Vanmorgen deed ik gelukkig mijn ogen weer open. Elke dag moet je dat tenslotte maar weer afwachten. En als je dan eenmaal wakker bent, is het wel zo prettig als je je okay voelt. Ook geen vanzelfsprekendheid tegenwoordig. Rustig opstarten met een bakkie en de social media even afstruinen. Natuurlijk, het regionale voetbalnieuws is voor LAV de levensader. Maar er is meer nieuws, veel meer nieuws. Elke dag weer. En bovenal; al geruime tijd is het slecht tot beroerd nieuws.
Ik verslikte mij bijna in de koffie. Niet omdat ik te gulzig was en de warmte van het bakkie pleur mijn dag slecht deed aanvangen. Nee, de VI (door mij doorgaans wel als prettig leesgerei gezien) kwam met het schrikbarende nieuws dat ‘ondanks een maand gespeculeer er geen enkele speler door Barça is aangetrokken tijdens de ’transfer window’. Nog eens de ogen uitgewreven en zien of het er echt stond. Jawel, ik had het goed gelezen. De VI meldde vervolgens dat Koeman, onze Ronald, ‘dit niet verdiend had’.
Welnu, ik gun Koeman het beste en doorgaans spreek ik die wens uit voor de meeste mensen. Mishandel geen dieren, kinderen en oudere mensen. Want in die gevallen sta je er slecht op bij mij. En dat clubje is nog wel iets groter, maar daar gaat het nu even niet om. Clubs, als ik mij beperk tot ons eigen land, Emmen, Fortuna en VVV hadden zich wel kunnen versterken. Het grote Barcelona dus niet. Wat een schande. Hemeltergend. Wat een onrecht.
De krant El Mundo Deportivo onthulde zondag dat Messi met zijn huidige contract in vier jaar tijd ruim 555 miljoen euro aan salaris opstrijkt en dat de verbintenis een grote rol speelt in de schulden van FC Barcelona. Eerder deze week publiceerde Marca dat de club 1,1 miljard euro in de min staat, waarvan op korte termijn 730 miljoen euro betaald moet worden. ,,Hij mag dan een aardig salaris hebben, maar zijn aanwezigheid levert de club meer op dan hij kost. We hebben dit eerder onderzocht”, aldus Laporta, die tussen 2003 en 2010 al eens voorzitter van Barcelona was. Zo viel te lezen op nu.nl.
Daar zat geen woord Spaans bij. Hoewel, dat klopt niet helemaal of helemaal niet. Hoe ik dit ook lees of opvat; de wereld is nu echt krankzinnig geworden en de hoop dat het ooit nog beter zal worden, ik begin het op te geven.
Op dit moment is het verdomde makkelijk om je ergens kwaad, druk of bezorgd over te maken. Een kleine greep: we, wij trotse Nederlanders, staan inmiddels laatste op de ranglijst van gevaccineerde mensen in Europa. Bulgarije was geruime tijd hekkensluiter, maar nu hebben wij de rode lantaarn. Bijzonder zorgwekkend, want hoe lang gaat het zo nog duren voordat we allemaal weer wat perspectief krijgen in deze onwerkelijke klotetijd? De rellen van ruim een week terug. Ze staan nog op het netvlies. De rust lijkt teruggekeerd, maar is dat stilte voor de storm? De beelden maakten dat we de woorden ‘schande’, ‘respectloos’, ‘walgelijk’ in de mond namen. Terecht ook, zo dunkt mij. Verder zijn we bezig om de aarde volledig naar de kloten te helpen. De ellende in een hoop landen wordt nu al groter en groter. De droogte in Ethiopië, de overstromingen in Bangladesh, de bosbranden in Australië, het ijs donderstraalt in elkaar en ach laat ik het hier bij laten voor wat betreft natuurrampen. Voor dieren blijft er steeds minder leefruimte over omdat ‘wij’ alles nodig denken te hebben. We gaan om met dieren alsof het dingen zijn zonder gevoel en zo kunnen we nog wel even doorgaan met het opsommen van rampen, dreigende donderwolken of misplaatste arrogantie. Maar ja, het is pas dinsdagmorgen en we moeten de dag nog door zien te komen. Enough is enough.
Ondertussen draait de sportwereld door, althans op de hogere niveaus. En tegelijkertijd de gekte van deze wereld gezien de treurnis die nu heerst bij de club van de op een na grootste stad van Spanje. Bij praatprogramma’s werd deze club al decennia lang bewierookt. Als voetballiefhebber heb ik ook van ze genoten, laat daar geen misverstand over bestaan. En Messi, een lust voor het oog en zonder twijfel een van de grootste voetballers ooit. Dat is de discussie ook niet. Maar die bedragen afzetten tegen al het leed in de wereld. Als je daar te lang over nadenkt, ontstaat er een woede van ongekende hoogte. Wat zou er zijn gebeurd als Emmen een miljard uit had mogen geven afgelopen zomer? Zou de ploeg dan ook laatste hebben gestaan?
Zullen we een crowdfundingsactie organiseren voor de paars-blauwen? En tissues verzamelen en opsturen naar het hoofdkantoor van de heer Koeman? Zo kan hij zijn tranen drogen, want wat moet hij in vredesnaam met de baggerselectie die er nu staat? Elke positie kan slechts door vier man worden ingevuld. Daar valt toch niet mee te werken? Onze hulp zou het leed daar danig kunnen verzachten.
Mijn broek is afgezakt tot de enkels. En nee, er zijn geen plannen om de liefde te bedrijven. Daar heb je een andere liefhebber bij nodig. Zij is echter niet beschikbaar. Het werk roept, het is er nog gelukkig.
