vrijdag, maart 29, 2024
HomeVoetbalnieuws-leidenDe teller voor Dick Barnhoorn staat op 35 jaar!!

De teller voor Dick Barnhoorn staat op 35 jaar!!

-

nabeschouwing167x60Trainers komen en gaan. Soms nemen ze  een jaar of drie plaats op de bank, af en toe wat langer, maar doorgaans zijn het passanten. Clubbestuurders blijven veelal langer verbonden aan hun cluppie, maar er zijn er bij die ‘vergroeien’ met hun club. Dick Barnhoorn is een voorbeeld van een voorzitter die niet weg te denken is bij een club, in dit geval GHC, voorheen De Sleutels. Vorige week vrijdag werd hij in het zonnetje gezet vanwege 35-jaar voorzitterschap.

Een mooi moment om de preses daaromtrent aan het woord te laten, in de nabeschouwing van vijfendertig jaar ‘hameren’. Barnhoorn werd door de fusieclub benoemd tot erevoorziter. Tien jaar terug werd hij reeds door de KNVB onderscheiden met de gouden waarderingsspeld. Ook op 8 juni j.l. was West-II bestuurslid Wim van den Berg niet met lege handen gekomen. Barnhoorn werd een speld opgeprikt en een oorkonde werd hem overhandigd, die behoren bij het Lidmaatschap van Verdienste van de KNVB. Barnhoorn was zichtbaar trots, van oor tot oor.

Van de avond mocht Barnhoorn eigenlijk niets weten, maar eerder dan gepland kreeg Barnhoorn lucht van de plannen.

,,Ik kwam weken daarvoor een sportverslaggever tegen van het LD. Beetje bijgekletst en vervolgens zegt hij tegen mij ‘ik zie je bij je feestje’. Ik wist nergens van. Thuis heb ik er naar gevraagd en Mia haar vermoeden werd bevestigd dat je iets dergelijks onmogelijk stil kan houden. Maar goed, het was een geweldige avond en daar gat het om. Het erevoorzitterschap doet me echt veel, kan ik je zeggen. Meestal krijg je een dergelijk waardering als je afscheid neemt, maar voor mij is dat moment nog niet aan de orde. Ik ben de club erg dankbaar, grandioos hoe ze het hadden opgezet. Het was lekker druk en het werd veel later dan gepland. Er waren mensen bij die niet eens geboren waren, toen ik aan deze klus begon. Ook heb ik mensen gesproken die ik al heel lang niet meer had  gezien. Echt ontzettend leuk, alles bij elkaar opgeteld.”

Zolang voorzitter zijn, het is ook niet niets.

,,Dat realiseer ik mij ook. Ik zie mezelf nog steeds als een onderdeeltje van de club. Ik voel me niet beter of minder dan anderen. Ik heb toevallig de pet op van de voorzitter, maar we moeten het samen doen. Met alle vrijwilligers. Zonder hen bestaat er geen enkele club.”

Vanzelfsprekend zijn er ups en downs geweest. Wat vond je het moeilijkste om te doen in al die tijd?

,,Soms ontkom je er niet aan, maar het moeten ontslaan van trainers is nooit leuk. Soms kan het niet anders, in het belang van de club. Ik besef echter dat ook zij een gezin hebben en om met een mededeling thuis te komen dat het over is, is pijnlijk. Persoonlijk heb ik niets met het woord chemie en dat die opeens ontbreekt tussen een trainer en zijn spelersgroep. Dat vind ik regelrecht gelul. Maar ja, je kunt onmogelijk een hele selectie heenzenden wanneer het niet loopt. Ook heb ik veel mensen zien wegvallen vanwege hun overlijden. Dat is elke keer weer triest. Dat zijn menselijke aspecten en elk mens, dus ook een voorzitter, wordt aangegrepen door dit soort gebeurtenissen. Laatst hebben we dat bijvoorbeeld nog meegemaakt met Wil Schapendonk. Als voorzitter is het beduidend plezieriger en eenvoudiger om aanwezig te zijn op en kampioensfeestje dan dat je bij een crematie of begrafenis aanwezig bent. Het hoort er echter wel bij.”

Heb je ooit spijt gehad van genomen beslissingen?

