Vorige week viel op onze website te lezen dat de rubriek Oude Clubhelden niet meer voort zal leven. Zeg nooit nooit, maar voor nu staat er een streep onder. Niet minder dan 250 edities werden gemaakt. In het prilste begin ontfermde ik mij over de interviews met toppers van weleer. Ontzettend leuk werk met inhoudelijke gesprekken en weemoed. De drukte nam toe bij LAV en de taken werden stilaan herverdeeld. Cees Mentink bood zich aan om deze klus over te nemen. Met Remco Mentink hadden we al een Mentink aan boord, maar ook van de tweede zijn we bepaald niet minder geworden.
Waar Cees ook aan meerde, het maakte voor het verhaal geen donder uit. Of het nu was bij een Lugdunummer, UVS’er, oud speler/trainer/ bestuurslid van ROAC of Warmunda. Of een scheidsrechter uit vervolgen tijden. Iedere keer bleek de inmiddels tachtiger in staat om er een beklijvend, boeiend en makkelijk weg lezend levensverhaal van te maken. Verder opgeluisterd met fraaie en sprekende foto’s uit het verleden en heden. Het was voor mij een lust om de verhalen door te lopen en te plaatsen. Keer op keer. Geen enkele opgetekende ‘oude clubheld’ verveelde. Of ik de persoon nu wel of niet kende. In de loop der tijden hoorde ik ontzettend veel volgers dat ze genoten van zulke verhalen. ‘We want more’ en daar gaf Cees gehoor aan.
De Leiderdorper sloeg (bijna) geen week over. En als dat wel gebeurde dan had dat te maken met het nog ontbreken van foto’s omdat niet altijd gemaakte afspraken ook werden nagekomen ten aanzien van het aanleveren. Cees zelf verzaakte evenwel nooit en zat mij altijd achter de broek aan. ‘Wanneer komt Piet, Henk of Jan erop’? ‘Dan kan ik een mailtje sturen aan de betrokkene, familie en anderen.’ Cees hield niet van halve afspraken en al helemaal niet van het niet nakomen van afspraken.
Daarmee zat Cees aan het goede adres, want ondergetekende is ook niet van laksheid of loze beloftes. Als je daaraan gaat toegeven, kan je een regionale voetbalwebsite wel opdoeken immers. Dus was ik blij met Cees zijn niet aflatende inbreng, stiptheid, zijn woordkeuzes, zijn passie voor dit vak en zijn opbouwende kritiek. Voor Cees was en is stilstand achteruitgang en dat vond hij niet bij LAV passen. En gelijk had en heeft hij.
Cees bracht een overdosis van ervaring in die hij op had gedaan in het verleden bij de kranten en andere werkzaamheden. Hij zette die altijd graag in en trachtte het team wijsheid bij te brengen. Nee, ik was het niet altijd met hem eens. Dat hoeft ook niet en je mag elkaar best prikken en prikkelen om tot betere prestaties te komen. ‘Jij bent gelukkig de leider van het orkest en daar leg ik mij bij neer. Graag zelfs’, voegde Cees dan nog toe.
Alle tijd die Cees stak in het maken van een afspraak, een dagdeel vullend interview, uitzoeken foto’s, schrijven van het verhaal en de verdere verwerking was alles bij elkaar een ‘puist werk’. Cees beschouwde het gebeuren evenwel als zijn kindje en niets was hem teveel. Natuurlijk kon Cees enkel al die tijd inzetten bij een zekere gegunde tijd. Daarvoor mocht hij zijn lieftallige vrouw Els bedanken. Wanneer de nood hoog was, ging zij zelfs mee op pad om foto’s te schieten. Dat Cees haar daarvoor dankbaar mag zijn, is overduidelijk. Wij van LAV dienen daar echter onmiddellijk aan toe te voegen dat wij haar vooral dankbaar zijn. Want wat als Cees de deur minder vaak had uit mogen gaan….
Vorige week vergezelde ik Cees een uurtje met de laatste ‘oude clubheld’. Cor van Steijn werd aan de tand gevoeld en ook nu leverde het een meer dan geslaagd verhaal op (zie: https://leidenamateurvoetbal.nl/2023/uit-de-oude-doos/cor-van-steijn-tientallen-jaren-klankbord-en-biechtvader-van-voetbalbestuurders-en-vrijwilligers/ ). Toch was het anders dan anders. Enkele weken terug had Cees namelijk aangegeven te willen stoppen met deze geweldige rubriek. Een dergelijke beslissing heb je te respecteren. Nog even hebben we intern gezocht naar een vervanger om deze rubriek te vervolgen. Besloten is echter om er na 250(!!!) verhalen een punt achter te zetten. Cees is de oude clubheld en de oude clubheld is Cees. Dat moet je niet willen veranderen.
Het gemis zal groot zijn, maar er kwam tegelijkertijd goed nieuws na deze dicht gevallen deur. Cees blijft LAV trouw en zal vanaf komend seizoen Lopend Vuurtje overnemen van ook al ons aller Ruud Fraij. Daarmee zal die rubriek een iets andere invulling krijgen en Cees zal tevens een nieuwe rubriek starten. In augustus zal duidelijk worden wat die rubriek zal inhouden. Voor ons is het belangrijkste dat Cees dus niet definitief klaar is bij LAV.
Ons team heeft genoten van zijn proza en gaat er klakkeloos vanuit dat de volgers dat ook deden. Dat kan niet anders. Uiteraard blijft de rubriek wel zichtbaar op onze site. Zo kan een ieder nog eens een keuze maken terug te bladeren en na te genieten van al die sprekende bijdragen. Voor nu, Cees (en Els), ontzettend bedankt voor al dat werk. Je hebt/ jullie hebben een grote bijdrage geleverd om LAV nog meer op de kaart te zetten. Daar wilde ik toch even bij stil staan.
