Derde klasse A (zondag)-Op een guur en troosteloos sportpark Adegeest speelde Voorschoten’97 tegen de voor de regio onbekende ploeg VVH uit Haarlem-Noord. Ongeveer 25 toeschouwers waren de deur uitgegaan na eerst de laatste seconden van het dames handbal te aanschouwen om het vlaggenschip van de zondag te aanschouwen.
Vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Ditz was het wel duidelijk dat de thuisclub een moeilijke middag tegemoet ging. Daar waar het balletje bij VVH makkelijk rond ging en de vrije man constant gevonden werd, was het aan de Voorschotense zijde moeizaam. Te veel spelers wilden eigenlijk de bal niet hebben waardoor er bij de opbouw al snel naar de lange bal gezocht werd. Dat maakte dat Voorschoten’97 niet of nauwelijks een vuist kon maken en de bal snel kwijt was. Dit was koren op de molen van VVH dat met name voorin de kwaliteit had lopen.
Op links liep de inmiddels 34 jarige Donovan Mijnals die op het hoogste amateurniveau heeft geacteerd. Dat was te merken, niet wat betreft loopvaardigheid, maar wel aan de bal met slimme balletjes tussen de linies of in de vrije ruimte die achter de Voorschotense defensie lag. Aan de rechterkant liep de snelle Mo Yahyaoui die bij menig aanval betrokken was en liet zien dat diepgang in het spel altijd voor gevaar zorgt, zeker als je dan ook een lange balvaste spits centraal hebt lopen in de persoon van Jordi Hurkman. Ook de rappe, rondzwervende en zeer dynamische Mark van der Werff op de nummer 10-positie was van grote waarde. Dit viertal kon naar hartenlust wervelen en werd constant gezocht bij de opbouw, het was wachten op het eerste doelpunt.
Na een aantal speldenprikken van VVH ontstond de 0-1 na een aanval over verschillende schijven waarbij uiteindelijk Yahyaoui vrij voor doelman Jeroen van Breene verscheen. Daar wist de speler wel raad mee met een strak schot waarmee hij de doelman kansloos liet. Wie dacht dat de brigade van Huib van Oostrom Soede daarna uit een ander vaatje zou tappen, kwam bedrogen uit. De middenvelders en spitsen bleven zich verstoppen op aanvoerder Bryan Hilders en de niet geheel fitte Timo van Aken na waardoor de achterhoede bij de opbouw wanhopig aan het zoeken was naar een volgend station die er niet was. De lange bal bleek dan weer de enige optie. Als er dan toch gepoogd werd om op te bouwen dan ging er veel mis: er was geen afstemming tussen de spelers waardoor spitsen die in de bal kwamen niet de bal in de voeten kregen maar in de diepte werden aangespeeld en andersom.
Vanuit zo’n situatie kon VVH omschakelen. Bij een aanval van de bezoekers verscheen centrale middenvelder Sander Loogman op de linkerflank. Hij leverde een puike voorzet af op de lange Hurkmans die feilloos de 0-2 binnen knikte. Dat was een volkomen gerechtvaardigde stand gezien het verloop van de wedstrijd. Pas na dik een half uur spelen viel het eerste serieuze schot op het doel van goalie Marco van den Boogaard door captain Hilders te noteren. Dat zegt alles over de gang van zaken.
Na rust pakte Voorschoten’97 de zaken beter aan, maar dat bleek tijdelijk. De rappe
Yahyaoui werd op rechts weggestuurd en leverde een strakke lage voorzet af die uitstekend werd binnen geschoten door Hurkmans. Met die 0-3 werden alle illusies van de groengelen aan barrels geschoten. Het enige lichtpuntje van de tweede helft was de invalbeurt van de jonge Christian Dekker die met zijn snelheid en enthousiasme nog wat vuur bracht bij de Voorschotenaren. Daarmee is alles wel gezegd en voelde het laatste fluitsignaal als een opluchting.
Aanvoerder Hilders had vooraf de hoop dat wederom op de nul kon worden gespeeld net als de voorafgaande wedstrijden maar constateerde na afloop reëel dat VVH een maatje te groot was. ,,De opbouw was onrustig en we hadden te weinig voetballend vermogen. De nederlaag was dan ook terecht.”
Opstelling Voorschoten’97: Van Breene, Van der Born, Elligens, Mulder, Rijpsma, Hilders, Beelen, Oerlemans, Bhour (Dekker), Van Aken (v.d.Berg), Sarmastzada
Opstelling VVH: Van den Bogaard, D. Zeeuw, Dams (Kroon), Riebeek (Krol), Zuidema, Yahyaoui, Van der Werff, Vlaming (R. Zeeuw), Hurkmans, Loogman, Mijnals.
Foto’s: met dank aan Luuk Oerlemans
