De maand augustus zit erop, met alle voorbereidingen op een kakelverse competitie, oefenwedstrijden en bekerontmoetingen van dien. In september begint het om het ‘echie’. Iedereen staat op scherp. Een heel nieuw seizoen wekelijks Lopend Vuurtje. De afgelopen weken is er proef gedraaid en hopelijk de juiste vorm van berichtgeving gevonden. Zo niet, zal er bijgestuurd worden. Laat gerust je mening weten, spaar ons je kritiek niet. LeidenAmateurVoetbal blijft de websites van ‘onze’ clubs uitpluizen, X (voorheen Twitter) op de voet volgen en Facebook dagelijks raadplegen. Lopend Vuurtje is de ‘liefdesbaby’ van LeidenAmateurVoetbal. Mis je iets in Lopend Vuurtje? Laat het weten. Heb jij een voor alle lezers belangrijk sportief, grappig of anderszins feit mee te delen? Aarzel niet, stuur een e-mail naar redactie@leidenamateurvoetbal.nl, met als het kan een foto, en met je telefoonnummer. Je krijgt altijd een reactie.
Aflevering 5 – seizoen 2023-2024 – 8 t/m 14 september
Kagia leert barvrijwilligers de fijne kneepjes van het ‘vak’
Het barteam van Kagia heeft aan de vooravond van het nieuwe seizoen, waar nodig, de laatste instructies ontvangen van hoe om te gaan met de gasten, die zich aan de toog vervoegen voor een glaasje bier, wit wijntje, chocomel of een andere consumptie. De barvrijwilligers ontvingen informatie over het rooster, over sociaal verkeer (zeg maar: gastheerschap) en nog meer zaken die het aangenaam vertoeven bij Kagia bevorderen. Dat alles verpakt in informele derde-helft-sfeer. Het tappen van bier naar de wens van de gast (2 of 3 vingers schuim), het proeven van de wijnen, rood en wit, vormden onderdelen van deze korte, intensieve ‘cursus’. Of droge sherry op de kaart komt, is nog een punt van discussie. ‘Wanneer sherry te droog is, moet men er nog iets bij drinken of eten,’ aldus Patrick, de meestertapper van Kagia, die van de kennis van vele alcoholica thuis is. ‘Water bijvoorbeeld of een bitterballetje.’
Een nieuwe afdeling bij FC Rijnvogels
Een primeur in het voetbalgekke Katwijk, waar de clubs nu (nog) vooral op het gras furore maken. FC Rijnvogels had het eerder al laten weten, maar nu is het een feit: zaalvoetbal voor vrouwen. Tijdens de zomerse weken is er hard gewerkt om deze nieuwe tak zo optimaal mogelijk te presenteren. Dat is gelukt. Desondanks geen grote woorden hoog van de toren geblazen. ‘Het seizoen 2023-2024 wordt als proefperiode gebruikt om te kijken of dit initiatief bevalt en of het ook handen en voeten heeft,’ zegt Anique van der Klaauw, die het initiatief heeft genomen. Anique heeft een leuk team om zich heen verzameld, met speelsters met een FC Rijnvogels verleden en meiden die al langer in de zaal actief zijn. De thuiswedstrijden worden gespeeld in Sporthal Rijnsoever in Katwijk aan Zee. Woensdagavond 13 september staat de 1ste wedstrijd van de najaarscompetitie tegen Lugdunum op het programma. Aanvang: 21.00 uur.
RCL Jeugdafdeling heeft het voor elkaar
Al voordat iedereen uitwaaierden naar zonnige vakantieoorden en Bounty-paradijzen, zaten ze bij RCL al te broeden op het nieuwe seizoen. ‘Na eerst het afgelopen jaar te hebben geëvalueerd,’ merkt Hoofdjeugdopleider Gloire Kalangu op. Het trainerskorps voor 2023-2024 is op 1 vacature na compleet. Maar liefst 10 trainers gaan de jeugd naar een hoger plan tillen: Danny Plezier (JO-09/JO-08), Sjoerd Jenninga (JO-10), Rik van Wijngaarden (JO-11), Luuk Bouter (JO-13), Michael de Groot (JO-14), Raymond Pfundt & Sven Siera (JO-15), vacant (JO-16), Stefan Brandt (JO-17), Youssef Bourazma (JO-18), geen selectie (JO-19), Jennifer Li (MO-20). Niemand minder dan Henk Buijn, gepokt en gemazeld in het voetbal als voetballer, trainer en meer, is aangesteld als Hoofd Technische Coördinator van de Leiderdorpse rood/witten. Een gouden greep. Geen ‘misselijke’ namen in de Technische Commissie van RCL: Andrew Bontje, Michael Schouten, Richard Ederveen, Youri de Boer en Nick van Bemmel.
