woensdag, mei 1, 2024
HomeRedactioneelLopend vuurtjeLopend vuurtje, aflevering 16, 17-24 november

Lopend vuurtje, aflevering 16, 17-24 november

-

De competitie 2023-2024 is in ‘full swing’. Er zijn steeds minder clubs zonder puntverlies en clubs die door povere resultaten plan B overwegen. Hoe dan ook, tot en met juni volgend jaar praat Lopend Vuurtje ook jou bij over de ontwikkelingen op de groene mat en in de zaal. De vorm van berichtgeving in deze rubriek is gevonden, die houdt LeidenAmateurVoetbal als richtsnoer aan. Dat hoeft niet in te houden, dat LeidenAmateurVoetbal niet open zou staan voor input. Blijf ons mailen en bellen, houd ons scherp. Laat gerust je mening weten, spaar ons je kritiek niet. In Lopend Vuurtje wordt de bal gespeeld, niet de man/vrouw, nooit. Lopend Vuurtje is de ‘liefdesbaby’ van LeidenAmateurVoetbal. Heb jij een voor alle lezers belangrijk sportief, grappig of anderszins feit mee te delen? Aarzel niet, stuur een e-mail naar redactie@leidenamateurvoetbal.nl, met als het kan een foto, én je telefoonnummer. Je krijgt altijd een reactie.

Aflevering  16 – seizoen 2023-2024 – 17-24 november

Prachtige tassen van Linda en Roy voor JO-7 van Koudekerk

Als volleerde fotomodellen poseren de rakkers van vv Koudekerk JO-7 voor de camera’s. Er is alle reden voor een uitbundige stemming. De jongens hebben mooie trainingspakken in ontvangst genomen. Een gulle gave van sponsor Linda de Boer van Linda’s Kinderopvang. Daar bleef het niet bij. Van Roy Dorrepaal Metselwerken kregen de behendige spelertjes stoere voetbaltassen. De reactie van het bestuur? ‘Beide Koudekerkse ondernemers dragen hiermee bij aan de speelvreugde van deze jeugd op het voetbalveld. Wij bedanken hierbij Linda en Roy voor hun steun.’

Juf Linda van Linda’s Kinderopvang en Roy Dorrepaal van Roy Dorrepaal Metselwerken met de enthousiaste JO-7 van vv Koudekerk.

Trainer Hein van Heek (RCL) traint de trainers

Noem het een bijeenkomst, een seminar, RCL gaf er de naam ‘Train de Trainer’-avond aan. Onder leiding van Hein van Heek, hoofdtrainer van de Leiderdorpse voetbalvereniging, werd er een paar uur gesproken over spelprincipes, functies en taken. Meer liefst 30 trainers waren afgekomen op de voordracht. Er werd heftig gediscussieerd, waarna het gezelschap in kleine groepjes uit elkaar ging om een training voor te bereiden en die ook te presenteren. Van Heek vond het ‘leuk en interessant’ hoe selectie- en niet-selectietrainers elkaar opzochten om ervaringen uit te wisselen en – nog belangrijker – af te spreken hoe ze elkaar op het veld kunnen ondersteunen. Er werd uitgebreid nagepraat. In het voorjaar komen de trainers weer bij elkaar. Dan luidt het onderwerp: Van theorie naar de praktijk.

RCL-hoofdtrainer Hein van Heek legde prikkelende situaties voor, die tot spannende discussies leidden. Zeer leerzaam allemaal.

