Derde klasse A (zondag)- Wie na de wedstrijd tegen Stompwijk’92 langs de kleedkamer van Sporting Leiden liep kon niet anders dan tot de conclusie komen dan dat het team een klinkende zege had behaald: knalharde muziek, vrolijk gezang en lachende spelers met centraal een kratje sinas. Het tegendeel was waar: de Leidenaren hadden net met 1-4 klop gehad, maar vierden de essentie van het amateurvoetbal: plezier in het spelletje en met elkaar, ongeacht de uitslag.
De wedstrijd van deze middag droeg ongetwijfeld bij aan het gelach: de harde wind zorgde menigmaal voor hilarische momenten en toevalsvoetbal was vaak troef op het kunstgrasveld van de thuisclub. We spreken over de derde klasse zondagvoetbal en hier moet men niet zijn voor verfijnde techniek en een oogstrelende balbehandeling.
Desalniettemin gaat er een pluim uit naar zowel Sporting Leiden als Stompwijk’92 want beide ploegen pasten zich zover aan als mogelijk aan de bizarre capriolen die de bal maakte als gevolg van de storm. Dat de doelpunten niet alledaags waren ligt voor de hand. Zo leek een voorzet van de gasten voor routinier Trigillio Pinas eenvoudig weg te koppen. Tot ongetwijfeld zijn verbazing zeilde het leer over zijn kruin en belandde voor de gretige voeten van Nick Ammerlaan. Die benutte het buitenkansje en scoorde de 0-1.
Lorenzo Korte zorgde kort voor de rust zelfs voor 0-2. Hij ontving het leer geheel vrijstaand, punterde echter gehaast alsof hij een tegenstander in de rug had. De bal verdween in de uiterste hoek en de wedstrijd leek voortijdig beslist, mede omdat Sporting na de thee tegen de wind in zou moeten voetballen. Voor rust verkleinde Rida Mkaddem echter de achterstand. Halverwege de eigen helft schoot hij de bal naar voren, wellicht om zijn spitsen te voorzien van een dieptepass. De bal kreeg nog meer vaart door de wind, keeper Jesper van Leeuwen leek te schrikken en maaide half over de bal heen die vervolgens over de Stompwijkse lijn hobbelde: 1-2.
De tweede helft bleek erg eenzijdig: de bezoekers heersten, terwijl de mannen van Koos Habraken, tegen de wind in vechtend, het leer amper van eigen helft kregen. Stijn van Rijn velde definitief het vonnis over de thuisploeg: halverwege de helft van Sporting pegelde hij het leer richting het Leidse doel waar het speeltuig, mede gedragen door de wind als een granaat onder de lat insloeg. Uiteindelijk maakte Lars van Santen er zelfs nog 1-4 van, maar ook dat kon de pret blijkbaar niet drukken aan Leidse zijde gezien de kleedkamer taferelen na afloop.
Een van de middelpunten was de ‘exotische parel’ Patient Charumbira die een meester bleek in het openen van de flesjes prik zonder opener. ,,Het was koud en het was winderig, dat zijn omstandigheden waar ik nog niet aan gewend ben. Ik ben opgegroeid in Zimbabwe en heb acht jaar gewoond in Kaapstad. Zon dus en heerlijke temperaturen en dan vandaag dit, brrr. Ik ben echter gek op sport dus ik zie de humor er wel van in. Je kan echt niet voorspellen wat de bal ging doen. Dat zag je bijvoorbeeld aan sommige doelpunten en de arme Trigillio die er helemaal naast zat. Na de 0-2 zaten we er wat doorheen, maar de 1-2 gaf ons weer de nodige moed. Jammer dat we tegen de wind in speelden in de tweede helft. Dat was een kansloze zaak. Ach, we verloren weer vandaag, maar zo begint de derde helft en dat maakt alles weer goed.”
Sporting Leiden (zo)-Stompwijk 1-4 (1-2). 34. Ammerlaan 0-1, 37. Korte 0-2, 41. Mkaddem 1-2, 66. Van Rijn 1-3, 86. Van Santen 1-4.
Basisopstelling Sporting Leiden: Smeele, Richardson, Van Leeuwen, Luiten, Kloos, IJssel de Schepper, Siebert, Pinas, Mkaddem, Varga, Charumbira.
Basisopstelling Stompwijk: Van leeuwen, Van Rijn, Kemna, De Haan, Ammerlaan, Van Bemmelen, Knijff, Van Santen, Sem Sweere, Korte, Jaco Sweere.
Foto’s: Eric van der Wijngaard (fotoreportage volgt later vandaag!)
Extra
Een jaartje geleden kwam Charumbira aanwaaien bij Sporting als volkomen onbekende, ging er voetballen en werd in no time opgenomen in de groep. De speler zelf: ,,Ik verhuisde naar Leiden en kwam terecht in de Agaathlaan. Tot mijn verbazing en vreugde zag ik voetbalvelden en heb me hier aangemeld. Nu blijkt dat ik bij de goede club terecht ben gekomen. ”
Bescheiden als hij is loopt Charumbira niet te koop met zijn achtergrond. In zijn vaderland Zimbabwe is de aanvaller echter wel degelijk een bekende persoonlijkheid. Als speler van het nationale cricketteam haalde hij regelmatig het nieuws. In het in zuidelijk Afrika gelegen land is cricket een van de meest populaire sporten en Zimbabwe staat op plaats elf van de sterkste landen ter wereld. De aanvaller speelt inmiddels bij HCC cricket als player/coach en is ook nog eens trainer bij Bloemendaal. Een niet alledaagse combinatie van sporten: cricket en voetbal.
