Yvonne van der Stoep en Cees Damen als duo bij VVSB en Voorschoten ‘97 (Oude Clubhelden)
‘Smeer de jongens Vick’s op hun borst, krijgen ze meer lucht’
Zoals C&A bij elkaar horen en H&M aan elkaar verbonden zijn, zo vormen Yvonne van der Stoep en Cees Damen een rotsvast duo. Y&C of S&D, zie maar. Beiden verschillend, maar onmogelijk los van elkaar te zien of te krijgen. Yvonne, meervoudig Wereld-, Europees en Nederlands kampioen gewichtheffen, Cees, succesvol doelman bij verscheidene clubs, powerlifter, verzorger, en evenals Yvonne begeleider van sporters van uiteenlopende disciplines.
Hij maakte Peter Baltus, ‘het beest van Uitgeest’, tot ‘Sterkste man van het land’. Ze zijn meer dan gepokt en meer dan gemazeld in arena’s all over the world. Cees, een pure Noord-Hollander, goudeerlijk, recht-voor-zijn-raap; Yvonne, van vele (sport-)markten thuis, pittig, kundig, een power woman, met oprechte liefde voor de door HEN begeleide sporters.
Cees & Yvonne, beiden uitgerust met een groot hart voor de mens achter de sporter. Opvallend succesvol ‘werken’ zij bij VVSB en Voorschoten ’97. Met hun bedrijf Pegasus Sports and Health Care zijn ze 24/7 zowel bereikbaar voor geblesseerde sporters, evenals coaches voor hen die weer ‘lekker in hun vel’ willen zitten. Als geen ander weten Yvonne en Cees sporters en niet-sporters te begeleiden in het zoeken naar en het vinden van een evenwichtige balans, mentaal en fysiek. Op naar Voorschoten, naar Yvonne van der Stoep en Cees Damen.
Het is een heerlijke lenteavond, wanneer de opvallend rode 4-wieler van LAV (LeidenAmateurVoetbal) in een slakkengangetje (Max V. zou zich ervoor schamen) richting de rand van Voorschoten koerst. Hennie Kanbier, wederom fotograaf-van-dienst, fluit het Rotterdamse volkslied ‘Hand in hand, kameraden’, vocaal ondersteund door de letterknecht van de populaire website.
Parkeren om de hoek, er is volop ruimte vóór de met het Pegasus logo beschilderde blauw-witte geheel nieuw ogende bus van Yvonne en Cees. Dik op tijd, dat is weleens anders met de snel afgeleide schrijver aan het stuur. Het paard dat Pegasus voorstelt, komt terug op het hekwerk, op het naambord naast de deur. Cees zit startklaar. Yvonne is verlaat, het wordt haar vergeven, ze heeft een rondje gegolfd, daar 4 uur 27 minuten over gedaan. Bij hole 9 een plaspauze, iets genuttigd en weer door.
Knuffel. Knuffel. Een krentenbol om de ernstigste trek te stillen. ‘Ik ben geen topsporter meer,’ opent ze het interview. ‘Maar Yvonne leeft nog als een topsporter, met discipline, strakke schema’s’ reageert Cees scherp. ‘Yf’ en ‘Snoes’ zullen vanavond meer klinken, ze zijn de troetelnaampjes die de geblokt gebouwde Noord-Hollander haar al 25 jaar lieflijk geeft. Dat is even wennen: zo’n forse kerel, brede schouders, biceps waar menige vrouw graag door omarmd wordt en mannen jaloerse blikken op werpen. Bij Cees kan Yvonne zich veilig, beschermd voelen, dat is duidelijk.
Data en kracht
Is het toeval dat Gerald (‘Vaantje’) Vanenburg vandaag bekend heeft gemaakt bij Ajax te vertrekken? De jeugdtrainer is het niet eens met de koers die de Amsterdamse club is ingeslagen. ‘Het is alleen maar data en kracht,’ vertelt de technisch bekwame vleugelspeler-van-weleer. Dat bevalt hem niet. LAV is bij twee krachtsporters-van-naam-en-faam. ‘Bij VVSB hebben wij een krachthonk,’ aldus Yvonne, ‘daar ben ik de baas. Cees heeft zijn eigen ruimte om spelers te verzorgen. Daar is hij de baas. Krachtoefeningen zijn een vitaal onderdeel van de trainingen. Voetbal is een contactsport, kracht is daarbij essentieel. Persoonlijk denk ik dat er een verschil van inzicht is tussen Ajax en Vanenburg.’ Kracht en conditie gaan hand in hand, is Yvonne’s overtuiging: ‘Kijk maar naar Feyenoord. De spelers hadden de loodzware wedstrijd tegen AS Roma in de benen, een paar dagen later knallen ze tegen de verwachting van velen weer. Hoe dat komt? Door de verzorging, kracht en fitheid.’
