Eerder werd er vandaag al melding gemaakt van een gebeurtenis tijdens Voorschoten’97 versus LFC. Kort na het begin kreeg Martijn Hogenboom een bal van dichtbij tegen zijn hoofd en de verdediger was meteen weg om gelukkig enkele minuten later weer bij te komen. Het duurde evenwel nog uren voordat de sympathieke speler weer terug op aarde was. Van het voorval weet hij weinig meer. Daags na het goed afgelopen incident konden we in gesprek komen met de pechvogel.
,,Ik denk dat het gehele gebeuren vooral impact heeft gehad op de aanwezigen. Ik kan me er weinig meer van herinneren en dat is misschien maar beter ook. Ik weet nog dat ik de handen heb geschud van de tegenstander en dat we twee keer een aanval hadden over rechts, maar van de bal tegen mijn hoofd weet ik bijna niets meer. Heel vaag kan ik me herinneren dat ik daarna op de grond zat, maar dat ik daarna naar de kleedkamer ben gelopen ben ik kwijt. In de kleedkamer was het ook nogal vaag, maar is er wel het nodige getest en het was een juiste beslissing om toch maar even een bezoek aan het ziekenhuis te brengen.”
Vervolgend: ,,Wel weet ik dat ik in de ambulance met de broeder over voetbal heb gesproken. Zijn zoon speelt bij FC Lisse en daar kregen we een praatje over. In het ziekenhuis was ik evenwel ook niet geheel helder en ik heb onder meer een CT-scan gehad. Ook wilden ze uitsluiten dat er hartproblemen zouden zijn. Gelukkig is de schade uiteindelijk meegevallen en heb ik er, naar het zich nu laat aanzien, geen schade aan over gehouden. Wel wat hoofdpijn, maar dat zal vast wel wegtrekken. Ik heb al eens een hersenschudding gehad en toen hing ik boven de pot, maar daar was nu ook geen sprake van dus ik ben goed weggekomen. Om 8 uur ’s avonds mocht ik naar huis. Al met al een lange dag. Ongewild heb ik nu tweemaal in een week een hoofdrol gehad. Vorige week nog als matchwinnaar en nu met dit incident. Gelukkig kan ik het na vertellen en kan ik het straks weer achter me laten.”
Hogenboom (op archieffoto) is de club en mensen vanuit de club dankbaar. ,,Er is direct gehandeld en dat is mijn redding geweest. Fantastisch hoe deskundigen mij geholpen hebben. Ik bedank hen die mij hebben geholpen stuk voor stuk. In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat ik niet zou hebben geweten hoe ik had moeten handelen wanneer het een ander zou zijn overkomen. Echt, voor mij zijn het toppers en dat heb ik ze gisteravond ook al laten weten.”
De sterkhouder baalt wel voor met name twee medespelers. ,,Wilco Mackaay keepte weer eens en uitgerekend hij knalde die bal tegen mij aan. Uiteraard kon hij er helemaal niets aan doen, maar hij voelde zich wel schuldig. Gelukkig heb ik hem al wel kunnen spreken en hopelijk kan ook hij het achter zich laten. Daarnaast speelde Guy Smith voorlopig zijn laatste wedstrijd want hij wordt deze week geopereerd. Voor hem is dit dus ook sneu en zo kunnen we best spreken van een teleurstellende en heftige middag. Het is voor mij enkel lastig om dit in een juist perspectief te plaatsen, omdat ik er dus zo weinig van mee heb gekregen. Het is nu even afwachten hoe de komende dagen gaan verlopen. Er is mij vanuit het ziekenhuis niet gezegd dat ik het rustig aan moet doen, maar natuurlijk blijf ik nog wel even waakzaam en op mijn hoede. Mijn ouders waren erbij en bleven rustig en dat is ook hoe ik ze ken. Het zal goedkomen, zo spraken zij al snel, en daar houd ik me graag aan vast. Voor nu kan ik in elk geval aangeven dat het goed gaat. Dank voor jullie belangstelling. Misschien helpt dit ook zodat ik het verhaal niet nog duizenden keren hoef te doen, haha.”