,,Nee, eigenlijk niet. Bij je volle verstand maak je keuzes en neem je beslissingen. Achteraf vraag ik mezelf wel eens af of ik een juiste beslissing heb genomen. Had ik er geen andere invulling aan moeten geven en dat soort vragen. We doen hier alles met elkaar, maar vaak ligt de eindbeslissing bij mij. Dat is part of the deal.”

{moduleid=[402]}

De andere kant op, wat is voor jou de leukste kant van het leiding geven aan een club?

,,Vaak ben ik op zaterdagochtend al op het complex. Als ik dan de jeugd zie voetballen en vrijwilligers zie met een glimlach, dan ben ik een blij man. Daar doe je het voor. Natuurlijk kan ik niet alles zien aan wedstrijden, maar ik probeer zoveel mogelijk op de club te zijn. Als vrijwilliger op een club doe je ook iets voor de maatschappij en dat vind ik ook een fraaie kant van mijn takenpakket. Mijn vrouw en ik hebben echter sinds een jaar of drie ook een plekje met de caravan in Brabant. Dat vinden we ook belangrijk. Daar hebben we even rust en zijn uit de hectiek.”

Een club werkt met doelstellingen. Dat is niet anders voor GHC. De club staat nadrukkelijk op de kaart in Leiden en is de laatste jaren sportief gezien gegroeid. Wat zijn de plannen voor de komende jaren?

,,Stabiliteit, dat is het sleutelwoord. We zitten ergens tussen de 550 en 600 leden en dat is voor het moment prima. Op termijn moeten onze jeugdselectie elftallen naar een hoger niveau toegroeien. Het eerste elftal heeft zich prima geweerd in de eerste klasse en dat succes moeten we uitbouwen, handhaving blijft voorlopig het devies. Het zou mooi zijn als we straks als club verder kunnen groeien naar 700 leden, maar dat is voor dit sportcomplex wel de grens. Het is afwachten wat er logistiek gezien gaat gebeuren. Zoals bekend zijn er plannen op dat gebied en dat is mede bepalend voor waar we straks staan met de club. Persoonlijk vind ik het prima dat we een middelgrote club zijn. Dat is overzichtelijk en er blijven zo leden aan boord die tevreden zijn. Als ik kijk naar gemeenten  als Voorschoten en Leiderdorp dan vraag ik mij wel eens af of het niet beter zou zijn als daar twee of drie clubs zouden bestaan. Het zijn nu mammoetclubs en zie dan iedereen maar eens tevreden te houden.”

Wanneer gaat het voor jou stoppen?

,,Ik plan hooguit nog maar een jaar vooruit. Na de fusie en de oprichting van GHC zou ik vijf jaar meehelpen om de boel op te bouwen, maar volgend jaar zitten we al op tien jaar. Een volgende mijlpaal dus. Voorlopig heb ik er nog steeds veel plezier in en het boek is dus nog niet dicht. Ik voel me nog geen ouwe lul, maar er komt een keer een einde aan.”

Het woord crisis wordt veelvuldig gebezigd. Ook de clubs moeten de tering naar de nering zetten. Zo ook GHC?

,,Het besturen van een club wordt er niet eenvoudiger op. De veldhuur gaat omhoog, het waterbedrag wordt per 1 januari 2013 doorbelast en ga zo maar door. Op deze manier kan het niet anders zijn dat er een keer weer clubs omvallen. Misschien is dat ook wel de opzet van de politiek, zodat er weer fusies kunnen worden doorgevoerd. Bij GHC gaan we niet bij de pakken neerzetten, want er is de voorbije jaren snoeihard gewerkt om iets moois neer te zetten. Dat is gelukt en we zijn dus niet voor 1 gat te vangen.”

Hoe dankbaar ben je jouw vrouw?

,,Als zij niet achter mij had gestaan, had ik het misschien nog geen 35 maanden volgehouden. Vooral aan het begin van mijn voorzitterschap was ik altijd van huis, ondanks mijn baan en het gezinsleven. Zij is voor mij goud waard, dat staat als een paal boven water. Gelukkig brengt ze ook veel uur door bij GHC. Dat maakt het wel makkelijker. En als het even kan, vertrekken we voor een weekendje naar Brabant. Er is meer dan GHC. Hoewel..”

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read