Nederlands WK-team Dames miste een blonde pijl
Een paar weken geleden werd in Lopend Vuurtje enthousiast gesproken over de voetbalverrichtingen van Ciska van Egmond. ‘Ciska van Egmond, wie is Ciska van Egmond?’ stond er in een e-mailtje. Een heel terechte vraag. Onder de naam Ciska van Egmond glorieerde zij ook niet. Wel onder haar meisjesnaam Ciska Hoogervorst. Met Alkmania werd Ciska Nederlands kampioen. Zij was toen een felle binnen de lijnen, tegenwoordig alleen buiten de lijnen. Ze weet nog steeds alles van voetbal, opstellingen en beschikt over technisch en tactisch inzicht. Ciska stond in het veld als regisseur, gaf aanwijzigingen die hout sneden. Hier is de kampioensfoto van Alkmania, ooit de middenplaat van Voetbal International. ‘Wanneer een elftal tot die pagina’s was doorgedrongen,’ aldus Cisca, ‘had je het gemaakt.
Er is een grote vraag naar Scheidsrechters
Voetbalclubs hebben vooral vacatures open staan voor barpersoneel en scheidsrechters. Er worden commissies opgezet om gericht de juiste mensen te vinden. Iedere vereniging doet dat op haar eigen manier. Dat is ook goed. Clubs verschillen van cultuur, dus ook van aanpak. FC Oegstgeest organiseert een avond waar verteld wordt over wat verwacht mag worden van een goede leidsman. Denk daarbij aan spelregelkennis, wijze van optreden, kleding en… fluit. Dat pakt de Oegstgeestse fusieclub dus goed aan. Wie weet een voorbeeld dat navolging verdient. Ook is de website van de Scheidsrechters Vereniging van Leiden en Omstreken een bezoek dubbel en dwars waard. Interessant om daar eens te praten met mannen/vrouwen die al langer wedstrijden leiden. Wat zou je als beginnende arbiter vinden van een mentor? Iemand die je vooral in het begin begeleidt. Hoe dan ook: scheidsrechters zijn super belangrijk. Zonder man-in-het-zwart wordt de wedstrijd niet gespeeld.
Ferme jongens, stoere knapen?
Ze spelen in hetzelfde elftal, deze rondbuikige mannen. Al jaren trouwens. Vrienden zijn ze en gaan altijd samen op vakantie. Tot voor kort, met z’n 4-tjes, tegenwoordig met de dames erbij. Dat is genieten. Met het schema van de trainer in de koffer trekken ze naar tropische landen en laten zich de alcoholische versnaperingen goed smaken. Tevredenheid alom, zou je denken. Totdat ze zich op de 1ste training melden. Aan verhalen geen gebrek, aan te veel spek evenmin. De nieuwe trainer die doorgaans mild aan de verse klus begint, staat verdwaasd en verbaasd te kijken. ‘Daar heb ik geen shirt voor, voor zo’n buik,’ merkt hij zonder stemverheffing op. ‘Het lijkt mij beter dat jullie iets aan het teveel aan gewicht gaan doen. Voorlopig tot de winterstop. Daarna gaan jullie op de wegschaal.’ De mannen wier namen noch die van hun club mogen worden noemen, druipen af. Wanneer ze in december goed afgetraind en op gewicht zijn, komen ze weer in Lopend Vuurtje, maar dan helemaal.
Bij TAF gebeurt het…
Dieven laten Nicolaas Boys verslagen achter
‘Vuile klerelijers’. ‘Eikels’. ‘Als ik ze in mijn poten krijg’. Zomaar een paar krachttermen. Ze waren te beluisteren, toen Nicolaas Boys uit Nieuwveen was opgeschrikt door een inbraak, waarbij al het klusmateriaal was buitgemaakt. ‘Die etters wisten de weg en ook wat er te halen was,’ vertelde een omstander. ‘Een doelgerichte actie, alles is weg.’ De dieven kwamen het sportpark op door een hek te forceren en haalden vrijwel de gehele opslagloods leeg. Een waslijst aan spullen, aldus Eddy van Vliet, als vrijwilliger één van de mannen van het klusteam: ‘Van de zitmaaier tot en met de motorgrasmaaier zijn weg. De zitmaaier was gloednieuw en hadden we pas sinds juni.’ Eddy haalt een papiertje tevoorschijn en leest voor: ‘Drie hoge drukspuiten, twee slijptollen, een zaagmachine, een bladblazer, een haspel, een waterpomp. Zelfs het kleine handgereedschap, van boutjes tot schroefjes, allemaal pleite.’ Hoe nu verder? Er is inmiddels spontaan actie ondernomen, een inzameling van geld en materiaal. Of de contributieverlaging van € 15 voor jeugdleden die half augustus was aangekondigd, doorgaat, is zeker. Hoewel de kans bestaat dat de leden van Nicolaas Boys hiermee niet akkoord gaan. Vanwege de schade die bij de club is aangericht. Dat zou een geweldig gebaar zijn.
