Vrijwel elke week levert LAV een bijdrage aan het Leidsch Dagblad met onder meer een vraaggesprek met een regionale speler. Zo ook deze week. Onze redactie sprak met aanvaller Pascal Brasker van tweedeklasser RCL. Voor de liefhebber en/of hij/zij die het artikel nog niet las hierbij nog een mogelijkheid.
De tweede klasse D op zaterdag is wellicht de boeiendste amateurcompetitie van het land. Na vijftien speelronden zijn er eigenlijk nog tien titelkandidaten over. Het verschil tussen de twee koplopers, FC Aalsmeer en Alphia, en Docos bedraagt maar zes punten. Bij de Leidse ploeg zal niet direct gedacht worden aan de titel en staat het zichzelf veilig spelen vooralsnog voorop, maar werkelijk alles lijkt nog mogelijk. Kagia won als enige vier duels op rij, maar staat slechts elfde met acht punten minder dan de lijstaanvoerders. Drie keer achtereen winnen in deze klasse lukte slechts een enkele club en ook dat geeft aan dat de krachtsverschillen vooralsnog nihil zijn.
Ook in Oegstgeest lijkt zaterdag alles mogelijk bij het treffen tussen ASC en RCL. Het zijn respectievelijk de nummers acht en vijf en de Leiderdorpets hebben twee punten meer op de teller staan. Jongeling Pascal Brasker (21) vond al negen keer het net en heeft zich na het vertrek van Sieb Rutgers naar FC Rijnvogels als vervanger in de spits aangediend om assists en doelpunten te leveren. ,,Max van Gent, een maatje van mij, raakte geblesseerd in het bekertoernooi en Max Zeelenberg was overgekomen van Rijnsburgse Boys. Hem heb ik maar een paar keer gezien en daarna was hij alweer verdwenen. Daardoor heb ik mijn kans gekregen in het eerste, hoewel ik vorig seizoen ook al diverse keren heb meegespeeld. Het heeft voor mij niet tegen gezeten en wanneer je dan voorin nuttig kan zijn met assists en doelpunten blijf je staan. Van origine ben ik linksbuiten, maar de nood was aan de man in de punt. Mijn snelheid en doorzettingsvermogen zijn belangrijke wapens. Ik realiseer mij echter ook dat ik bepaald mindere wedstrijden heb gespeeld. Dat geldt zeker ook voor het hele team. Na het mislopen van de eerste periodetitel zijn we teruggevallen, maar gelukkig hebben we de draad weer kunnen oppakken.”
Brasker, voortkomend uit een met voetbal doordrenkte familie, erkent dat de verschillen klein zijn in deze klasse. ,,Wanneer er al één speler verzaakt, kan er al een probleem ontstaan. Fouten worden afgestraft en als je niet als team opereert zak je onmiddellijk op de ranglijst. Komende zaterdag spelen we tegen ASC dat het vooral van een hecht team moet hebben. Thuis wonnen we relatief eenvoudig met 2-0, maar onderschatten mogen wij niemand in deze competitie. Het natuurgras daar is voor veel clubs een probleem, maar wij spelen zelf ook op een dergelijke ondergrond dus dat is voor ons een minder groot issue.”
De aan de PABO in Leiden studerende Leiderdorper vindt het machtig om met broer Robin te spelen. ,,Dat is op zich niet voor het eerst, maar het is natuurlijk wel gaaf dat we allebei het eerste hebben gehaald en we hier altijd hebben gespeeld. Robin maakte wel een uitstapje naar Docos, maar was ook snel terug. Nu is hij de aanvoerder en hij voorziet mij vaak van tips. Hij wil me echt beter maken en dat is waardevol voor mij. Soms overdrijft hij het wel een beetje en kunnen we best wel eens ruzie maken, maar dat hoort erbij.”
De aanvaller heeft ambitie om door te groeien. ,,Dat wil ik graag bij RCL doen, want dit is echt onze club. Ik heb evenwel nooit ontkend dat ik het hogerop wel eens zou willen proberen, maar dat is momenteel geen onderwerp van gesprek. Ik speel nu in een team met overwegend jongens die hier zijn opgegroeid en ik kan het ook prima vinden met Hein van Heek als trainer. Overigens word ik door jongens als Roy Weenink en Tommy Sinteur ook voorzien van tips. Van hen hebben ook Jake van Heusden en Jayden Daleman profijt. Tel daarbij op dat ook Patrick Kamperveen, trainer van het tweede, mij zaken bijbrengt op de training. Door dit alles heb ik stappen gemaakt. Wanneer het seizoen geslaagd is? Als we er echt alles hebben uitgehaald en we in de top drie eindigen.”
