Weinig Leidenaren zullen weten waar voetbalvereniging Perkouw haar terreinen heeft. Zelfs als verteld wordt dat het een vereniging uit Berkenwoude is zal er niet veel helderheid komen. Berkenwoude? Het is een dorp ergens tussen Gouda en Rotterdam en voor Leidsche Boys toch een kleine 60 kilometer van huis. We nemen maar aan dat Perkouw minder moeite had om de herkomst van Leidsche Boys te raden.
Omdat een flink deel van de selectie van de Leidenaren volgend jaar elders zal voetballen is deze nacompetitie ietwat merkwaardig voor de Boys. Geen reden om de wedstrijd niet serieus te nemen zegt Bilal Karasahin: ,,Natuurlijk gingen we voor de winst! Als je het veld opgaat, zeker in een nacompetitie, doe je dat met de bedoeling alles te geven en de drie punten te halen. Die hadden we ook verdiend volgens mij. Er waren wel redenen aan te wijzen waarom we met 1- 3 verloren. Om te beginnen misten we een drietal basisspelers door diverse oorzaken. Leroy Brooks speelde met een dikke enkel en al na twintig minuten viel er weer een basisspeler (Youssef Mizab, red.) uit. Het mag een slap excuus zijn, maar als je een paar vaste krachten mist of omdat ze maar op halve kracht kunnen spelen, lever je toch kwaliteit in. Dat is gewoon de realiteit.”
Vervolgend: ,,Dan kregen we na twintig minuten al een fikse dreun te verwerken: uit een corner werd het via een eigen doelpunt van Tobias Schaafstra 1-0.” Dreun of niet, maar Leidsche Boys bleef voetballen voor de punten. Onachtzaamheid achterin maakte die taak na twintig minuten wel heel lastig: 2- 0. De 2-1 via een doelpunt van Tim de Cler in de tweede helft gaf hoop. Kansen waren er zeker wel, maar koeltjes afmaken was er niet bij.
,,Dat was het niet alleen,” zo analyseert Karasahin (foto) verder, ,,We hadden het geluk ook niet aan onze zijde. Ik schoot bijvoorbeeld nog een keer tegen de onderkant van de lat. Uit een van de zeldzame keren dat ze voor ons doel verschenen scoorden ze nog ook. Perkouw profiteerde van aarzeling achterin. Ja, en als je dan voorin niet scoort is een nederlaag logisch.”
Karasahin gelooft erin dat volgende week niet de laatste wedstrijd is van het seizoen. ,,Zaterdag winnen we en daarna spelen we tegen de winnaar van VVSB tegen Egelantier Boys. Geloof me nou maar.” Net zoals de laatstgenoemde ploeg was Perkouw de grote onbekende voor Karasahin. ,,Joh, het leek wel of je terug ging in de tijd. Het laatste stuk reden we over een smal boerenpad met de telefoondraden nog aan palen. Ik heb in jaren niet zoveel groen gezien.”
Mocht Leidsche Boys de belofte van Karasahin waarmaken en spelen tegen Egelantier Boys. Zij spelen in het Zuiderpark, in Rotterdam Zuid…..
De man op de bank, Henk de Cler, was van mening dat Leidsche Boys ook zeker nog niet kansloos is om de finale te bereiken. ,,We zullen er thuis op gebrand zijn ze te verslaan. Ik vond het een vervelende ploeg en daarom willen we thuis wat rechtzetten. Ze zijn echt niet beter, enkel gaven we het weer weg in standaardsituaties. Een oud liedje bij ons. Als we dat thuis beter doen, komt het goed. We hebben daar met zijn allen vertrouwen in.”
Opstelling Leidsche Boys; Wassenaar, Oulgout, Maayad, Schaafstra, Dahhane, De Cler, Bezzai, Mizab, Karasahin, Brooks, Gangadin.
