Leidenamateurvoetbal.nl levert sinds een aantal weken terug weer wekelijks een interview aan het Leidsch Dagblad. Daarin aandacht voor een regionale speler. De vijfde versie werd vandaag geplaatst. Voor degenen die dit (nog) niet lazen hierbij de mogelijkheid. Aan het woord kwam Ryan du Prie van Sporting Leiden.
Sporting Leiden was één van de liefst zes degradanten in het voorbije seizoen. De derde klasse werd zo verlaten na een moeizaam traject waarbij er tussentijds een breuk kwam tussen het bestuur en Huig Jan Heeringa. De spelersgroep viel bijna volledig uit elkaar. Sommigen kozen voor recreatievoetbal en anderen sloegen hun vleugels uit. De club zag weinig spelers aanmeren en moest inzetten op vooral de eigen jeugd. Een andermaal zwaar seizoen werd verwacht en niets is tot nu toe minder waar. In 4A staat de fusieclub op een puntje na vier gespeelde duels.
Centrumspits Ryan du Prie speelde al in de jeugd bij de club uit de Morsch, maar is nu al vaste waarde in de hoofdmacht. ,,Het was natuurlijk niet leuk dat het team uit elkaar viel na de degradatie. Wel hield ik er rekening mee dat mijn kans nu zou komen en met veel jongens uit voorheen de JO19 en JO23 vormen we nu het eerste. Dat was aanvankelijk zoeken geblazen en er was een scheiding waarneembaar. Stilaan zijn we echter naar elkaar toegegroeid en een team geworden. In het eerste duel werden we nog weggespeeld tegen Meerburg, maar daarna hielden we al langer stand tegen NSV’46. Tegen Warmunda kwamen we op 1-1 en gingen we voor de winst, waar we misschien dat puntje hadden moeten koesteren. Tegen Stompwijk’92 in ons laatste treffen kwamen we op een 2-0 achterstand en het leek haast of we er geen zin in hadden. Een peptalk in de rust deed wonderen en zo haalden we nog een puntje op (2-2). De progressie is duidelijk waarneembaar en daardoor wordt het er steeds leuker op.”
Du Prie (19), die in zijn voorlaatste jaar zit van de studie Sport en Bewegen en wat bijverdient als bezorger en in een magazijn, startte ooit bij RCL. Vervolgens werd hij met zijn team onder oom Guido kampioen bij de O15 van Sporting. ,,Daarna was Peter van der Tuin mijn trainer en vorig seizoen heb ik al minuten gemaakt en meegetraind bij de selectie. Nu vorm ik met Johan Hennekei een tweemansvoorhoede. Ik kan overigens ook op de flanken spelen en ik denk dat ik met mijn 1.92 groot en sterk ben en zo wat voor het elftal kan betekenen. Ik wil me verder ontwikkelen en straks kijken waar mijn plafond ligt. Toen ik in de O17 speelde, klopte Katwijk al op de deur. Ik had toen echter Sporting al beloofd te blijven. Voor nu is dat ook prima. We hebben ons tot doel gesteld om ons te handhaven in deze klasse. Dat zal lastig zat zijn met zo’n jonge groep. Wel missen we nog wat spelers waaronder routinier Nick van As. Hij is met zijn ervaring centraal achterin de absolute leider en we hopen dat hij weer snel aansluit.”
De in Roelofarendsveen met zijn vader wonende Du Prie meent dat hij deel uitmaakt van een leuke, sfeervolle groep. ,,Er is duidelijk afgesproken dat we dit seizoen geen gezeik willen hebben. Er mag best eens wat gezegd worden, maar iedereen moet een acceptatievermogen hebben. Zelf ben ik niet van het moeilijkste soort denk ik. We moeten van elkaar leren en zo stappen maken. De uitdaging is groot, maar de klus is te klaren.”
Van dinsdag tot vrijdag logeert de vooralsnog eenmalig doelpuntenmaker in competitieverband bij zijn opa en oma in de Stevenshof. ,,Daardoor is het allemaal goed te doen bij Sporting op korte afstand waar ik mijn naam wil vestigen als jongeling.”
