vrijdag, maart 29, 2024
HomeUit de oude doosOude clubheldenTon van Zijp: vrijwilliger van de oude stempel en kampioen inzetbaarheid bij...

Ton van Zijp: vrijwilliger van de oude stempel en kampioen inzetbaarheid bij DoCoS

-

,,DoCoS staat op een kruispunt, de goede en sterke 2e klasser van nu heeft de ambitie door te stoten naar een hoger niveau. Om die ambitie waar te maken is er een stichting opgericht  – RKSV DOCOS – die voor de nodige financiën moet zorgen. Met dat geld kunnen er diverse zaken rondom de seniorenselectie worden gefaciliteerd. Daar heb ik het moeilijk mee. Zo moeilijk, dat ik aan het eind van het seizoen 2017-2018 mijn functies neerleg.”

Dat vertelt Ton van Zijp, die vanaf zijn 12e jaar lid is van DoCoS. ‘Mr. DoCoS’, zoals Ton in de wandelgangen wordt genoemd, heeft zijn besluit kenbaar gemaakt en toegelicht tijdens de laatste Algemene Ledenvergadering. Van Zijp kan zich niet verenigen met de koers die DoCoS wil gaan varen.

De besnorde voormalig voetballer, oud-voorzitter en huidig penningmeester is voor het onversneden amateurisme. ,,DoCoS betaalt haar spelers niet, heeft dat ook nooit gedaan. De beslissing om een stichting op te richten om bepaalde zaken mogelijk te maken voor een elftal selectiespelers, is voor mij een brug te ver. Daar kan ik mij niet in vinden”, beargumenteert hij de finale van een 50-jarige sportieve en bestuurlijke relatie. ,,We gaan in alle vriendschap uiteen.”

Terwijl de klokken van de Petruskerk aan de Lammenschansweg hun kleurrijke klanken over de Professorenwijk uitstrooien, ‘kom dan, kom dan’ lijken te beieren, kijkt Ton naar buiten. De regen klettert tegen de ruiten, de wind waait om zijn woning en zon doet verwoede pogingen door het wolkendek te piepen. Herfst.

Hij kiest zijn woorden met zorg. ,,Geen misverstand: Alles is pais en vree binnen het bestuur en de vereniging. Alleen, ik kan mij niet vinden in dit democratisch genomen cruciale besluit. Dan is er slechts een weg, afscheid.”

Pietje Precies
Het gesprek met Ton van Zijp, de meer dan terechte Held in deze drukbezochte rubriek, heeft een compleet andere intro dan gedacht of verwacht. Maar na dit ‘breaking news’ verlopen de 2 x 45 minuten die zijn uitgetrokken voor Tons geschiedenis bij de in 1936 opgerichte sportvereniging (voetbal, tafeltennis en atletiek), zoals dat bij menige voetbalwedstrijd toegaat: tikjes terug, aanvallen, verdedigen, rondootjes en thee.

Hoewel, geen thee. Ton zet een volle gezinsfles cola op tafel en zegt: ,,Tast toe, schenk zelf maar in.” Fotograaf Johan Kranenburg blijkt dorstig. Hij neemt nog net niet de door hem geleegde fles, voor het statiegeld, mee.

“Ik ben van de cijfers,” vertelt Ton, die zijn hele werkzame leven posities heeft vervuld in de financieel administratieve sector. Pietje Precies. Het langdurige penningmeesterschap bij de club-van-zijn-hart is dan geen verrassing. Net zo min dat het verbazing zal wekken dat hij de penningen beheert bij de Vereniging Leidse  Schooltuinen, Stichting Vrienden van de Leidse Hortus en vanaf 1 januari 2018 is hij de rentmeester bij De Vrienden van het Singelpark, waar hij nu bestuurslid van is.

Beker voor de man die altijd en overal inzetbaar was

 

Paters in pijen
Ton was 12 jaar toen hij begon te voetballen. Een late roeping? ,,Nee, wanneer je jonger was, kon je nog geen lid worden van een voetbalclub”, legt hij uit. Aan de hand van vader, die naast jeugdleider bij DoCoS een fervent hengelaar was, toog de jonge Ton naar de Haagweg. Het witte shirt en de rode broek van de Rooms Katholieke Sportvereniging Door Combinatie Sterk (rksv DoCoS) pasten hem. ,,Wanneer je katholiek was en wilde voetballen, werd je lid van DoCoS. Dat rk hebben wij in ons logo behouden, hoewel er niet meer geselecteerd wordt op het geloof.”

