetje het verhaal van de kip en het ei. Als je onderin bivakkeert puilt de ziekenboeg uit en heeft een ploeg last van schorsingen terwijl als je bovenin meedraait dit allemaal veel minder is. Of de huidige positie van de thuisclub een gevolg is van of juist de oorzaak laat uw verslaggever in het midden maar feit is wel dat de ploeg van vertrekkend trainer Ron de Roode om diverse redenen grote personele problemen kent en onderin de ranglijst terug te vinden is. Met volgende week nog drie minuten restant van een eerder gestaakte wedstrijd tegen concurrent Berkel voor de boeg, waarbij er met een 1-2 achterstand wordt afgetrapt, was het zaak om de punten in eigen huis te houden en dat lukte uiteindelijk ook. Onder aanvoering van Tim Gonlag, zonder zijn teamgenoten overigens te kort te willen doen, werd een 1-0 overwinning over de streep getrokken tegen Te Werve en ziet de toekomst er ineens weer wat rooskleuriger uit.
Het technische en wat makkelijker voetballende Te Werve van trainer Huib van Oostrom Soede had in de beginfase een licht veldoverwicht, maar kon eigenlijk alleen gevaar stichten uit standaardsituaties zeker ook omdat goed voetbal op deze grasmat onmogelijk was. Na een kleine tien minuten was daar het eerste gevaar voor de Leidenaren. Een verre trap van keeper Mitchel van Abswoude kwam bij Lars de Ridder terecht maar die kon de bal vanaf de zijkant van het strafschopgebied niet de juiste richting meegeven. Een minuut later volgde de eerste grote kans voor de bezoekers. Ismael Blackshaw schoot te gehaast tegen Van Abswoude aan daar waar verder doorlopen een betere optie was geweest. Mede door de matige kwaliteit van de grasmat zochten de gastheren vaak spits Christiaan van Empel, vooral bij spelhervattingen van achteruit was er veel ruimte in zijn rug en zorgde het doorkoppen een aantal keren voor gevaar. Na iets meer dan een halfuur spelen lag het spel enige tijd stil. Een toeschouwer was onwel geworden en uiteindelijk in stabiele toestand afgevoerd naar het ziekenhuis. Complimenten naar het adequate optreden van vele mensen om het slachtoffer heen, maar in het bijzonder aan verzorger Carlos Paas van Te Werve die rennend heel het veld over stak om van dienst te kunnen zijn. En dat de wedstrijd op dat moment nog niet was stilgelegd, het is hem vergeven. De enige mogelijkheid na het oponthoud was voor de Rijswijkers, maar het schotje belandde in de handen van de keeper van de thuisploeg. Vlak hierna floot de uitstekend leidende scheidsrechter Van der Maat voor het rustsignaal.
Beide ploegen begonnen ongewijzigd aan de tweede helft en het was al vrij snel duidelijk dat de tweede 45 minuten boeiender zouden zijn dan die van voor de rust. Amper tien minuten onderweg was het captain Simon Joubij van de rood-witten die na een goede actie vanaf de linkerkant een voorzet kon geven waar geen vervolg aan kon worden gegeven. Na een uur spelen was het wel raak. Uit een vrije trap werd Van Empel bediend en hij legde de bal panklaar neer voor Joubij en via een been van de tegenstander verdween de bal onhoudbaar achter keeper Jay Veerman in het doel. Net voor het doelpunt had DoCoS gewisseld en een paar minuten na de voorsprong had verse kracht en jeugdproduct Luc Quellhorst de 2-0 op zijn schoen, maar zijn ‘stiffie’ stuitte vanaf de onderkant van de lat weer terug het veld in. De Morschbewoners vergaten zichzelf na de voorsprong nog meer te belonen, maar de gasten waren het laatste gedeelte van de wedstrijd niet bij machte om de volwassen spelende thuisploeg in gevaar te brengen. Met nog een kwartier op de klok werd Gonlag naar de kant gehaald, Van Empel schoof door naar achteren en Mitchel Klein mocht het voorin uit gaan zoeken. Te Werve kon alleen nog happen via vrije trappen en corners, maar bijten lukte niet en DoCoS trok de overwinning met strijd en passie over de streep.
Een verdiende overwinning, zeker op basis van de tweede helft en dit resultaat geeft vertrouwen naar de komende wedstrijden en de rest van het seizoen. Naast de rentree van Gonlag sprong het sterke spel van de jonge linksback Enno van Wieringen in het oog. Voor niemand bang en met lef stond hij zijn mannetje.
,,Dit hadden we even nodig en je moet altijd afwachten hoe het uitpakt maar er zitten drie punten in de pocket en dat is het enige dat telt gezien de situatie waarin we nu zitten. Als je langs de kant staat en je ziet dat het allemaal niet lekker loopt dan wil je zelf zo snel mogelijk weer het veld in. Ik ben aan het trainen voor de (halve) marathon van Leiden dus met mijn basisconditie zit het wel goed maar ik mis natuurlijk nog wel wedstrijdritme. Er zijn goede afspraken gemaakt, voetbal staat nu niet meer op de eerste plek ook gezien de gezinssituatie en dat respecteert iedereen. Afgelopen dinsdag heb ik weer meegetraind en dat ging best aardig dus ik was blij dat ik weer mee kon doen. Dit team miste in mijn ogen sturing van achteruit, iemand die de poppetjes neerzet en die geen gekke dingen doet en altijd maar de voetballende oplossing zoekt. Na driekwart wedstrijd voelde ik mijn kuit vollopen dus was de wissel een logische en dan is het vanaf de kant toch nog even billenknijpen maar zijn we eigenlijk geen moment meer in gevaar geweest en spelen de wedstrijd heel zakelijk uit”, aldus de sympathieke en realistische Gonlag die vlak voor het gesprek nog even een balletje trapte met zoonlief en die zo te zien, in tegenstelling tot zijn vader, beschikt over een begenadigd linkerbeen.
DoCoS – Te Werve 1-0 (0-0). 60. 1-0 Joubij. Toeschouwers 150. Scheidsrechter Van der Maat.
Opstelling DoCoS : Van Abswoude, Van Voorthuizen, Gonlag ( 75. Ravensbergen) Peet, Jouby, De Ridder, Klein (85. Disseveld), Van Empel, Van Wieringen, Gajadien (60. Quellhorst), Overvliet.
Opstelling Te Werve : Veerman, Kusters, Reijntjes, Afellah (67. Alparsian), M. Faloun, Z. Faloun, Blackshaw, Vogel, Paas, el Hammouchi (67. Mulder), Kalkanoglu (84. El Bojaddaini)
Foto’s: Jan van der Lubbe (een reportage volgt later!)