Agenda’s bij de hand?
Bij Sporting Leiden gebeurt altijd wel iets. Iets anders dan bij anderen verenigingen. Wat gedacht bij deze aankondiging op de website van de club? Voorzitter Wim Pikaar verklaart waarom hij nu al aandacht vraagt voor deze evenementen in december, dus over 4 maanden: ‘Kijk, december is een wonderlijke maand, met Sinterklaas, inkopen, inventariseren, afsluiten van het boekjaar, borrel met de collega’s., wintersport.’ Wim is nog niet klaar: ‘Wat denk je wat er thuis allemaal nog moet gebeuren. Rijmen maken, kerstboom kopen en optuigen, cadeautjes inslaan.’ December is een maand om gek van te worden, als je gevoelig bent voor de drukte en de stress. Verstandig, dus. Noteer de data, vrienden.
Joey Meuwese: ‘Allard en Manon zijn mijn voorbeelden’
Daar staat hij, Joey Meuwese, met maar liefs twee bekers. Dikverdiende cups voor deze jonge scheidsrechter. Meuwese werd uitgeroepen tot SuperRef van Scheidsrechters Vereniging Leiden en Omstreken. Om die bekers op de schoorsteenmantel te krijgen, moet je veel presteren. Meuwese traint tweemaal per week bij en met zijn scheidsrechters. Daarnaast doet hij al jaren mee aan de Spelregelcompetitie, ook van de vereniging. Het eerste vraagt veel van de op 1 juni in Stompwijk geboren arbiter. Hij heeft een drukke baan. Het combineren van baan en hobby gaat niet altijd even makkelijk. Kort en goed, de verzamelaar van bekers heeft de voortdurend moeilijker wordende Spelregelcompetitie gewonnen. Verder heeft hij geen enkele training op dins- en donderdag gemist. Joey houdt van fluiten en wil hoe dan ook het hoogste bereiken, net als zijn clubgenoten Allard Lindhout en Manon Plandsoen. Net als zij eredivisie leiden, toernooien in het buitenland fluiten. Joey komt er wel, houd hem in de gaten.
Alles weer fris en fruitig
Twee weken geleden stond de Huurmaat Bledder Cup op het programma. Over dat toernooi voor oude helden kwam al het nodige voorbij en alle aanwezigen kijken met plezier terug op die dag. Toch heeft zo’n dag nog een nasleep. Want al die op zich fraaie tenues zijn aan het einde van zo’n dag doorweekt van het zweet en dus moet er massaal gewassen worden. 150 shirtjes, 150 broekjes en 150 paar sokken. Een wasserette werd niet ingeschakeld, want Sem en Alet draaiden hun handen niet om voor de was en zorgden ervoor dat alles weer fris en fruitig klaar ligt voor volgend seizoen. Hulde voor deze zwoegers. O en over de Huurmaat Bledder Cup gesproken: de editie van 2024 staat ook alweer ingepland en wel op 24 augustus bij gastheer Sporting Leiden.
Een momentje stilstaan bij de dood van Ruud Jamin
Lopend Vuurtje maakt een uitstapje naar Zoeterwoude Rijndijk. Daar woonde Ruud Jamin, geen familie van…. Ruud is deze week overleden, een joviaal iemand, aan de buitenkant, van binnen zorgelijk. Hij hield zich staande door zijn hobby (het verzamelen van militaire spullen, inkopen en verkopen daarvan op beurzen), het op peil houden van zijn conditie en jazzmuziek (Ruud luisterde graag naar The Jazz Messengers). Schrijver dezes heeft een lange tijd met hem gesport. Ruud deed overal fanatiek aan mee. Dat zat in zijn karakter. Dat waren de momenten van een lach en op slechte dagen, ook van een traan. Dat sporten waren zijn gelukkigste uren van de week. Jammer, dat hij niet met een lach aan zijn laatste reis is begonnen.
UVS-dames rouwen om teamgenootje Natasja
Met veel verdriet hebben wij kennis genomen van het overlijden van ons teamgenootje Natasja van der Plas. Natasja was vanaf de oprichting van UVS VR30+ (eind 2018) betrokken bij het team. De altijd goedlachse Natasja stond haar mannetje in de aanval. Na een blessure aan haar knie stond zij regelmatig als keeper op doel. Begin dit jaar werd duidelijk dat Natasja ziek was. Het werd een gevecht dat zij uiteindelijk niet heeft kunnen winnen. Wat heeft Natasja gestreden, tot het einde. Wij wensen Natasja’s familie en vrienden en vooral haar zoon Daan, veel sterkte en de kracht dit verlies te dragen. Lieve Natasja, dank je wel voor alles. Wij zijn super trots op jou en zullen je nooit vergeten.
Liefs
De vrouwen van UVS VR30+
En voor iedereen:
