Voetbalicoon Aad Koren, die op 10-jarige leeftijd voor het eerst de kicksen aantrok bij UVS en bij deze blauw-witte club tot de ‘Gouden Lichting’ behoorde, als KNVB-cursusleider tientallen jeugdtrainers opleidde en de afgelopen 12 jaar bij DOSR honderden kinderen enthousiast maakte voor het leukste spelletje dat er bestaat, heeft na 65 jaar afscheid genomen van de groene mat. Dat gebeurde op woensdag 9 september op het complex van DOSR in Roelofarendsveen. Het werd een emotioneel vaarwel, onderstreept met een dikverdiende Koninklijke Onderscheiding, uitgereikt door burgemeester Marina van der Velde-Menting.
DOSR had alles uit de kast gehaald om Aad (eigenlijk Aart) Koren een afscheid te bezorgen dat hem en de club nog lang zal heugen. Tot op het allerlaatste moment wisten DOSR en intimi de ceremonie geheim te houden. De in Leiden geboren voormalige technisch begaafde voetballer was naar het complex gelokt met het verzoek een paar wedstrijden van een ingelast toernooitje van de ukkies te leiden. De omstandigheden waren erbarmelijk. Van gestage motregen ging het over in hevige hoosbuien. Het deerde de voetballertjes niet en Koren nog minder. Toen familie, vrienden en kennissen waren gearriveerd, betrad ook burgemeester Van der Velde, geëscorteerd door jeugdvoorzitter Jaap Kooistra, het DOSR-complex aan het Sportpad.
De coronamaatregelen werden in acht genomen. Aad ging na het laatste fluitsignaal 10-tallen jochies voor naar de kantine, werd verrast door een uitbundig applaus en moest met ‘opgewekte tegenzin’ een totaal niet verwachte huldiging ondergaan. De burgemeester met ambtsketen (uiteraard) werd ingeleid door clubvoorzitter Erik van Rijn. De charmante 1ste burgeres van Kaag en Braassem waar Roelofarendsveen deel van uitmaakt, memoreerde de voetbalcarrière van Aad, zoals onder meer het absolute hoogtepunt uit 1968, toen UVS bijna het landkampioenschap binnenhaalde, zijn (jeugd) trainerschap – hij wist voor ARC tweemaal degradatie te voorkomen, en opleider van jeugdtrainers.
Voetbalopa
‘U wordt ‘voetbalopa’ genoemd,’ vertelde de burgermoeder in haar speech, ‘dat klopt wel. U gaat met de kinderen zo natuurlijk om alsof ze stuk voor stuk een kleinkind van u zijn.’ Zij roemde Korens enthousiasme en inzet, waarna ze de versierselen opspeldde en hem benoemde tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
Er waren bloemen, van de gemeente en de vereniging. Aad Koren gaf ze met een liefdevol gebaar aan zijn vrouw Gemma, die hem decennialang in de gelegenheid stelde zijn grote passie te volgen. De vrouw achter de man, in dit geval Aad, wordt weleens vergeten, ten onrechte.
Na dit hoogtepunt ging het los. Hapjes en drankjes alsof de club nu al 100 jaar bestaat in plaats van in 2027. De ‘geridderde’ Koren onderhield zich met de aanwezigen, toostte met iedereen en bleek onder de indruk van dit festijn. Wel op zijn wijze: Hij staat niet graag in de belangstelling. Als trainer huldigt Koren de missie van DOSR: ‘Verbind prestatie aan sportiviteit en gezelligheid. Spelniveau verbeteren? Natuurlijk, maar wel in een goed ‘klimaat.’ ‘U voelt zich als een kind tussen de kinderen.’ Beter kon Van der Velde hem niet typeren. Deze woorden sluiten naadloos aan bij een van de trefzekere uitspraken van Aad Koren zelf: ‘Wie het kind-zijn heeft verleerd, heeft weinig van het leven geleerd.’
Foto’s: Els Bavelaar, Hennie Kanbier.
