Ook dit seizoen zal LeidenAmateurVoetbal wekelijks weer 1 of soms twee Krakers van de Week plaatsen. Dat kan gaan om een derby, degradatieduel, de strijd om de (periode)titel of bijvoorbeeld een burentwist. Wekelijks dient er een keuze te worden gemaakt en dat valt soms niet mee. Er is zoveel boeiends te melden en jouw club is vast het meest interessant. Alle clubs worden sowieso wekelijks meegenomen in de voorbeschouwing. Wij vragen begrip voor gemaakte keuzes, waarbij ook de overeenkomst met desbetreffende club(s) bepalend kan zijn. Deze week kozen we voor twee wedstrijden die worden uitgelicht. FC Boshuizen speelt thuis tegen Den Hoorn en die pot komt later deze week aan bod. Nu gaan de schijnwerpers gericht worden op Sporting Leiden en Voorschoten’97.
In de derde klasse A van het zondagvoetbal kenden Sporting Leiden en Voorschoten’97 een valse start. Beide teams gingen met ruime cijfers onderuit. Komend weekend ontmoeten zij elkaar op Sportcomplex Morsch II. Nieuwkomer Joost den Hollander (SL) en routinier Rick van der Maas (V’97) blikken allebei hoopvol vooruit.
Oegstgeestenaar Den Hollander (hierboven nog in UDO-shirt tegen Teylingen), in het verleden actief als selectiespeler bij UDO, vv Oegstgeest en Foreholte, maakte deze zomer de overstap van ASC naar Sporting. ,,Ik speelde bij ASC in een vriendenteam, maar ik heb uiteindelijk slechts weinig wedstrijden meegedaan. Ik ben als trainer actief bij UVS, waar ik nu de Onder 17 onder mijn hoede heb. En daardoor kwam ik aan voetballen op de zaterdag nauwelijks toe. Na afloop ging ik dan vaak nog wel even naar mijn elftal toe voor de gezelligheid, maar ja… Je zit toch op voetbal om te voetballen. Na een gesprekje met Koos Habraken, die ik al kende, heb ik toen besloten om me bij Sporting aan te melden. Zo kan ik tenminste op de zondag weer de wei in. En de kennismaking met het team is me goed bevallen. Er heerst een goede, hechte sfeer binnen de selectie en ik ben, net als de andere nieuwe jongens, prettig opgenomen in de groep. Het is ook mooi om te zien hoe voorzitter Wim Pikaar zich tussen de spelers beweegt en voor iedereen klaar staat.”
Naast zijn werkzaamheden als trainer bij UVS is de 27-jarige Den Hollander ook in het dagelijks leven betrokken bij de jeugd: ,,Ik werk op basisschool De Achtbaan in Voorhout. Daar ben ik leraar van combinatiegroep 7/8: dertien leerlingen van groep zeven en evenzoveel van groep acht. Het is best een pittige klus, maar wel erg leuk. Ik vind het ook mooi dat ik zo met jongelui van verschillende leeftijden te maken heb. Het is toch heel anders om met puberende vijftien- en zestienjarigen te werken dan met tien- en elfjarigen. Wat voetbal betreft heb ik ook wel de ambitie om op langere termijn – ik ben nog jong – te kijken waar als trainer mijn plafond ligt. Liefst zo hoog mogelijk. Dat zal me als voetballer niet lukken. Maar goed, al met al ben ik dus bijna de hele week met het spelletje bezig. Ik ben maar één avondje vrij.”
Coach Habraken posteerde de nieuwkomer centraal in de defensie: ,,Tja, ik heb eigenlijk op heel wat posities gespeeld. In de jeugd zelfs als linksbuiten. In het verleden was ik een nogal wispelturige speler, die zo af en toe in de weer was met de scheidsrechter. Maar dat is langzamerhand wel veranderd. Ik ben stabieler geworden en probeer nu vooral mijn taken uit te voeren. Voor mij is het belangrijk om me goed te positioneren, zodat ik niet al te veel meters hoef te maken. Ik moet het namelijk niet hebben van mijn loopvermogen. Als ik bijvoorbeeld op het middenveld zou spelen, was de pijp na een halfuur wel leeg. Achterin tracht ik het ook goed neer te zetten door mijn coaching. Verder denk ik dat mijn inspeelpass er mag zijn. Ik overdrijf wel eens door een verre crosspass te geven, maar goed… Het zou fijn zijn als ik iets sneller was, maar aan de andere kant: op dit niveau kan ik prima mee, hoor.”
