Gisteren stond er een column in het Leidsch Dagblad, die onze redactie-met toestemming van de columnist- vandaag nog eens plaatst op deze website. Dit voor degene die de column niet las of nog niet kon lezen. LAV werd er wel blij van, zeg maar. Het woord is nu aan onze gastcolumnist.
En zo klonk het: ’Juh, tijd niet gezien, hoe is ’t dan met je?’ Of: ’Jij hier, is zijn er ook dan?’ Veelgehoorde begroetingen in de kantine van wat Sporting Leiden heet sinds de fusie van VV Leiden en FC Rijnland, die weer het gevolg was van het in elkaar opgaan van ZLC en Oranje Groen.
Op Sportpark De Morsch was het zaterdag bal. Hennie Kanbier, de grote voorvechter van het Leidse voetbal, had honderden oudgedienden opgetrommeld. De Leidse ’er’ stuiterde alle kanten op en in de grote drukte botsten welvaartsbuiken gezellig op elkaar.
Leiden Amateur Voetbal, de promotieclub van Kanbier, organiseerde de Bledder Cup, een toernooi voor voetbalclubs die niet meer bestaan en voor voetballers die dat niet meer zijn. Vandaar dat bij het amechtig najagen van de bal geregeld iemand met een van pijn vertrokken gezicht naar rug, kuit of hamstring greep. Maar al dat lijfelijke ongemak kon de pret niet drukken. Er werd gevoetbald, er werd zo af en toe ook ouderwets en in onvervalst Leids gekankerd, maar er werd bovenal genoten en gelachen. De voortreffelijke organisatie had daar royaal de hand in. Het forse pensen- en kalende kruinen-festijn liep op rolletjes.
Langs het hoofdveld lag, op een aanzienlijke sokkel, het toernooisymbool: een bledder. Maar wel een nepperd, want er stond heel nadrukkelijk Copa Classic op, het retro-voetbalmerk dat weliswaar mooie spullen produceert, maar wel namaak. Had even gebeld jongens, want ik heb hier thuis nog een echte liggen, een antieke leren voetbal, met binnenblaas en veter, een onvervalste bledder dus.
U, de lezer van het Leidsch Dagblad, verkoos bledder in 2006 tot het mooiste Leidse woord. Terecht en niet geheel toevallig nadat ik u een beetje op weg had geholpen, door in de krant mijn favoriet nogal te pushen. Heerlijk woord bledder, dat niet voorkomt bij Van Dale (de dikke), maar waarmee in stad en Leids ommeland een (voet)bal wordt bedoeld. Onder meer.
Vermoedelijk stamt bledder van het Engelse bledder met een a: bladder, (gal)blaas. Toen ik eens in het ziekenhuis lag bij te komen van een lichte ingreep, kermde een patiënt tegenover mij de hele afdeling bij elkaar. Daags ervoor had hij nog monter gemeld dat hij was opgenomen met wat galstenen. Maar het werd een behoorlijk operatie. Op mijn vraag ’gaat het buurman?’, klonk het klaaglijk: ’Juh, hou op, ze hebben m’n hele bledder eruit gehaald.’
Juh, ook zo’n lekker woord dat alleen in het Leidse woordenboek te vinden is. Juh is als tussenwerpsel en aanspreekvorm onverbeterlijk en was zaterdag op Sportpark De Morsch niet van de lucht. Terwijl de vergane glorie schitterde en schutterde onder de bij tijd en wijle stralende zon, glorieerde het hardnekkige Leids als nooit tevoren. En toen het voetballen erop zat, hoorde ik bij het betreden van de doucheruimte een ploegmakker zeggen: ’Juh, we hebben er in ons nakie wel eens beter uitgezien, niet dan?’
Visser in de stad
Reageren: jaap@kickuitgevers.nl