In hun aanpak gaan Yvonne en Cees verder dan menige voetbalclub, hun geloof in data. Er komen computeruitdraaien op tafel. Yvonne zet er een brilletje bij op. Er wordt bij de spelers van VVSB ‘van alles’ gemeten. Louter en alleen met als doel het collectief en de individuele speler beter te laten presteren. Bij de bollenclub gaat men nog niet zo ver als bij betaalde voetbalorganisaties (BVO’s). Daar staan camera’s langs het veld, die alle bewegingen vastleggen. Dat levert talloze datapunten op, waar sportanalisten zich over buigen en hun adviezen op loslaten. Dat is nu nog niet aan de orde bij VVSB.
Wat Yvonne en Cees wel doen, is de hartslag meten (welke afstand wordt er in 90 minuten afgelegd, waar gaat ’t snel, waar minder snel, waaraan ligt dat), het vetpercentage en de hoeveelheid spieren, de wijze waarop een speler beweegt. ‘Loopt hij bijvoorbeeld onnatuurlijk, is zijn rendement lager en kan hij zelfs rugklachten oplopen,’ stelt Van der Stoep, ‘zelfs tijdelijk, langdurig of helemaal uitgeschakeld raken. Dat moet zo’n jongen niet hebben, de club ook niet.’
Statisteken staan te lezen op de aan de muur geplaatste borden, pal voor de ogen van de spelers. Wel, zegt Yvonne, volgen zij en Cees wel de ontwikkelingen op het gebied van tracking: ‘Wie weet kun je over een paar jaar niet meer zonder die duizend-en-een-data, die een sporter beter laten presteren.’
Blessures
Dan komt automatisch het onderwerp blessure op tafel. Daar is dagen over te praten. ‘Op de eerste plaats komt natuurlijk de vraag hoe je blessures kan voorkomen, als tweede hoe snel en toch goed moet een blessure behandeld worden.’ Daar is het onafscheidelijke Voorschotense tweetal voor binnengehaald bij clubs. De drie punten zijn van wezenlijk belang. Daar komt bij dat een voetballer hoe dan ook wil spelen en dat hij na enkele weken afwezigheid zich moet zien terug te knokken op zijn plekkie. Hij neemt risico’s. De wedstrijd wordt gespeeld, het resultaat behaald. Maar dan?’
De frêle kampioene bedoelt, dat er zoals bij schaken wel gebeurt, niet vooruit is gedacht. Hoe zien enkels of knieën er een dag na de wedstrijd uit? ‘Wim van Hanegem zei jaren voor zijn afscheid al dat hij de enkels van zijn oma had. Stokoud dus. Wat denk je van Marco van Basten? Zijn voetbalcarrière stopte eerder dan nodig zou zijn geweest, wanneer zijn blessures anders waren behandeld.’ Met ‘anders’ bedoelt Yvonne – Cees knikt er bevestigend bij – dat in veel gevallen rust het beste medicijn is. ‘Bij grote voetballers is rust veel te vaak ondenkbaar.’ De tijden zijn voorbij, ook in het amateurvoetbal, dat een speler de avond voor een wedstrijd tot laat gaat stappen, dat hij trainingen overslaat of als een schoorsteen rookt.
Professionals
Cees Damen, al 25 jaar aan de zijde van zijn in Den Haag geboren liefde-van-zijn-leven, beschikt over een uitpuilende tas vol ervaring. Daar zeg je ‘u’ tegen. Hij voetbalde bij clubs als Schagen, SRC, AFC ’34, Hollandia en in de zaal bij Scagha ‘66 en Hoornsch Veerhuys. Allemaal opererend in de hogere klassen, het zaalvoetbal landelijk. Opmerkelijk is zijn vaste plaats in het team, doelman. Dat zal veel, zo niet alles te maken hebben met zijn uitstraling van ‘je kunt beter bij mij uit mijn buurt blijven.’
Een man van stavast, uit het Noord-Hollandse waar het er voetballend stevig aan toegaat. Uitdelen en incasseren. Bij zijn rondgang langs de verschillende verenigingen heeft hij oren en ogen open gehad. Gezien en aan den lijve ondervonden welke aanpak goed was en welke niet werkte voor de voetballer en de mens daarachter. ‘Over de verzorging van een lichte kwetsuur, op te lossen met spons en water, daar heb ik het niet over,’ vertelt hij. ‘daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben. Zag het er serieuzer uit, geen risico’s nemen, ik maakte meteen het wisselgebaar. Met massages, tapen of bandages en een of twee weken niet spelen, kon de speler wel weer aan de bak.’
In dat proces hield Cees nauw contact met de trainer. Zelf actief sporten en letten op en luisteren naar het lichaam is voor hem ‘een goede leerschool’ geweest, om zich daarin verder te verdiepen. Door het geven van training, het verzorgen van spelers eerst als baan erbij, om er vervolgens zijn beroep van te maken. ‘En samen met Yf het bedrijf Pegasus op te zetten.’ Een ijzersterke combinatie, deze twee mensen, professionals, die van hoeden en randen weten op gebieden als sportmassage, voeding- en blessure preventie advies, tapen en bandageren, begeleiding en – niet op de laatste plaats: mental coaching.
