Editie 31 weer een succes!
Tweehonderd uitgelaten voetballertjes, honderd betrokken vrijwilligers, niet te tellen aantallen pionnen, ballen en ander trainingsmateriaal, lunches, een overladen en gevarieerd programma, ideale weersomstandigheden. Voilà, in een notendop de voetbalstart van RCL. De 31ste driedaagse editie vond vorige week plaats. Een traditie waar de club trots op kan zijn en waar menige andere sportvereniging met jaloerse blikken naar kijkt.
,,Ze zeggen weleens ‘gooi een bal in een groep jongens en meisjes en je hebt geen kind aan ze’, zo simpel is het, dat wordt ook nu weer bewezen”, aldus Joop van Huut, die samen met Henny en Ben Hermes deze niet meer weg te denken Voetbalstart bedachten en al die jaren organiseerden. In de loop der decennia bloeide en groeide het sportieve spektakel, werd deze steeds meer bijgesteld en aangepast en uitmondde in een draaiboek van een programma dat liep met de precisie van een Zwitsers horloge. Ook nu weer, in 2017.
Meisjes
De in kleurige T-shirts (met opdruk ‘Voetbalstart 2017 – Winkelhof) gestoken toekomst van RCL had rustig de ingebruikname van de nieuwe kunstgrasvelden aangehoord om na het fluitsignaal van de leiding af te stormen naar hun plek voor de warming-up. Jan Vorstenbosch, die meer en meer taken overneemt van Van Duut, glom en genoot. ,,Mooi,” mompelde hij. De warming-up was drie dagen het vaste begin van de reeks aan activiteiten.
De ongeveer twintig trainers gingen aan de slag met de jeugd in een Meerkamp. ‘Een van de leuke dingen van de Voetbalstart’, zo staat in het programmaboekje . Behendigheid, snelheid en balvaardigheid werden bijgebracht of verder verbeterd met Goalgaten schieten, Penalty schieten, Bal hooghouden, Latje trap, Dribbelen, Aanvallen en schieten.
Jongens en meisjes trokken met elkaar op. Na het succes van EK voor dames: meer meisjes als deelnemer dan andere jaren? Mede-organisator Aart den Hartog: ,,Nee, wel iets meer en razend enthousiast, verder weinig verschil met 2016.”
Overigens beschikt de Bloemerdclub over een meisjes-/damesafdeling die er mag zijn. Voorzitter Kees van der Burg, altijd en overal aanwezig bij de vereniging, rekent op een toeloop: ,,Natuurlijk door het Europees kampioenschap van de vrouwen. Maar ook door de uitstekende resultaten van onze eigen meiden.”
Superrrr
Terwijl de ‘smeermoeders en smeerdochters’ royaal belegde boterhammen klaarmaakten, die gretig opgesmikkeld werden met melk dan wel limonade, werkten de kinderen hun oefeningen af om ’s middags een frisse duik in Zwembad De Does te nemen.
Duidelijk zijn de afspraken over het aanmelden (’s morgens) en afmelden (aan het eind van de dag). Er is aan alles gedacht, ook aan het toezicht bij het zwemmen en de alle dagen aanwezige EHBO.
De voetballertjes kwamen dit jaar uit voor Engeland, Spanje, Italië en Nederland. Per land gingen beroemde clubs de strijd met elkaar aan. Manchester United bijvoorbeeld, Valencia, AC Milan en Feyenoord. Vier tegen Vier werden even zoveel leuke ‘potjes’.
Ook op vrijdag waren vaders, moeders, opa’s en opa’s massaal opgekomen. Wat zou de penningmeester stralen wanneer ze bij iedere thuiswedstrijd van het vlaggenschip acte de presence zouden geven.
Op de laatste dag werd het Hoofdtoernooi afgewerkt, met shoot-out als de kers op de taart en de prijsuitreiking. Aangespoord door Jan Vorstenbosch ging de ‘wave’ over het veld en werd ‘super, super, super’ gescandeerd als antwoord op de vraag of de kids genoten hadden.
Nadat alle attributen weer waren opgeborgen, togen de vrijwilligers naar de kantine waar aangeschoven werd voor een warm en koud buffet, besprenkeld met fruitige wijnen of begeleid door een met zorg getapt biertje of water (met/zonder prik).
Voorzitter Kees van der Burg, zelden verlegen om de juiste woorden, had het even niet makkelijk. ,,Vrijwilligers zijn het cement van onze club”, verklaarde hij. ,,Wat jullie hebben neergezet is uniek.”
Hij somde namen op , ook die van de vele sponsoren die het mogelijk hadden gemaakt dat van de deelnemers slechts een kleine bijdrage kon worden gevraagd voor dit toetje van hun vakantie.
Fotoreportage: J.P. Kranenburg