SJZ heeft de periodetitel binnen, maar ‘wij willen meer’

Aan felicitaties geen gebrek bij SJZ na het binnenhalen van de periodetitel. Clubanalist Gerard van de Hoeven vatte het 1ste succes van het seizoen scherp samen: ‘De periodetitel is alvast een mooie bekroning van een prima start.’ Geen speld tussen te krijgen. Gerard (het geweten van de club): ‘Ja, deze foto is prachtig. De 2 jochies vooraan zijn de Pupillen-van-de-Week. Links (de blonde) is Fedde Zuidema, rechts (met donker haar) luistert naar de naam Muhannad Hajar. De mannekes hadden, ondanks het takkenweer, de dag van hun leven. Zeker toen ze op de foto mochten.’ Wie springen eruit, vroeg ik aan Gerard, die ook historicus is en onderkoning van Zoeterwoude. Daar gaat hij: ‘Trainer Kevin Bos (uiterst rechts). Hij is de jongste speler ooit in SJZ 1 (15 jaar), kind van de club, zoon van oud-Feyenoorder Wim Bos (één seizoen in Feyenoord 2), 261 caps in SJZ 1 en 97 doelpunten. Debuteert als hoofdtrainer en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kevin is ook familie van tweevoudig doelpuntenmaker Bas de Heiden (6-0 tegen Sporting Leiden). Mag ik het hierbij houden?’

Een prachtprent van een dolgelukkig SJZ 1. In de kantine kon beluisterd worden, dat zo’n periodetitel naar meer smaakt. Tegenstanders zijn gewaarschuwd.

Valken ’68 begroet weer nieuwe sponsors

Twee maal op één dag ging de vlag uit bij Valken ’68. Een duidelijk signaal dat er iets belangrijks stond te gebeuren. Verrassing één: Sidney Tien, eigenaar van Rovers Groente & Meer, zette in het Sponsorhome zijn handtekening onder het 3-jarig contract als bordsponsor van Valken ’68. Sidney is een bekende bij de vereniging, eerder sponsorde hij de club met zijn bedrijf E-Wheels Katwijk. In 2022 begon hij samen met Ruben Rovers een nieuw avontuur. Het jonge en dynamische bedrijf houdt zich bezig met de toelevering van groente en fruit aan horecagelegenheden en bedrijven. Daarnaast voorzien Tien en Rovers klanten op verschillende standplaatsen.

Sidney Tien van Rovers Groente & Meer (links) Jan-Willem Paauw (PR-commissie Valken ’68) hebben hun handtekeningen gezet. Een partnerschap voor 3 jaar is beklonken.

Verrassing twee: weer een reclamebord voor 3 jaar. Ditmaal van Makelaardij Potters & Vooijs. Voorzitter Jaap Janssen die namens Valken ’68 zwierig zijn handtekening zette: ‘Met dit partnerschap toont Potters & Vooijs dat het de lokale gemeenschap graag wil ondersteunen. Daarnaast draagt de sponsorovereenkomst bij aan de naamsbekendheid van de organisatie, die sinds 2006 is gehuisvest aan de Koninginneweg in Katwijk, op een steenworp afstand van de karakteristieke witte kerk en het centrum van het dorp.’ Potter & Vooijs zet zich in voor het leveren van de best mogelijke diensten en oplossingen op het gebied van Makelaardij, Hypotheken en Verzekeringen.

Ook Potters & Vooijs (Makelaardij, Hypotheken en Verzekeringen) heeft zich voor 3 jaar aan Valken ’68 verbonden. Hans de Jong (Potters & Vooijs), met rechts Valken ’68-voorzitter Jaap Janssen. Partnerschap is Meesterschap.

‘Zonder de inzet van Frank en Lars zou TAVV-Altior zijn afgelast’

Er wordt nog gepraat over de wedstrijd TAVV-Altior, de derby der derby’s van een paar weken geleden, die in 1-1 eindigde. Veel wees erop dat de ontmoeting waar traditioneel al weken naar werd uitgekeken, geen doorgang zou vinden. De regen kwam met bakken uit de hemel, herfstbladeren konden voor onverwachte, niet gewenste slidings zorgen. Met man en macht werd het veld speelklaar gemaakt en kon het duel los. Met dank aan clubmensen en 2 van hen in het bijzonder: Frank Aartman, TAVV-topscorer aller tijden, en de het afgelopen seizoen afgezwaaide captain Lars van der Pijl. ‘Wat een klasbakken,’ kon voorzitter Chiel Scholte niet nalaten bij herhaling te zeggen.

