Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een regionale voetbalclub die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk biertje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een supervrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Ook een elftal kan in aanmerking voor deze unieke uitverkiezing. Of het nu gaat om het dertiende van Voorschoten’97, het tweede van DoCoS of het achtste van Valken’68, het kan allemaal. naar redactie@leidenamateurvoetbal.nl en geef aan waarom een doos Ruhrgold ergens op zijn plaats is. Dit keer een pechvogel van Sporting Leiden: Adil Harfaoui.
De Ruhrgolder van de week is echter eenmalig (?) de SPORT 2000 speler geworden. De attentie wordt echt evenzeer gewaardeerd door de pechvogel. ,,Prima, een sportbon, nu kan ik nog even weinig qua sport, behalve kijken dan, maar ik ben echt van plan terug te komen. Ik hoop echt niet dat met deze toch wel ernstige blessure een einde komt aan mijn carrière.”
En een blessure om U tegen te zeggen is het weldegelijk: een dubbele beenbreuk. Op de röntgenfoto’s zijn de gebroken botten glashelder te zien. ,,Het gebeurde tijdens een duel zoals ik er wel honderden, zo niet duizenden heb gehad in mijn voetballoopbaan, alleen liep het nu gruwelijk mis. Mijn onderbeen hing een akelige hoek naar beneden en na een seconde of tien volgde de pijn. In het ziekenhuis werd ik later in het gips gezet, maar ik was die zaterdagavond gewoon weer thuis. Pas twee weken later werd ik geopereerd en werd er een stalen pen in geramd. Een paar schroeven maakten het geheel af. Dat betekent wel zeven weken gedwongen niets doen.”
De tot spits gebombardeerde middenvelder wordt nu afwisselend danig in de watten gelegd door zijn broer en schoonzus en zijn moeder. Vooral bij de laatste lijkt er sprake van pure verwennerij: welke moeder vindt het nou niet geweldig als een zoon weer even komt inwonen om zich te laten vertroetelen? ,,Ik kom makkelijk aan en al die verwennerij, pfff”, zegt Harfaoui enigszins bezorgd. De van diverse kanten ontvangen vele attenties die over het algemeen zeer calorierijk zijn liggen op tafel naar hem te lachen (waar is de fruitmand van vroeger gebleven?). Gelukkig is Harfaoui gezegend met een ijzeren discipline, dus de kaaskoekjes, de chocola, spritsen en wat dies meer zij blijven vooral voor de anderen ??.
,,Ironisch”, gaat de pechvogel verder, precies tien jaar geleden liep ik een sleutelbeenbreuk op, die uiteindelijk ook met een pen in het bot eindigde. Het ijzer in mijn scheenbeen blijft in principe daar ook voor altijd zitten. Zo’n pen staat volledige genezing niet in de weg. Ik hoop echt er aan het begin van het nieuwe seizoen weer te staan. De tijd zal het leren. Het zal echt met ontzettend veel pijn in mijn hart zijn als ik moet stoppen. Zo moet er geen einde aan mijn carrière komen.”
Hoe de uitkomst ook zal zijn, van afscheid van het voetbal is geen sprake: ,,Nu train ik de JO-19 en dat is supergaaf. Ik wil dan ook zeker door in het trainersvak. Het is iets wat me wel ligt denk ik.”
Een van de verantwoordelijkheden van zijn werkzaamheden als werkvoorbereider in het dagelijks leven is ‘de dagelijkse voortgang van de processen bewaken’. De komende tijd zal hij vooral zijn genezingsproces moeten bewaken. Voor zijn club Sporting Leiden is het te hopen dat Adil Harfaoui weer zo goed als nieuw aan de start van het seizoen staat. Het keurkorps verliest niet alleen trainer Cees van Tongeren, maar ook een aantal spelers hangt hun schoenen aan de wilgen. De ervaren Harfaoui is niet alleen een uitstekende voetballer, maar zou door zijn coachende kwaliteiten in het veld ook een belangrijke factor kunnen zijn in een vernieuwd elftal. Duimen voor een blessurevrije Adil Harfaoui in september.
