Leidenamateurvoetbal.nl levert sinds een paar weken terug weer een interview aan het Leidsch Dagblad. Daarin aandacht voor een regionale speler. De tweede versie werd j.l. vrijdag geplaatst. Voor degenen die dit (nog) niet lazen hierbij de mogelijkheid. Aan het woord kwam Jesse Dingjan van DoCoS.
Twee seizoenen achtereen liet Jesse Dingjan het voetbal even achter zich. Op zijn pad kwamen eerder UVS, Katwijk, Ter Leede en Swift. In de jeugd speelde hij echter twee seizoenen bij DoCoS. De in het dagelijkse leven Manager Consulting bij PricewaterhouseCoopers (PwC) proefde ook nog aan een profbestaan bij Canterbury United in Nieuw-Zeeland en de Cincinnati Dutch Lions in de VS. Sinds deze zomer keerde hij echter terug bij de club waar het voor hem begon.
,,Ik koos er voor om even afstand te doen van het voetbal vanwege de combinatie studie, werk en het sociale leven. Mijn focus ging daarop en dat was ook prima, maar toch ging het weer kriebelen. Er kwam belangstelling vanuit meerdere clubs met de vraag of ik weer kon gaan ballen. Ik sprake met vierde divisionisten, eersteklassers en DoCoS. Mijn gevoel gaf mij aan dat het de club uit Leiden moest worden. Als dertiger is het leven veranderd en stel ik andere prioriteiten. Met de club en trainer Edwin Vurens heb ik goede afspraken gemaakt en ik kan af en toe een training of wedstrijd overslaan vanwege vooral mijn studie. Dat is fijn en geeft mij lucht. Daarnaast ken ik tal van spelers waar ik eerder mee speelde zoals Chris van Empel, Mitchel Klein, Kenneth Maaskant en Ronald Mink.”
De hectiek duurt nog wel even voort voor de in Voorschoten wonende middenvelder. ,,Mijn post-academische studie Finance & Control, loopt nog door tot het voorjaar van 2024. Tegen die tijd komt onze eerste kleine dus de agenda blijft gevuld, maar beheersbaar. Ik ben daar transparant in geweest naar de club en zij accepteerden mijn voorwaarden. Ik probeer in elk geval zoveel mogelijk aanwezig te zijn, want ik ben blij om weer te spelen. Ik wil voor Docos graag mijn doelpunten gaan maken en aangever zijn. Tevens kan ik met mijn routine de jongeren begeleiden. Zo speelde ik j.l. zaterdag tegen Zwammerdam (3-3) met naast mij Tygo Groen en Tygo Douwes. Het was leuk om zelf te scoren, maar we waren bepaald niet tevreden met het resultaat.”
Tot drie keer toe verspeelde het een klasse teruggevallen DoCoS een voorsprong. ,,Het mag duidelijk zijn dat de eerste wedstrijden (van RKDES werd op de eerste speeldag met 1-0 verloren, HK) niet hebben gebracht wat we ervan hebben verwacht. De resultaten zijn pover en het spel moet veel beter kunnen. We hebben wel te maken met veel blessures en daardoor heeft de trainer veel moeten schuiven. Het is nog niet spoedig opgelost dat iedereen topfit is, maar ondertussen moeten we er wel voor zorgen dat het beter komt te staan. We krijgen te makkelijk goals tegen en halen tevens niet genoeg rendement uit onze eigen mogelijkheden. De ambitie is er zeker om hoog te eindigen na de degradatie. Voor het moment moeten we onszelf echter niet teveel druk op leggen. De automatismen moeten ingeslepen worden en dan kunnen de resultaten daaraan worden gekoppeld.”
Dingjan is hoe dan ook blij met zijn terugkeer bij DoCoS. ,,Ik speelde bij Swift voordat ik stopte omdat ik in Amsterdam woonde. De verhuizing ligt achter mij en in mijn bestaan is er gelukkig ook weer ruimte voor voetbal en voor DoCoS in het bijzonder. Ik heb ondanks de moeizame start een goed gevoel bij de club en een klik met de trainer. De beleving mag nog omhoog, maar ik vind zeker dat de selectie er mag zijn.”
Note redactie: Op de foto’s van Jan van der Lubbe drie keer Jesse Dingjan tegen BSC’68. Dat duel werd daags na het interview gespeeld (2-3).