Frank Aartman (rechts) en Lars v/d Pijl. Klasbakken van TAVV.

 

‘VVR wil een gezellige en sociaal (ver)bindende functie vervullen’

Bij Roodenburg overal tevreden gezichten op zaterdag 18 november. Ondanks de neerstromende pijpenstelen die voor modderpoelen zorgden, waren maar liefst 36 leden van de ‘Vrienden van Roodenburg’ (VVR) naar Noord gekomen. Daar werd de 1ste bijeenkomst gehouden van de VVR, nieuwe stijl, versie 2.0. met direct al een ‘historisch moment’, de onthulling van het Vriendenbord. De VVR heeft zich duidelijk uitgesproken over de ambitie en missie: De VVR is er om een gezellige en sociaal (ver)bindende factor te zijn binnen Roodenburg. Met de bijdrage van de VVR wil het gezelschap onder meer een financiële ondersteuning geven aan de jeugdactiviteiten en aan het onderhoud van Sportpark Noord. De namen van de leden worden vermeld op een bord dat centraal is aangebracht in de kantine.

Er werd dank gebracht aan Jan Wansink, Jan van der Reijden en Matt de Boer voor  het vervaardigen van het bord. Ook werden Jan van Alphen en het bedrijf Seven Gifts van Wim Pikaar, de zwager van Van Alphen, in de hulde betrokken. Zij organiseerden en zorgden voor de sponsoring van de naambordjes. Ook Ronald van Weerlee werd bedankt voor de ondersteuning in de weergave van de financiën en de ondersteuning van de ledenadministratie.

Gezelligheid troef, onderstreept met hapjes en drankjes (‘Bedankt Marc Steenberg en Henk Tegelaar). Aangemoedigd door de sfeer meldden zich 3 jongeren en 2 ouderen zich aan als lid van de VVR. De VVR-commissieleden – Matt de Boer, Henk Tegelaar en Hennie de Klerk – wezen er nog fijntjes op dat er binnen Roodenburg nog meer te doen is dan voetballen. ‘Kom klaverjassen, biljarten,’ verkondigde het 3-tal wervend. ‘Of wandelen en zwemmen, dat kan allemaal bij Roodenburg.’

De agenda’s kwamen te voorschijnen: De leden van VVR noteerden de volgende bijeenkomst, 25 mei 2024. Dan verwachten Matt, Henk en Hennie het 1ste doel van 100 leden te hebben gehaald.

Sporting Leiden: ‘Onze 1ste kampioenen’

De blijheid en het enthousiasme spetteren er van af: Met nog 4 wedstrijden te gaan zijn de mannen van 35+1 niet meer in te halen door hun achtervolgers. Voor de 2e achtereenvolgende maal zijn deze Sporting Leidenaars kampioen geworden. Dat gebeurde tegen DoCoS in een stevige maar faire wedstrijd. Het werd een gezellige gezamenlijke derde helft.

De mannen van Sporting 35+1 weer nummer één.

Zorg en Zekerheid en FC Oegstgeest – Samen sta je sterker!

Samen sta je sterker! Daarom werkt FC Oegstgeest samen met zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid om de gezondste regio van Nederland te worden. De club ontving een startvergoeding van € 1000,00. Het bedrag is bedoeld voor het stimuleren van mensen om samen te sporten. Want in teamverband sporten maakt je fysiek fit en zorgt voor sociale verbinding. Met de bijdrage van Zorg en Zekerheid kan FC Oegstgeest wat extra’s doen voor de club en de leden. Je reinste win-win. Als clublid ontvang je korting op de premie van de meeste aanvullende verzekeringen.

