26 november 2011 was de laatste dag van zijn optreden bij RCL in de eerste klasse. In de slotfase van het duel met Leonidas ging het fout. Nick Permamand voelde iets aan de knie, maar speelde de wedstrijd uit. De snelle buitenspeler moest een operatie ondergaan, de voorste kruisband was afgescheurd. Voor de zomer ging hij onder het mes, revalidatie volgde en afgelopen zaterdag kreeg hij eindelijk weer wat speelminuten.
Een rentree in de hoofdmacht lijkt nog niet aanstaande, maar Permanand voelde zich afgelopen zaterdag toch weer als een veulen in de wei.
,,Ja, dat mag je wel zeggen. Ik heb een halfuurtje gespeeld en ik kreeg geen terugslag. Op zich was het niet nodig om echt in het duel te komen, maar dat zal natuurlijk geleidelijk aan weer moeten gebeuren. Het is nu een kwestie van rustig beginnen en vooral niet té enthousiast te werk gaan. Ik heb wat acties kunnen maken en ik vind het heerlijk om me weer uit te kunnen leven. We verloren wel van ’s-Gravenzande 2. Een knap elftal met enkele jongens die ik nog herkende van vorig seizoen, toen zij daar voor het eerste uitkwamen.”
Het begin is er dus, maar Frank Bloemheuvel zal nog geduld moeten hebben met de rechtsbuiten.
,,Er zijn geen afspraken gemaakt vooralsnog. We bekijken het van week tot week. Er lopen bij RCL diverse jongens rond die het zelfde euvel hadden dus ik weet dat ik voorzichtig moet zijn. Als je al te vermoeid raakt, moet je eigenlijk meteen stoppen. Ik heb me natuurlijk niet teruggeknokt om nu al teveel risico’s te nemen. Wat mij betreft zou ik trouwens net zo goed bij 1 op de bank kunnen zitten, maar dat is niet aan mij. Zaterdag speelt het tweede bij Scheveningen en dan ga ik zeker geen minuten maken. Ze hebben daar een slecht kunstgrasveld en daar moet ik mij niet aan wagen. Wel train ik al volledig mee bij 1 en het is prettig te horen van anderen dat ze zien dat ik er weer sta en dat het steeds beter gaat.”
Permanand miste dus een aanzienlijk deel van de vorige competitie en het ziet er naar uit dat hij na de winterstop pas terugkeert op het hoogste niveau.
,,We zien wel. Wanneer ik nu duels aan ga, zit het nog wel in het hoofd. Maar dat wordt ook al steeds minder. Ik ga zien wat het met mij doet als ik binnenkort mijn duels moet spelen. Ik zit nu zeven maanden en een week na de operatie. Het revalidatietraject duurde dus lang, maar ik kom weer in de buurt. Het kan echter niet zo zijn dat ik te overhaast te werk ga, want dan is het allemaal voor niets geweest.”
 (1).jpg)