Het rk kwam wel tot uiting tijdens de sportdagen die DoCoS lang geleden hield, toen nog in de Kikkerpolder. De spelletjesdag, die traditioneel eindigde met een voetbalwedstrijd tegen een gelegenheidsteam van leiders, begon met een H. Mis. bij Meerburg. Ook die club was rooms-katholiek van origine en daar wordt het seizoen nog altijd afgetrapt met een eucharistieviering.

De geestelijk adviseurs – paters in bruine pijen, ook luid aanwezig langs de lijn – behoort ook tot het verleden, vergaderingen beginnen met de christelijke groet is eveneens voorbij. ,,Weet je wat ook voorbij is?”, vraagt Ton. Hij wacht het antwoord niet af en zegt: ,,Dat je als jeugdlid het eerste elftal aanmoedigt, of het clublied kent.”

Commissies
Ton bracht het tot A1, het eerste elftal heeft hij als middenvelder en rechtspoot niet gehaald. Hij speelde al snel in de lagere seniorenelftallen en besloot zijn carrière op 56-jarige leeftijd in het 14e. Dat was een geweldig team, liet hij in het clubblad ooit optekenen: ,,Al hebben we al een tijdje niet meer gewonnen. Haha.”

Als jeugdspeler haalde Van Zijp het A1-elftal. Bij de senioren acteerde hij in teams
vanaf het 10e. Hier zit hij gehurkt, 2e van rechts.

In het B&B(bier en buik)-elftal was er nog weleens commotie wanneer er tegen jongere gasten gespeeld werd. Een van DoCoS-spelers ‘poortte’ een tegenstander, deed zijn shirt uit, verliet het veld en ging douchen. Hij had die dag het hoogste bereikt.

DoCoS bespeelde een complex aan de Haagweg (1936-1956) en de Boshuizerkade (1956-1959) en verhuisde in 1959 naar de Kikkerpolder, om in 1995 neer te strijken in het Morskwartier.

,,De laatste verhuizing bleek een uitstekende zet, door de Mors en de Stevenspolder in de directe buurt groeiden wij als kool, van 300 naar 700 leden”, aldus Van Zijp. ,,Hetzelfde zie je nu bij ASC met haar nieuwe onderkomen, en eerder bij Meerburg, toen er langs de A4 een wijk werd gebouwd en er een brugverbinding kwam met Roomburgh.”

Om als vereniging die toeloop aan te kunnen, eist het nodige. Ton van Zijp knikt en pakt er een lijstje bij met het kopje Commissies.

Vrijwilligers
,,Weet je hoeveel mensen in actie moeten komen en commissies er nodig zijn om een elftal een heel seizoen een balletje te laten trappen?” Hij somt er een paar op: Activiteitencommissie, Toernooi-, Respect en Plezier-, Kantine-, Normen en Waarden- en Jeugdcommissie. Trainers, leiders,  scheids- en grensrechters, Kleedkamersurveillanten, Hoofd- en Jeugdbestuur, EHBO, Teamontvangst, Onderhoudsploeg. En zo kan hij nog wel even doorgaan.

,,Bijna allemaal mensen die zich naast hun werk en gezin inzetten voor de club”, zegt hij vol bewondering. ,,Zonder hen is een club kansloos.” Hij noemt vrijwilligers ‘het segment van de samenleving’ en ‘de olie waarop de clubmachine draait’. Gelijk heeft hij.

Ton was 15 jaar voorzitter van DoCoS, hij past in het rijtje ‘iconische’ leidsmannen. Hij had voorgangers die DoCoS in de vaart der volkeren opstuwden. Piet Biegstraaten, Pam de Vries en Paul Wijnen en nu Jasper van Marwijk. Preses met een eigen stijl. Dat beaamt Ton. Hoe stelde hij zich op als voorman van DoCoS? Ton: ,,Ik was zichtbaar en aanspreekbaar, probeerde leden en vrijwilligers aan te moedigen en te stimuleren, zodat het echt een bloeiende vereniging bleef.”