Heel blij is FC Oegstgeest met de bijdrage van Zorg en Zekerheid. Daarmee gaan leuke extra dingen gedaan worden.

 

Victor van Montfort (FC Rijnvogels), ijzersterk tegen IJselmeervogels

FC Rijnvogels pakte drie dik verdiende punten tegen runner-up IJsselmeervogels. Het werd 3-0. Een comité van wijze mannen volgde zoals altijd de ontmoeting. Spelers werden beoordeeld op hun inzet, hun techniek en op hun plek binnen het collectief. ‘Ditmaal hadden wij alle mannen wel een hoog cijfer kunnen geven,’ vertelde één van de analisten. ‘Maar 11 dinerbonnen weggeven is wat veel van het goede.’ De heren trokken zich terug in de bestuurskamer, deur op slot. Het duurde een tijdje voordat de witte rookpluimen richting firmament kringelden. Er viel een stilte in de kantine. Toen klonk het: ‘Vandaag is er een teamprestatie geleverd. Alle spelers krijgen een 8. De 8+ gaat naar Victor van Montfort. ‘Zijn goede loopacties, onderscheppingen in de omschakeling en zijn bijdrage aan het aanvalsspel maken hem tot de-man-van-de-wedstrijd.’ Er klonk applaus en de bescheiden Victor nam de diner-bon met gepaste trots in ontvangst. Dat wordt genieten in Brasserie Het Havenkwartier, het uitstekende restaurant, gelegen midden in Katwijk, vlakbij de Jachthaven.

Victor van Montfort leverde met FC Rijnvogels een prachtige prestatie tegen IJsselmeervogels. Een etentje bij Het Havenkwartier is hem van harte gegund.

De G’s van Meerburg zijn ‘de beste supporters’

Na afloop van de wedstrijd Meerburg V1-Noordwijk V1 waren de voetbalsters van Zoeterwoude-Rijndijk het eenparig eens: Wat een geweldige supporters zijn onze G-voetballers/voetbalsters toch. Hoe zat dat precies. De vrouwen 1 van de zwart/witten deden samen met de G’s een training, later gevolgd door een gezamenlijke warming-up. Iedereen vond het zo supergezellig dat de G’s als supporters de wedstrijd tegen Noordwijk bleven volgen. Nou, dat hebben de bezoeksters geweten. Vanaf de tribune werd er gejuicht, gejoeld, geklapt, dat het een lieve lust was. Na afloop van de door Meerburg gewonnen pot (3-0) vormden de G’s en hun ouders een erehaag. Binnen Meerburg wordt van ‘historische’ middag gesproken.

Vrouwen 1ste elftal Meerburg met hun ‘grootste en beste’ supporters: De G’s van de zwarten/witten.

Voorschoten ’97: Wie volgt de beste frietbakker van de wereld op?

Ruud Nolet heeft een belangrijke beslissing genomen: per 1 juli 2024 neemt hij afscheid als kantinebeheerder. Dat lijkt nog ver weg, maar zo’n datum komt sneller dichterbij dan je denkt. Voorzitter Pieter van Dijken windt er geen doekjes om: ‘De kantinebeheerder is voor Voorschoten ’97 de belangrijkste niet-voetbal-functie.’ Dan legt Pieter uit wat de beheerder, dus Ruud doet: hij zorgt dat de kantine op gezette tijden open is, dat je er je natje en je droogje kunt krijgen, maar ook dat het er veilig, gezond en gezellig is. ‘Ruud is daar vele jaren in geslaagd. Hij kan terugkijken op een lange periode van bloei en groei van Voorschoten ’97, met dito omzetcijfers.’ Maar hoe vind je een nieuwe Ruud. Dat is niet eenvoudig. Hij moet een schaap met 5 poten zijn, bij voorkeur met nog één extra. Het functieprofiel is te vinden op de website van de club. Na lezing kun je zeggen: Wat een geweldige uitdaging, neem je contact op met het bestuur en bespreek je alle ins+outs. Kun je zelf niet de frietspaan opnemen? Kijk dan eens om je aan. De nieuwe Ruud loopt al rond. Voorzitter Van Dijken: ‘Wij hebben nog een tijdje samen te gaan, maar we bedanken Ruud nu al voor alles wat hij heeft gedaan. Van harte gunnen wij hem straks een goed afscheid.’

