In onze weer geopende rubriek ‘pleisters, sponzen en waterzakken’ belichten wij als redactie van leidenamateurvoetbal.nl spelers die een zware blessure hebben opgelopen tijdens een training of in een wedstrijd. Deze spelers verdienen het naar onze bescheiden mening om in het zonnetje gezet te worden. Zo ook FC Oegstgeest aanvoerder Bob den Hollander, die een aantal weken geleden een zware knieblessure opliep.
PLEISTERS, SPONZEN EN WATERZAKKEN
De gelouterde en belangrijke pion van FC Oegstgeest aan het woord over het oplopen en de ernst van de blessure: ,,Het gebeurde allemaal in de thuiswedstrijd tegen Woubrugge iets meer dan een maand geleden. Halverwege de eerste helft probeerde ik aan de zijlijn een bal te blokkeren. Ik zette mijn rechtervoet in het kunstgras maar die bleef vastzitten terwijl ik mijn bovenlichaam eroverheen draaide. Ik voelde iets knakken en dacht aanvankelijk dat ik mijn onderbeen had gebroken. Dezelfde dag ben ik nog onderzocht en van een breuk bleek geen sprake te zijn. Toen wist ik zelf wel hoe laat het was, het kon niet anders dan mijn kruisband zijn. Gelukkig kon er heel snel een MRI scan gemaakt worden en daaruit bleek dat ik geen voorste kruisband meer had. Op 2 mei aanstaande word ik hieraan geopereerd en zal het herstel zeker wel een jaar gaan duren. Tussentijds doe ik nu wat krachttraining bij de fysio ter voorbereiding op de operatie. Echt heel zuur allemaal, ik had me echt een hele andere voorstelling gemaakt van het laatste deel van het seizoen.”
Het kind van de club denkt ook dat hij niet meer aan selectievoetbal toe zal gaan komen: ,,Uiteraard heb ik na het oplopen van deze blessure gesprekken gehad met de onze trainer Huig Jan Heeringa en assistent Bob van Buul. Ik word dit jaar 32, daarbij verwachten mijn vriendin en ik in de zomer ons eerste kindje en ik wil in alle rust kunnen revalideren. Dit allemaal op een rijtje gezet hebbend, heb ik de trainers wel aangegeven dat ik geen toezegging doe om nog selectievoetbal te gaan spelen. Dus kan ik eigenlijk spreken van een afscheid. Ik heb er nog enorm de balen in dat het op deze manier gaat. Mijn hele leven heb ik bij Oegstgeest gespeeld, op één jaartje na toen ik het een stapje hoger wilde proberen bij Voorschoten’97. Mijn vader heeft hier gespeeld, mijn broers en ikzelf. Dit is mijn thuis, hier ben ik opgegroeid. Het restant van het seizoen zal ik uiteraard bij de wedstrijden van het elftal aanwezig zijn als morele ondersteuning. Het kan misschien nog een mooi seizoen worden en ik wil dus gewoon bij mijn gasten zijn.”
De rasechte Oegsteestenaar tot besluit: ,,Eigenlijk wilde ik volgend seizoen een soort van mijn eigen afscheidstournee hebben. Dat mocht helaas niet zo zijn. Op een of andere manier wil ik in de toekomst zeker verbonden blijven aan de club. Als kind van de club voel ik me daartoe verplicht. Buiten de operatie die eraan zit te komen blijf ik positief gestemd, het aanstaande vaderschap geeft me alle kracht die ik nodig heb.”
Namens de gehele redactie wensen wij Bob alle sterkte en kracht toe die nodig zijn tijdens zijn herstel en zullen wij hem een aardigheidje toesturen. Bob, bedankt voor de fraaie momenten op het veld die je ons en alle toeschouwers gegeven hebt.