In het weekend struinde hij de velden af, ook veld 5; daarmee vervallen drempels. Na een wedstrijd van het eerste ging hij altijd even de kleedkamer in, niet om de mannen toe te spreken, daar is een trainer. Nee, na een verloren of gewonnen wedstrijd, even praten. ,,Je gezicht laten zien”, klinkt het eenvoudig.

Over het penningmeesterschap, dat hij een paar jaar combineerde met de functie van voorzitter: ,,Ik probeerde een goede boekhouding in stand te houden. Die liefde voor het ouderwetse boekhouden, het werken met stuivertjes, dat heb ik gewoon in me. Ik heb er lol in.”

Taptoe
In ‘zomaar’ een knipsel (zie onderstaande foto) staat Ton, die een cheque van de 3 October Vereeniging in ontvangst neemt: een Taptoeprijs. Bestuurslid Rens Heruer rept daarin over ‘een rommelig geheel, de Taptoe, bierdrinkende en rokende deelnemers’. DoCoS viel in de prijzen door de discipline, door een presentatie die andere verenigingen miste.

DoCoS pakte de Joppensz-prijzen met graagte aan, de bedragen spekten immers de kassa . Andere clubs keken daar met enige jaloezie tegenaan. Ton: ,,Het is echt geen toeval dat de gymsport, St. Josef Scouting en wij opvielen. Het heeft alles te maken met hoe een club naar buiten treedt. Daar waren onze Taptoe-gangers van doordrongen.”

Tijdens het Haring en Wittebrood Jeugdvoetbaltoernooi is Ton overal aanwezig, als regisseur kijkt hij of alles volgens plan verloopt. DoCoS is een bedrijf. Dat wordt onder meer zichtbaar tijdens de Algemene Ledenvergadering. De leden ontvangen een vingerdik verslag over het afgelopen jaar. Financiële verslagen die uitermate transparant zijn.

In het kader van het rapport Voetbal Vitaal, waarin staat dat het aantal Leidse voetbalverenigingen dient te worden teruggebracht, zijn er al een paar verenigingen langsgekomen. Over deze gesprekken wil hij niet te veel kwijt.  Des te meer over een multifunctioneel gebruik van het complex. Ooit was DoCoS de eerste vereniging waar kinderen na school werden opgevangen. Graag zou Van Zijp zien dat meer groepen de weg naar het Morskwartier vinden. Ouderen bijvoorbeeld voor een kopje koffie, praatje of biljartje. Maar hij weet dat het complex enigszins uit de route ligt. Een eenvoudige golf- en jeu de boulesbaan zou passen aan de Haagse Schouwweg.

Samenwerking is voor hem een sleutelwoord. Hij roemt de overeenkomst met Valken ’68 om aan de competitie deel te nemen met een meisjesteam dat 50-50 is samengesteld uit leden van beide clubs. Hij verwijst enthousiast naar de website van zijn DoCoS, waar alles is te vinden over de organisatie, en het kledingplan.

De klok is onverbiddelijk. De tijd is om. Ton van Zijp, drager van de Gouden KNVB-spel en Lid in de Orde van Oranje Nassau, vanaf seizoen 2018-2019 niet meer bestuurlijk betrokken bij DoCoS. Dat zal wennen worden, ook voor hem. ,,Klopt, maar ik blijf donateur, hoor, en ik zal de club blijven volgen. En zonder mij zal DoCoS ook de gezonde vereniging blijven die het nu is.” ‘Famous last words’!?

Nieuwjaarsreceptie 2017. Huldiging van leden die 50 jaar of langer (en nog actief!) zijn voor DoCoS. 1ste rij: Rinus van Brakel, Frans van der Heijden, Ton van Zijp, Wilco Bull; 2e rij: Ton Thorn, Rob Röling, Ed Dubbeldean, Paul van der Post; 3e rij: Herman Bisschop, Nico van der Meel, Ton van Houten, Sjaak Krol, Joop Goossen, René Bilderbeek, Henk Snijders.

En nog deze:

Jarenlang ontvingen de DoCoS-leden met dank aan sponsors aan het begin
                     van het seizoen een agenda.
                     Het hele sportieve jaar, inclusief schema’s van trainingen en wedstrijden,
                     stonden daar in.

Scans en actuele foto’s:  J.P. Kranenburg

Foto’s uit ‘De Oude Doos’: Ton van Zijp

Must Read