Een tevreden kijkende Ruud Nolet, die aan het eind van het seizoen afscheid neemt. Voorschoten ’97 zorgt voor een afscheid die hij verdient.

vv Koudekerk 35+2: Wat een goed stel!

Een ongewenste rustpauze van 2 weken, ook nog  eens een late aanfluit (16.00). Maar dan gaat het hok open en mogen de veteranen als postduiven uitvliegen. De bestemming is Gouda, de ontmoeting met de vakbroeders aldaar is een garantie voor een heftige strijd. Er werd gekozen voor kleedkamer 7. Iedereen aanwezig, drinkbidonkratje, waterzak met spons, ballentas, kleding tas. Kledingtas? Wie moest volgens het kledingschema de kledingtas meenemen? Agitatie, irritatie, bellen, niemand neemt op. Hoe de tas in Gouda te krijgen? Regelneef Bart werd gevonden. Hij kwam als de sodemieter naar de mannen bij wie de bloeddruk danig was opgelopen. Alles kwam goed. De ontlading vond in 90 minuten plaats. De uitslag? Moeten we het niet over hebben. Het werd een latertje.

 

Winnen of verliezen, het maakt de veteranen van vv Koudekerk niet uit. Als de kledingtas maar niet vergeten wordt.

Lugdunum benoemt Koos van Egmond tot Erelid en zet jubilarissen in het zonnetje

‘Het is te veel om allemaal op te noemen,’ zegt voorzitter Koos Keijzer over de benoeming van Koos van Egmond tot Erelid van Lugdunum. Toch somt hij een indrukwekkend lijstje van functies op. Lees even mee: bestuurslid, kantinecommissie, schoonmaakploeg, jubileumcommissie. Genoeg? Nee. Koos deed en doet veel meer: mede-coördinator ‘overige seniorenteams’en natuurlijk de Club van 100. Onder luid applaus werd Koos van Egmond benoemd tot Erelid. Tijdens de Algemene Leiden Vergadering gebeurde meer. Ook werden de 25-, 40- en 50-jarige jubilarissen in het zonnetje gezet. Er waren in totaal 9 jubilarissen vanwege hun jarenlange lidmaatschap: 25+ jaar: Puco Danilovic, An Harteveld, Henk Brand, Kees Paardekoper, Nico Disselveld; 40+ jaar: André Botermans, Jeroen Brussee, Daan Kooimans; 50+ jaar: Hennie van de Wijngaard. Tot slot werd er afscheid genomen van 2 bestuursleden. Kristel van Kruisbergen (secretaris) en Reanne van Kleef (PR/Communicatie) stoppen na 5 jaar met hun werkzaamheden in het bestuur van Lugdunum. Voor de leverancier van bloemen mag zo’n vergadering bij de Kikkers elke week worden gehouden. Het geurde in de kantine als op de Keukenhof.

 

Massale belangstelling bij afscheid van Leidsche Boys’ icoon Ed Sanders

Afgelopen week is ‘Mister’ Leidsche Boys overleden. Ed Sanders. Binnen de onlangs opgeheven 100-jarige voetbalvereniging aangesproken met ‘onze Ed’. Het onverwachte en trieste nieuws ging als een schok door voetbalminnend Leiden en omgeving. Een 1ste reactie uit de gelederen van de sympathieke club: ‘Het behoeft geen uitleg, maar Ed was niet alleen een Leidsche Boyer in hart en nieren, ook was hij verantwoordelijk voor het feit dat wij nog zo lang hebben kunnen blijven bestaan als vereniging.’ Ed heeft ook een groot aandeel gehad in het onvergetelijke slotfeest dat in Scheltema eerder dit jaar werd gehouden. De velen die Leidsche Boys nog een warm hart toedragen, wensen de directe familie, vrienden en kennissen enorm veel sterkte en kracht de komende tijd.’

