Derde klasse A (zaterdag)- Ondanks het goede veldspel, de door de trainers gewenste dominantie en juiste wijze van druk zetten, leverden de laatste drie wedstrijden van Koudekerk nul punten op. AVV Alphen begon daarentegen in de laatste drie wedstrijden ineens aan een opmerkelijke opmars met een reeks van zeven punten tot gevolg. Hoe zou deze clash zaterdagmiddag gaan uitpakken? Het werd een klinkende overwinning voor de bezoekers uit Koudekerk, die ditmaal, en dat klinkt wellicht wat vreemd na een 0-6 overwinning, niet de beste wedstrijd van het seizoen op de mat legden.
Binnen de minuut was er al een grote kans voor spits Fabian Verberg, die bijna kon profiteren van een enorm misverstand tussen keeper Thomas Winterink en centrale verdediger Ricardo van Rijswijk. Van Rijswijk kopte de bal terug naar zijn keeper, maar die stond niet op de plek waar Van Rijswijk hem verwachtte. Ternauwernood kon worden voorkomen dat de anticiperende Verberg de bal in het lege doel kon schuiven.
Niet lang daarna mocht diezelfde Van Rijswijk een vrije trap nemen aan de andere kant van het veld. De eerste bal trapte hij nog in de muur, maar het teruggekaatste leer werd wederom vol door Van Rijswijk op de pantoffel genomen, met een streep verdween die achter de verbouwereerde doelman Rick de Vries: 0-1. Wie gedacht had dat dit doelpunt voor rust zou zorgen bij de formatie van Jarno Verweij en Gert Labots kwam toch wat bedrogen uit. Het werd wat rommelig met van beide kanten veel voornamelijk korte passes, die niet bij een ploeggenoot terecht kwamen. Hierdoor ontstonden veel omschakelmomenten en was de ruimte om makkelijk te voetballen beperkt.
De mannen van interim-trainer Albert Bos zijn gezegend met een meer dan gemiddelde techniek en verschenen met enige regelmaat dreigend voor het doel van Winterink. Het gewenste resultaat bleef uit door ingrijpen van de verdedigers dan wel doelman Winterink of de eindpass was simpelweg onvoldoende. Koudekerk brak met enige regelmaat door de linies van de Alphenaren heen, maar een aantal keren stond het vizier te hoog afgesteld, een kwaal die ook in de tweede helft werd gezien.
In die fase zag je ook een aantal keren dat er aan Koudekerkse zijde onvoldoende beweging was bij de middenvelders en voorwaartsen, waardoor Sidney de Schepper en Van Rijswijk bij de opbouw aan het zoeken waren naar een volgende afspeelmogelijkheid. Beide heren lieten dat duidelijk in woord en gebaar blijken. Ook trainer Verweij verscheen een aantal malen aan de zijlijn om zijn mannen tot actie te manen. Dat leverde direct een resultaat op, want na een mooie aanval over diverse schijven werd spits Mike van Velzen in stelling gebracht. Met vallen en opstaan wurmde hij zich langs zijn tegenstander en met een droog schot in de verre hoek bewerkstelligde hij de 0-2. Zijn eerste doelpunt van het seizoen bracht de nodige opluchting. De gedreven en oersterke Van Velzen liet daarmee weer op ouderwetse manier zijn kwaliteiten zien.
Vanaf dat moment pakte Koudekerk wat meer de controle en kreeg ze ook meer kansen. Doelman De Vries voorkwam vooralsnog een treffer en zoals eerder gezegd werd er een aantal keren te hoog gemikt door de spelers van de bezoekers.
Na de rust bracht Verweij de fysiek sterke Olaf Bakker voor de niet geheel fitte Mitchell Bons. Diezelfde Bakker kon al vrij vlot opstomen richting het Alphense doel, maar was in de eindfase wat ongelukkig door de bal van zijn voet te laten springen. Niet lang daarna promoveerde hij een prima steekbal van Van Velzen wel tot een doelpunt en zette daarmee VVK op een 0-3 voorsprong. Bij een corner van Alphen speelde Bakker een negatieve hoofdrol; volgens scheidsrechter Jean-Paul Jager hield hij het shirt van een Alphenaar vast. Gedecideerd wees de leidsman naar de witgekalkte stip. Tot opluchting van alle Koudekerkse supporters (zoals gebruikelijk weer in grote getale aanwezig) pareerde Winterink met zijn voeten de hard door het midden geschoten bal, de stand bleef 0-3.
Bij de eerstvolgende aanval aan de andere kant ging doelman De Vries enorm in de fout door een bal zo in de voeten van Van Velzen te schuiven. Dit cadeautje, passend bij de aankomst van Sinterklaas, werd vakkundig uitgepakt door Van Velzen en Yvar de Groot. De niet zelfzuchtige Van Velzen legde het balletje breed op zijn ploeggenoot. Voor De Groot was het een koud kunstje om de bal in het lege doel te schuiven, 0-4. Wat later in de wedstrijd had Van Velzen de ingevallen Daan van der Zwet op een zelfde wijze kunnen laten profiteren, toen koos hij voor een mislukte poging om zelf te scoren. AVV Alphen zakte als een kaartenhuis in elkaar en Koudekerk kreeg legio kansen om de score uit te breiden. Uiteindelijk vonden alleen nog Van Velzen en Olaf Bakker het net met de 0-6 einduitslag tot gevolg.
Het slotakkoord was voor Joep van Tulder, althans de in de ogen van uw verslaggever. Als de befaamde Russische balletdanser Roedolf Noerejev in het Zwanenmeer, zo stortte Joep ter aarde na een lichte beroering van een Alphense tegenstander. De tranen die daarna bij uw penschrijver uit de ogen vloeiden, maakten het verder schrijven onmogelijk. Dit talent van Van Tulder mocht niet onvermeld blijven.
Trainer Verweij was blij met het resultaat, maar erkende dat dit zeker niet de beste wedstrijd van VVK was van dit seizoen. Keeper Winterink, die de afgelopen weken de geblesseerde eerste doelman Roy Dorrepaal meer dan verdienstelijk verving, was content met de ploegprestatie en uiteraard ook met het stoppen van de pingel: ,,Wordt het 1-3 of zoals nu 0-4 dan is dat toch een verschil”, aldus de jonge doelman.
AVV Alphen-Koudekerk 0-6. Van Rijswijk 0-1, Van Velzen 0-2, Bakker 0-3, De Groot 0-4, Van Velzen 0-5, Bakker 0-6.
Opstelling Koudekerk: Winterink, F. Roosenbrand, De Boer, De Schepper, Van Rijswijk, Schmand (Van der Zwet), De Groot (Van Tulder), Van Velzen, Bons (O. Bakker), Pennin (W. Bakker), Van Veen.
