Leidenamateurvoetbal.nl levert sinds een aantal weken terug weer een interview aan het Leidsch Dagblad. Daarin aandacht voor een regionale speler. De derde versie werd vandaag geplaatst. Voor degenen die dit (nog) niet lazen hierbij de mogelijkheid. Aan het woord kwam Thom de Vries van eersteklasser LFC.
Thom de Vries weer als herboren bij LFC
LFC is voortvarend van start gegaan. Uit de eerste drie wedstrijden werden zeven punten opgehaald. Afgelopen zaterdag moest Valken’68 er met 2-3 aan geloven. De Leidse ploeg kwam sterk voor de dag, maar aan Valkenburgse zijde was het chagrijn groot. Tot twee keer toe werd een doelpunt afgekeurd vanwege buitenspel. Later bleek uit beelden dat daar geen sprake van was. Thom de Vries (31), weer helemaal terug van weggeweest na corona, blessures en privéaangelegenheden, was niet minder blij met de triomf op de club waar hij ooit startte.
,,Het zat ons zeker niet tegen. Een gelijkspel was misschien meer terecht geweest, maar in het voetbal krijg je nu eenmaal soms iets teveel en soms iets te weinig. Ik vind het in elk geval veelzeggend dat wij nu drie keer met een 2-0 voorsprong de rust in zijn gegaan met goed voetbal. Tegen Die Haghe kregen we laat de gelijkmaker om de oren, maar tegen Honselersdijk en nu dus in Valkenburg bleven we aan de goede kant van de score.”
De Vries, de afgelopen seizoenen verbonden aan UVS en bij LFC spelend op ‘10’, koos bewust voor een avontuur bij een andere Leidse club. ,,Ik heb alles bij elkaar een jaar aan de kant gezeten. In de laatste maanden van het vorige seizoen tikte ik weer op de deur en kwam het plezier terug. Wel had ik twijfels over de toekomst totdat Tommy Bekooij mij benaderde. Met hem heb ik bij Quick Boys gespeeld. Of ik zin had om de gebroeders (Mike is de andere Bekooij, HK) te vergezellen naar LFC. Er zou een meer Leids georiënteerd team worden geformeerd en dat zag ik wel zitten. Nu we bijna drie manden onderweg zijn, kan ik stellen dat de keuze mij prima bevalt. Het niveau ligt echt hoog en dat maakt mij weer scherp. Ik moest van ver komen en het is aanpoten. Ik wilde in elk geval bij de eerste groep horen, maar voorlopig sta ik nu in de basis in een prima team. We worden alleen maar sterker, ook al omdat we nog niet over iedereen kunnen beschikken.”
De Vries, fulltime projectmanager in de sierteelt en zelfstandig fysiotherapeut, woonde tot zijn 21ste in Valkenburg, vervolgens zeven jaar in Leiden en nu in Noordwijk. Ondertussen is hij getrouwd met een Noordwijkse en heeft een tweejarig zoontje. ,,Als je dat opsomt lijkt het of er veel op mijn bordje ligt, maar als je goed plant met je partner dan is het goed te doen. In tegenstelling tot eerdere periodes train ik nu twee keer en speel een wedstrijd. Eerder ging ik ook naar de sportschool en sportte ik nog meer. Die overdaad heeft mij juist blessures opgeleverd en daarom pak ik nu veel meer mijn rust om het voetbal heen. Ik voel me nu fit en LFC heeft mijn plezier weer verder laten toenemen.”
Vol lof spreekt hij over medespelers. Nabil Hadui was met drie treffers tegen Valken’68 nadrukkelijk aanwezig, maar er zit nog veel meer kwaliteit in het team van Mo el Abdallaoui. ,,Het is vooral zaak dat wij als team opereren en dicht bij elkaar blijven. Dat gebeurde j.l. zaterdag ook in wat moeilijkere fases en daarmee kunnen we prima uit de voeten in deze klasse. Soms zoeken we grenzen op, maar ik ben van mening dat we geen strapatsen nodig hebben.”
Foto: Saam de Mooij