Na de nederlaag van afgelopen weekend tegen het Haagse Madestein (4-0) zou een zege komende zaterdag op de Voorschotense opponent zeer welkom zijn: ,,Ik heb begrepen dat het een vrij jong elftal is. Ze zullen dus waarschijnlijker fitter zijn dan wij. Maar wij hebben met een aantal dertigplussers wel kwaliteit en ervaring in huis. Ik denk ook niet dat we Voorschoten te hoog moeten inschatten en dat we zeker thuis de punten tegen ze kunnen pakken. Daar ga ik dan ook vanuit.”
De 31-jarige Van der Maas (foto hierboven) maakt dit seizoen zijn rentree in het zondagse standaardteam van de club, waarvan hij sinds de fusie lid is: ,,Als ventje van vijf ben ik ooit begonnen bij SVLV en toen die club opging in Voorschoten’97 ben ik uiteraard gewoon meegegaan. Vanaf de A-junioren ben ik in het eerste elftal gekomen, maar zo’n zeven jaar geleden kreeg ik een kruisbandblessure en daarna ben ik blijven sukkelen. Na verloop van tijd was ik dat zat en toen ben ik echt drie jaar gestopt met voetballen. Om toch betrokken te blijven ben ik op een gegeven moment leider geworden van het tweede elftal. Dat was het geval tot vorig seizoen. Toen heb ik mezelf een paar wedstrijden de tijd gegeven om het toch maar weer eens te proberen en dat voelde goed. Zo heb ik het afgelopen jaar in het tweede elftal toch weer mijn wedstrijden kunnen spelen. En dat ging prima. Ik kreeg geen last van mijn oude blessure en was helemaal fit. En toen kwam corona…”
Afgelopen zondag maakte de Leidenaar na geruime tijd in competitieverband zijn rentree in het vlaggenschip van de groengelen. De competitieouverture tegen het Haagse SVH eindigde in een 2-5 nederlaag. ,,Wij kwamen vrij vlot met 0-2 achter. Zij bleken over een paar geweldige spitsen te beschikken. We kwamen daarna nog terug tot 1-2 en hadden bij vlagen ook veel balbezit, maar uiteindelijk kwamen we te kort. Toch voetbalden we heel redelijk. Wij zitten in een aanlooptijd. Vorig seizoen stonden we er niet zo best voor. De selectie was smal. Er was min of meer sprake van een leegloop. En je kunt niet altijd blijven teren op de oudjes. Gelukkig heeft de overgang van een aantal A-junioren en de komst van diverse jongens van elders ertoe geleid dat we nu beschikken over een groep van zo’n veertig man. En het kost tijd om daarvan echte teams te maken. Je ziet langzamerhand, ook door de inbreng van de trainer (Dennis Luhulima/NV), dat we stappen maken. Er komt meer lijn in ons spel en we proberen steeds vaker ons in het veld aan de gemaakte afspraken te houden.”
Van der Maas is in het dagelijks leven werkzaam bij een reisbureau dat zich voornamelijk richt op het organiseren van voetbalreisjes. ,,Dankzij mijn werk heb ik zelf diverse EK- en WK-wedstrijden bijgewoond en was ik heel wat keren present bij de Clasico. Nu is het natuurlijk voor ons een rustige tijd, maar dat verandert wel weer.”
Voor wat betreft zijn eigen activiteiten op voetbalgebied: die vinden voornamelijk plaats in de middenlinie van het Voorschotense vlaggenschip. ,,Ik speel op tien en ik denk dat ik het spel aardig kan lezen. Daarnaast probeer ik het organisatorisch goed neer te zetten en steeds naar de juiste kleur te spelen om zodoende al dan niet vanuit de omschakeling kansen te creëren. Ik vind het trouwens wel prettig om een paar lopers of slopers achter me te hebben.”
Voorschoten’97 bezette de tiende plek op het moment dat het vorige seizoen werd gestaakt. Voor wat betreft de komende jaargang zijn de verwachtingen dan ook niet al te hoog gespannen. ,,Ach, we proberen ons zo snel mogelijk veilig te spelen en dan kunnen we verder kijken. Eerst komende zondag maar eens zien wat het wordt tegen Sporting. Ik verwacht een pittige wedstrijd, maar wel één die we winnen. Ik houd het op 1-3.”