Verslagenheid

Er heerst een verslagen stemming in de Leidsche Boys-familie. Inderdaad, familie, zo wordt de sterke, onderlinge band genoemd. Ed Sanders gaf er een geheel eigen naam aan, ‘La Famiglia’. John Streur, de oudste/dikste vriend van Ed Sanders en diens familie, is deze dagen niet aanspreekbaar. Ja, hij is geveld door de griep, maar het overlijden van zijn maat Ed heeft John zeer aangegrepen. Dat vertelt Ton de Wit, die jarenlang optrok met Sanders, het een en ander. De gezinnen gingen samen op vakantie, steunden elkaar in minder goede tijden. Dat geldt ook voor Eds hele goede kameraad Ed Kersbulck en diens gezin. Kersbuick sprak ook tijdens de begrafenis. De Wit: ‘Ed is voor ons een held. In feite niet alleen voor ons. Iedereen mocht hem, vond hem een fijne kerel, een echte clubman ook.’ De laatste paar jaar ging Ed Sanders door diepe dalen. De ziekte die met een k begint, had hem te pakken, liet hem ook niet los. Maar Ed was een vechter. Waar artsen zeiden dat hij nog maar kort had te leven, laadde hij zijn  accu’s. Desondanks waren hem niet meer jaren doch slechts maanden gegeven. ‘Voor Ed was het glas altijd half vol,’ vertelt de nog steeds aangeslagen Ton de Wit. ‘Hij was een gezelligheidsmens, die tot op het laatst nog meeging, even de kroeg in.’ Scans, bestralingen, chemo’s, hij onderging ze op de Sanders’ wijze: Niet klagen, maar dragen. Totdat hij een hersenbloeding kreeg, naar het Westeinde Ziekenhuis in Den Haag werd getransporteerd en daar overleed.

Het DNA van Leidsche Boys

In een uitzending van LAV’s mediapartner Sleutelstad (23 januari 2020) is Ed Sanders’ stem nog te beluisteren. Hij noemt het besluit om de stekker uit Leidsche Boys te trekken ‘pijnlijk’. Hij verklaart ook het waarom: ‘Leidsche Boys heeft een ander DNA dan welke andere voetbalvereniging ook. Mensen komen hier thuis. Bij ons gaat gezelligheid boven de sport.’ Mooie en juiste woorden. Op zijn 6de droeg hij al het shirt van Leidsche Boys. Eens Leidsche Boy, een heel leven Leidsche Boy.

Een herinnering die voor een lach zorgt heeft Sem Nazloomian, die ook met Sanders heeft gevoetbald: ‘Bij Leidsche Boys kende weinig mensen hem als Ed of Edwin, maar als Sanders. Zo stelde hij zich ook aan anderen voor. Sommigen dachten daarom dat zijn voornaam Sander was. Sanders hield van een plagerijtje op z’n tijd (lees: altijd), maar bovenal was hij een trouwe vriend, die voor iedereen klaar stond, dag en nacht. Dat dag en nacht moet je in het geval van Sanders trouwens ook letterlijk nemen. Hij heeft weleens een halve woonwijk wakker gehouden, omdat hij pas midden in de nacht tijd had om voor een vriend wat boorwerkzaamheden te verrichten.’

Het is een waardig afscheid geworden voor deze clubicoon. De belangstelling was enorm. Mensen moesten buiten de ceremonie volgen. Ontroerend moment: Op de kist prijkte de vlag van Leidsche Boys.

Laatste serie foto’s met dank aan Roy Nazloomian.

Must Read