Ook dit seizoen zal er wekelijks een Krakerrr van de Week worden gekozen. Dat kan gaan om ploegen die om de koppositie spelen, een degradatieduel uitvechten of er staat een onvervalste derby voor de deur. En zo zijn er nog wel een aantal redenen te bedenken om te kiezen voor een speciale wedstrijd. Alle clubs gaan wekelijks mee in de voorbeschouwing en daarnaast komt een club dus in aanmerking voor extra aandacht middels deze bijdrage. Deze week is de keuze gevallen op derdeklasser VV Leiden. Zaterdag wacht de uitwedstrijd tegen Koudekerk. Uiteraard zijn er nog veel meer boeiende affiches, maar in het leven moeten nu eenmaal keuzes worden gemaakt.
Het gepromoveerde VV Leiden is de competitie moeizaam gestart. De formatie van coach Cees van Tongeren bivakkeert na zeven ontmoetingen in de gevarenzone van de derde klasse A. Aanstaande zaterdag gaan de roodwitten op bezoek bij het eveneens laaggenoteerde Koudekerk. Andy van der Meulen, de ervaren Leidse sluitpost, heeft er zin in.
De 33-jarige doelman kwam de voorbije zomer over van het Leidschendamse SEV, nadat daarvoor al diverse andere verenigingen van zijn diensten gebruik maakten. In zijn jonge jaren kwam hij zelfs uit voor Jong Oranje. ,,Vanuit de D-tjes van Roodenburg ben ik overgegaan naar ADO Den Haag. Toen ik daar in de B-jeugd speelde werd ik opgeroepen voor de selectie van Onder-17. Een leuke ervaring. Bij ADO heb ik daarna de jeugdteams verder doorlopen. Uiteindelijk bleek ik toch niet goed genoeg te zijn: een teleurstelling voor me. Dat de opleiding Sport en Bewegen die ik destijds volgde veel van mijn aandacht vroeg, was dan ook wel prettig.”
Vervolgend: ,,Van ADO heb ik de overstap gemaakt naar FC Lisse, dat toen in de hoofdklasse uitkwam. Daar heb ik als negentienjarige tien tot vijftien wedstrijden in het eerste gekeept en zo een aantal mooie derby’s meegemaakt. Kenny Heemskerk was er echter eerste doelman, dus ik vertoefde regelmatig op de bank. Omdat ik gewoon elke week wilde spelen ben ik na twee jaar Lisse via Ruud de Groot bij SJC beland, waar hij toen trainer was. In die periode raakte ik geblesseerd aan mijn heup. Daar heb ik ruim een jaar mee gelopen. Weinig gespeeld dus. Vervolgens kwam FC Boshuizen op mijn pad. Onder Dennis Olman werden we kampioen in de tweede klasse, degradeerden we meteen weer uit de eerste klasse en pakten we daarna opnieuw de titel. Mooie jaren bij een bijzondere club. Na die drie seizoenen kwam het me beter uit om op zaterdag te gaan voetballen en zo belandde ik via, via bij Voorschoten’97. Matthijs Keemink was daar de vaste doelman en bleef dat. Toen was ik er wel klaar mee en besloot ik puur voor mijn plezier te gaan keepen. Omdat ik verhuisd was naar Leidschendam kwam ik bij SEV terecht. Bij die club heb ik vijf jaar onder de lat gestaan. Nu ik weer in Leiden ben gaan wonen en ik er geen zin meer in heb om heen en weer te rijden naar Leidschendam, heb ik voor VV Leiden gekozen. Dat komt door Cees van Tongeren, die ik bij SEV eens tegenkwam en die me de mogelijkheid voorstelde om bij VV Leiden te komen.”
Van der Meulen, in het dagelijks leven locatiemanager bij Smallsteps Kinderopvang in Leiden, heeft ondanks de tot nu toe matige resultaten geen spijt van zijn keuze. Met vier op vreemde bodem behaalde punten uit zeven duels bezet de Van Tongeren-equipe op dit moment de voorlaatste positie. Die leidt aan het einde van de rit tot deelname aan de nacompetitie. Gezien zijn tweede plek in het door LAV bijgehouden spelersklassement van de derde klasse lijkt de lage klassering Van der Meulen echter niet aan te rekenen. ,,Ach, ik wist niet dat ik zo hoog stond. Maar het is natuurlijk wel een slecht teken als een keeper bovenin staat. Ik heb er al genoeg doorgelaten, maar er toch ook flink wat gestopt. We hebben een ploeg met best veel voetballend vermogen en we moeten ons sowieso kunnen handhaven. Maar we kunnen het bijna niet opbrengen om 90 minuten scherp te zijn. Als het wel aardig draait, sluipt er snel gemakzucht in bij ons qua lopen en veldbezetting. Daarnaast kunnen we moeilijk de trekker overhalen en zo wedstrijden beslissen. De tegenstanders doen dat wel. Het verschil tussen de vierde en de derde klasse is ook groot. De verschillen op dit niveau zijn klein. Maar goed, ik sta nog met veel plezier op zaterdag onder de lat. En zolang dat plezier zwaarder weegt dan het tweemaal in de week moeten trainen – ik ben geen trainingsbeest – ga ik gewoon door. En dat is nu zeker zo. Op zaterdagmorgen sta ik lekker langs de lijn bij mijn zoontje Tobias van vijf, die bij de Ukkies van UVS voetbalt, en ’s middags is het omgekeerde vaak het geval. Hartstikke leuk!”
Komende zaterdag ontmoeten Van der Meulen (op de foto hieronder met zoonlief als pupil van de week in Andy’s laatste duel voor SEV), en de zijnen het op de ranglijst net boven hen terug te vinden Koudekerk. ,,Die ploeg ken ik goed, omdat ik met SEV regelmatig tegen ze gespeeld heb. Zo’n drie jaar geleden werden wij kampioen en waren zij onze laatste concurrent. Het is altijd een lastige tegenstander. Normaal gesproken doen ze bovenin mee. Ik begrijp ook niet dat ze zo laag staan. Maar hopelijk blijft dat na zaterdag ook zo. Het wordt immers hoog tijd dat we de punten gaan pakken”, besluit Van der Meulen.
 (1).jpg)
