De meer dan verdiende 2-1 zege is natuurlijk een mooie opsteker aan het begin van de competitie, maar de wijze waarop deze tot stand kwam verdient eveneens het predicaat goed oftewel prima. Dat de overwinning in de slotfase eruit rolde voelde als een bevrijding en de sfeer op de Kooltuin steeg tot grote hoogte.
Lang had het er alle schijn van dat het bezoekende Achilles ’29 een punt mee zou ‘stelen’ maar in de 90ste minuut schoof Roy van Leeuwen de 2-1 langs de vergeefs uitvallende doelman Yorrit Kanters, die lange tijd een sta-in-de-weg was gebleken. Wel had hij samen met zijn teamgenoten al na drie minuten kunnen juichen toen een zondagsschot op zaterdagmiddag van Esmat Shanwary in de bovenhoek achter de kansloze doelman Arie van der Niet verdween.
Het was een wake-up call voor de Vogels, die slechts kort van de schrik bekomen, de teugels langzamerhand in handen gingen nemen. Er straalde gretigheid uit van de ploeg. Fel in de duels. Op eigen veld wilden zij de baas spelen en het spel verplaatste zich naar de Groesbeekse helft. Binnen tien minuten waren de zaken rechtgetrokken nadat eerst Virgil Tjin-Asjoe nog naast had gemikt. Het was de onvermoeibare Julian Dobbe die vanaf de achterlijn halfhoog voorzette en Maarten Reyneveld met een knappe voetbeweging het leer achter Kanters joeg.
Het rood-witte overwicht werd gecontinueerd alleen het rendement ontbrak. Een messcherpe voorzet van Niek Ossevoort werd door Reyneveld net aan gemist, schoen een maatje te klein. Een voetreflex van sluitpost Kanters voorkwam een voorsprong voor de gastheren zodat de rust met een 1-1 gelijke stand aanbrak.
In het tweede bedrijf een identiek beeld. De thuisclub had de regie en het overwicht. De gasten moesten vrijwel continu in de verdedigingsmodus. Hetgeen hen met kunst- en vliegwerk lange tijd goed af ging. Bij elke Vogelaanval plooiden de Groesbeekers terug. Een Katwijkse treffer leek een kwestie van tijd. Reyneveld zag een schot op het aluminium afketsen en een halve omhaal van de doellijn weggewerkt worden. Een inzet van Virgil Tjin-Asjoe werd knap door Kanters verwerkt en de vele Rijnvogelcorners leverden niets op.
Illustratief was dat doelman Van der Niet vrijwel niets te doen kreeg omdat zijn defensieve kompanen alle lange ballen redelijk makkelijk konden verwerken en aan de opbouw van een nieuwe en de zoveelste aanval konden werken. Beurtelings over de beide vleugels. De tijd ging echter dringen. Geduldig bleven de Kooltuinboys op zoek naar de volle buit. Dat deze in de slotminuut binnen kon worden gehaald was zoals gezegd meer dan terecht. Na een scrimmage voor het vijandelijke hok kon Van Leeuwen de bal tergend langzaam binnen schuiven waarna de vandaag grote aanhang het feestje wel mee wilde vieren. Nog even- wat heet even- tien minuten billenknijpen die de soeverein leidende arbiter De Winter erbij trok. Zijn laatste bevrijdende fluittonen klonken dan ook als muziek in de Katwijkse oren.
Opstelling FC Rijnvogels: Van der Niet, Van den Oever, Schonenberg (83. De Beste), Van Heiningen, Ossevoort (73. Bijen), Bakker (83. Michel), Driebergen, Dobbe, Van Leeuwen, Reyneveld, Tjin-Asjoe.
Met dank aan onze mediapartner en collega’s van RTV Katwijk hierbij nog twee vraaggesprekken na afloop, met dank aan Jaap Kloos:
