Tweede klasse C (zondag)- Achteraf gezien was het maar goed dat Stompwijk’92 zelf ook tot winst kwam. De ploeg van Erik van Manen was op eigen veld te sterk voor Laakkwartier (4-2), maar kreeg later mee dat ONA en RVC’33 ook wonnen en ESTO koploper TAC’90 verrassend kon bijbenen voor een gelijkspel. Door de resultaten staat de vorig seizoen nog derdeklasser op de twaalfde plaats. Nog altijd is de formatie dus nog lang niet veilig, maar inmiddels worden ook Altior en Laakkwartier betrokken in de strijd om de nacompetitieplaatsen. Enkel GDA is onderin al bijna gezien.
In ‘Poortpraat’ werd vooraf aangekondigd dat de toeschouwer zonder twijfel getrakteerd zou worden op een heerlijke voetbalmiddag. Het bleek gen quatsch te zijn. Ondanks de nog steeds nadrukkelijk aanwezige wind werd het een vermakelijk duel tussen twee ploegen met een compleet andere speelstijl. Stompwijk’92 is op zijn sterkst als het bikkelt en zwoegt en de gasten moeten het vooral hebben van techniek en creativiteit. Dat kwam er ook vol uit in de tweestrijd.
Na vijftig tellen had het al 0-1 kunnen staan voor de gasten. De snelle en handige Mo Ouarraki kreeg de bal bij Bilal Aydin, die echter van dichtbij over schoot. Het was meteen een waarschuwing voor de thuisploeg om alerter te zijn en om de linies vooral compact te houden. Trainer Van Manen riep daarna ook meerdere malen dat zijn team ‘bij elkaar moest blijven’ en dat gebeurde vervolgens meestal beter dan in die eerste minuut.
Laakkwartier mocht de bal hebben, maar Stompwijk’92 loerde zoals zo vaak op de counter met de snelle Nick Ammerlaan en Enrico Geus. Het tweetal werd dit keer bijgestaan door Rick Luiten, die geruime tijd niet had kunnen spelen in de hoofdmacht. Het drietal werkte zich een slag in de rondte en niet zonder succes. Daarbij moet overigens worden gesteld dat de hele ploeg vocht voor elke meter. Zo waren Sem van der Salm en Donny van Marwijk ook een lust voor het oog. Niet omdat de backs zo oogstrelende techniek op de mat legden, maar wel vanwege hun tomeloze inzet en onverzettelijkheid. De namen van Tim van Veen en Nick van den Bosch mogen ook worden genoemd. Het centrale duo fungeerde als stevig slot op de deur.
In de zevende minuut kreeg Ammerlaan een kans op aangeven van Geus, maar de inzet van de aanvaller miste kracht. Kort daarop werd Ouarraki gevaarlijk, maar zijn poging liep voorbij het doel van de verderop in de wedstrijd uitstekend keepende Jesper van Leeuwen. In de tiende minuut had een snoeihard schot van Geus een beter lot verdiend. Ten eerste vanwege het voorwerk van John Onderwater, maar zeker ook omdat de lat succes in de weg stond. Toch kwam de 1-0 er wel. Na een verre uittrap nam Luiten de bal zelfverzekerd aan en de spits bracht direct Ammerlaan in stelling. De uitgekomen doelman Alessandro Veugelers werd kansloos gelaten.
Ammerlaan kreeg niet ver daarna nog een kans, maar nu was het geen prijs. Het viel de trainer van de gasten wel op dat zijn ploeg moeite had met de uitzakkende Luiten, die zo van waarde kon zijn voor zijn team.
Halverwege de eerste helft werd het toch gelijk en dat was op dat moment niet onverdiend omdat de roodzwarten wel het betere van het spel hadden. Nu kreeg Aydin het wel voor elkaar om Van Leeuwen te verschalken, dit na prima voorbereidend werk van Carston Martijn.
Het volgende gevaar kwam van de gastheren. Een aanval uit het boekje via Luiten en Geus kon net niet worden verzilverd door de zwaar gehinderde Ammerlaan. Het zou een prachtdoelpunt zijn geweest. Op slag van rust kreeg Laakkwartier nog de gelegenheid om de 1-2 af te drukken, maar Van Leeuwen redde bekwaam in de korte hoek bij een inzet Ouarraki.
Ook na de rust bleef het boeiend. Het spelbeeld veranderde niet, maar steeds duidelijker werd dat de brigade van Van Manen veel effectiever omging met de kansen. De Lakers bleven maar ‘breien’ en hoewel het er allemaal leuk en fraai uitzag, leidde het frivole spel tot weinig. Stompwijk’92 daarentegen was wel slagvaardig.
Bijvoorbeeld na ruim een kwartier spelen in de tweede helft. Daniël Knijff zette goed door en bood Ammerlaan de kans zijn tweede van de middag te maken. Even later had de maker van dat doelpunt pure pech met een puntertje die via de binnenkant van de paal weer het veld in kwam. Geus verzuimde daarna de 3-1 te maken tot zijn eigen ongeloof, maar ook de rechtsbuiten kreeg zijn treffer. Niet toevallig op aangeven van Ammerlaan. Het slotstuk was voor de na dit seizoen stoppende speler. Stompwijk’92 twitterde dat dit doelpunt niet had misstaan op eredivisie niveau en daar was niets aan gelogen. Een werkelijk schitterende goal in een duel die al wel beslist was. Daar kon een rake vrije trap van Aydin in de slotminuut ook niets meer aan veranderen.
Opstelling Stompwijk’92: Van Leeuwen, S. van der Salm, Van Veen, Van den Bosch, Van Marwijk, Van Benten (60. Van der Arend), Onderwater, Knijff (81.D.van der Salm), Geus, Luiten (77.Van Boggelen), Ammerlaan.
Foto’s: met dank aan Franca Dobbe (Haaglandenvoetbal.nl)