‘Heel veel zelf moeten uitvinden’
In haar lange loopbaan heeft Yvonne de wereld van de krachtsport voor en achter de schermen gezien. Aan begeleiding en verzorging schortte het meer dan eens. Er was geen budget voor. ‘Maar ik wilde wat bereiken en deed mijn ding.’ Grappig: mijn ding. Hoeveel kilo moest er dan getrokken worden? ‘120 kilo.’ Een in menig opzicht sterke vrouw. Yvonne, die hoewel ze jarenlang wekelijks zo’n 40.000 kilo trok (voorstaan, uitstoten) geef je niet de volgens haar paspoort zes kruisjes. Tegen vader Henk sprak ze nooit over pijntjes: ‘Mijn pa was mijn grootste fan, altijd heel bezorgd. Hij gaf mij ‘die kleine’ als troetelnaam, heel lief en waarschuwde altijd binnen mijn mogelijkheden te blijven.’
Heb je nog naweeën overgehouden van dat zware werk? ‘Mijn schouders en knieën hebben wel geleden onder al die kilo’s. Verder ben ik nog zo fit als een hoentje.’ Cees Damen die als powerlifter ook een hoog niveau heeft bereikt, heeft ook zijn ‘mankementjes’. Er is heel goed mee te leven. Anekdote: ‘Tijdens kampioenschappen ben ik zo gefocust, dat ik nauwelijks zie wat er om me heen gebeurt. In Turkije voor de Europese kampioenschappen zaten vrienden zonder dat ik het wist op de tribune te juichen en met vlaggen te zwaaien. Ik zag en hoorde niets, tot na afloop.’
Wat zo bijzonder is, bij een gewichthefster denken mensen vaak aan overdreven voluptueuze vrouwen, zoals kogelstootsters en discuswerpsters uit het Oostblok. Als je onder zo’n vrouw valt, ben je dood. Niets is minder waar bij gewichthefsters. Kijk maar naar Yvonne, een aantrekkelijke vrouw, een rolmodel voor het vrouwen gewichtheffen.
‘Moeder van vele voetballers’
Opvallend hoe makkelijk, bijna als vanzelfsprekend, Yvonne zich tussen de voetballers beweegt, met ze traint en hoe ze hen verzorgt. Geen centje ‘hanengedrag’ bij de atleten, ze zien het vakvrouwschap en voelen het aan den lijve. Bijvoorbeeld voor de aanvang van een wedstrijd smeert zij de ‘kanonnen’ de borst in met Vick’s, het sterke spulletje zorgt voor meer lucht, meer snelheid en door de opgedane kracht in de daarvoor bestemde ruimte draagt Yvonne belangrijk bij aan de conditie van ‘haar’ jongens. Inderdaad haar jongens, ze wordt zelfs ‘de moeder van de voetballers’ genoemd. Niks aaien over de bol, maar ze motiveren tot die stap meer. Dat doet ze met krachtoefeningen, niet het makkelijkste deel van het trainingsplaatje. Kracht wordt nog te veel onderschat om de conditie te verbeteren.
‘Met techniek alleen redt een speler het allang niet meer. Kracht is van vitaal belang.’ Yvonne heeft er een slogan aan verbonden: Kracht geeft macht. Ze gaat door waar andere trainingsvormen als voldoende worden bestempeld. Hier komt haar kreet ‘Meten is weten’ aan de orde. Nog niet op een schaal als bij betaalde verenigingen, maar vooralsnog genoeg metingen om die bij voetballers te signaleren en te gebruiken hen beter te laten presteren. ‘Succes zorgt voor een flow,’ weet zij, ‘sterker: succes maakt iets los in de hersens. Een soort high worden, zonder chemische troep te gebruiken.’ Cees sluit zich bij die woorden aan en voegt er aan toe: ‘Wanneer een speler meer presteert, hoe beter hij in zijn vel komt te zitten, hoe ontspannender hij het veld in gaat. Dat alles is ook sfeer bevorderend en zorgt voor een teamspirit van heb-ik-jou-daar.’
Yvonne van der Stoep en Cees Damen, een hecht koppel, dat elkaar naadloos aanvult, een twee-eenheid die bij VVSB en Voorschoten ’97 voor niet vermoede vooruitgang heeft bijgedragen. Zij kunnen dat ook bij andere clubs realiseren. Ze zijn sterk in het motiveren van zowel groepen als solisten, ‘eenlingen’. Hun oeverloze ervaringen, nationaal en internationaal, zijn de pijlers waarop hun bedrijf Pegasus is gefundeerd. Yvonne en Cees, twee verschillende persoonlijkheden, met maar één doel: door sport gelukkiger en fitter door het leven gaan. Dat kan in groepsverband en individueel met een van hun beiden als personal coach.
Beluister ook de podcast van Trudy Kwik en Yvonne van der Stoep, recent geplaatst op deze site!
——————————————————————————————————–
Foto’s: Collectie Yvonne van der Stoep – Cees Damen
Actuele foto’s: Reanne van Kleef – Hennie Kanbier
