Hoofdklasse A- Aan het eind van het seizoen kan de eindafrekening worden gemaakt. Hebben we als ploeg alles bij elkaar teveel of te weinig gekregen qua puntenaantal? Veelal kunnen rond die tijd resultaten tegen elkaar worden weggestreept. Hein van Heek kon na drie wedstrijden al een tussenbalans opmaken. ,,Tegen Zwaluwen laten we twee punten liggen en tegen Noordwijk verdienden we zeker een punt. Nu hebben we bij Swift absoluut teveel gekregen.” In Amsterdam, op bezoek bij Swift, werd het 2-2 na een 2-0 ruststand voor de gastheren.
De Leiderdorpse oefenmeester kon ook eigenlijk niet anders beweren na afloop. Zijn ploeg had een zeer povere wedstrijd op de mat gelegd en het heilige vuur ontbrak bijna de gehele middag. De gunstige score voor Swift halverwege was dan ook volkomen logisch. De eindstand daarentegen geenszins. De thuisploeg immers vergat kort na rust tweemaal te scoren en daarmee het pleit al vroegtijdig te beslechten.
Ook na de plotselinge 2-1 van de ingevallen Romano van der Stoep had Swift alsnog verder moeten weglopen, maar ook nu waren enkele kansen niet besteed aan de aanvalslinie. Tim Wulffraat miste onder meer twee grote kansen, ook al omdat doelman Jeffrey Verkerk, in tegenstelling tot het gros van zijn ploeggenoten, wel een ruime voldoende mocht noteren.
Met Wulffraat is even zo goed wel een lastpost benoemd voor FC Rijnvogels. Al na een minuut vond de aanvaller een gaatje, waarbij het steekpassje van Ron Rosenhart de Katwijkse defensie wel erg makkelijk in verlegenheid bracht. De vlotte 1-0 was de opmaat voor een bijster lastige middag voor de ploeg van Van Heek. Swift, toch al niet de favoriete tegenstander van FCR getuige de uitslagen in het verleden wanneer de teams tegenover elkaar stonden aan het Olympiaplein, nam het heft in handen en was de bovenliggende partij. De bezoekers speelden veelal zonder overleg en zelden werd er een fatsoenlijke combinatie opgezet.
Swift had wel dreiging, hoewel Verkerk in die fase niet belegerd werd. Joost Leonard bracht het eerste gevaar namens de ploeg die zichzelf dus al tweemaal tekort had gedaan. Een voorzet van Joey Lauhouh, die niet kon overtuigen op de rechterflank, werd door de spits voorlangs gekopt. Later werd Jaap van Duijn tweemaal gevaarlijk via een vrije trap, maar dat was het dan ook wel van de kant van de Katwijkse formatie. Net toen Van Heek dacht dat de schade mee zou vallen met 1-0 werd de score alsnog uitgebouwd. Weer dezelfde aangever en afmaker brachten FC Rijnvogels nog meer aan het wankelen.
In de rust besloot Van Heek twee keer te wisselen en na enkele minuten was de trainer al weer terug op het hoofdveld. Zijn spelers moesten de rug zelf maar rechten na de ontluisterende eerste helft. De onzichtbare Ryan Lugtigheid en Luuk Slegt waren in de kleedkamer achter gebleven en het duo werd vervangen door Romano van der Stoep en Mart Spierdijk. Vooral die laatst genoemde speler viel goed in. Gedreven en met veel meer energie dan veel van zijn teammakkers. Dat nam niet weg dat Swift ook na de pauze de lakens uitdeelde. Kort na rust werden al twee kansen verprutst. Eerst verdween een matig schot naast het hok van Verkerk en even later trad de doelman kordaat op.
Geleidelijk aan trachtte FC Rijnvogels wat meer pressie in het spel te leggen, maar het leverde hooguit enkele speldenprikken op. Al rap liep buitenspeler Jim Havenaar warm, maar uiteindelijk werd Lesley Kluivers gebracht voor de niet meer fitte Wouter Soomer. De linksback had overigens al geel op zak en ontsnapte vlak voor zijn wissel aan en tweede gele kaart (in een interview met Van Heek de uitleg, red.).
De ontmoeting kabbelde geruime tijd voort en niets wees erop dat de middag van FC Rijnvogels alsnog van enige kleur zou worden voorzien. Twintig minuten voor tijd kwam er evenwel alsnog hoop terug in de Katwijkse harten. Ivailo Staal, aanvankelijk spelend naast Kevin Wijmer in het hart van de defensie maar later een linie opschuivend, vond het hoofd van Van der Stoep voor de 2-1.
Zo leek het alsnog spannend te worden, maar Swift had zomaar kort na de aansluitingstreffer weer kunnen uitlopen. Eigenlijk wel minimaal drie keer. Vooral Wulffraat had met drie of vier treffers nog veel meer van zich hebben kunnen doen spreken dan nu het geval was met twee doelpunten. Verkerk hield zijn ploeg nog in leven of de aanvaller mikte zelf naast in kansrijke positie.
Het kwam de Amsterdamse thuisploeg duur te staan. Vlak voor tijd kreeg FC Rijnvogels de gelijkmaker alsnog op het scorebord en dat was gezien de gehele wedstrijd eigenlijk wel een wondertje. Van Duijns vrije trap kwam op het hoofd van Ricardo de Vlugt en de bal verdween fraai bij de verre paal in het verlaten doel. Zo kregen de roodwitten op de valreep een punt in de schoot geworpen. Een meevaller na een optreden die tot nadenken stemt. Zonder al teveel beleving en passie kan FC Rijnvogels het wel vergeten om hoge ogen te gooien. Wanneer de wekker is afgegaan kan de ploeg van de Kooltuin volgende week revanche nemen en wellicht wordt dat dan de ommekeer van een start van het seizoen die anders was verwacht.
Swift-FC Rijnvogels 2-2 (2-0). 1.Wulffraat 1-0, 38.Wulffraat 2-0, 70. Van der Stoep 2-1, 89. De Vlugt 2-2. Scheidsrechter: Fikkert. Toeschouwers: 200.
FC Rijnvogels: Verkerk; Rifai, Staal, Wijmer, Soomer (66.Kluivers), De Vlugt, Lugtigheid (46. Spierdijk), Slegt (46. Van der Stoep), Van Duijn, Leonard, Lauhouh.
