DAG 1
Het is vroeg, vrijdagmorgen. Terwijl de bakker ze nog bruin bakt en de productielijnen van sponsor Gebr. Van der Mey pas net zijn opgestart, verzamelt de selectie en staf van rkvv Teylingen zich voor vertrek naar het traditionele trainingsweekend in het zonnige Spaanse Torremolinos. Ook een groep “vrienden van Teylingen” gaat met de selectiegroep mee. Vooropgesteld, we klagen niet en het is natuurlijk geen straf. Zeker wanneer je voor vertrek wederom de verzopen straten en velden ziet en je weet dat je enkele uren later heerlijk in het zonnetje mag vertoeven.
Dit fenomeen trainingskamp is eigenlijk heel bijzonder. De eerste weekenden van januari worden de vluchthavens in Nederland overladen met groepen in sponsorkleding. Je zal maar lekker willen overwinteren in Spaanse oorden en aan alle kanten worden ingehaald door voetbalteams. Daarnaast, waarom al die moeite om naar Spanje of Portugal te trekken om vervolgens in eenzelfde hotel te verblijven met bijvoorbeeld Ter Leede of RCL. Of op Spaanse velden te gaan oefenen tegen Noordwijk, VVSB of Rijnsburgse Boys. Het antwoord is eenvoudig, de trainingsomstandigheden zijn prettig en natuurlijk is een goede teambuilding in aanloop naar de tweede seizoenshelft heel belangrijk.
Op een knalharde landing na was het een prima vlucht. De grotere Teylingers zullen dat qua beenruimte misschien niet altijd zo ervaren hebben. Net als vertrekhaven Rotterdam The Hague is ook het vliegveld van Malaga lekker compact en overzichtelijk. Binnen no time zijn al die voetbalploegen op weg naar hun hotel. Een prima organisatie die in handen is van Trainingskampen.nl.
Na een prima lunch, met natuurlijk een overheerlijke Spaanse paella, zijn we nu in stadion El Pinar aangekomen voor de eerste training. Een enerverende rit overigens. Ik dacht dat op mijn favoriete vakantiebestemming Italie het verkeer idioot was, nou, in Spanje vliegen ze je ook van links en rechts voorbij. Gelukkig liet de buschauffeur snel blijken dat hij dit wel gewend is.
Op dus voor de eerste serieuze trainingsarbeid. En dat valt nog niet mee. Het kunstgras is niet gesproeid, de ballen zijn zacht. Genoeg excuses, maar daar laat de trainingsstraf het niet bij zitten. De figuurlijke broekriem wordt aangetrokken want morgen wacht de oefenwedstrijd tegen vv Daalhof. Het blijft uiteindelijk nog steeds een trainingskamp. Voor de ontspanning staat er vanavond een pubquiz op het programma. En zullen er vanavond best wel een groot aantal op tijd naar bed gaan. Tot morgen!
DAG 2
Tik-tok, tik-tok….nee, dit is niet het social media-netwerk waar van dit weekend ongetwijfeld ook beeldmateriaal zal verschijnen. Het is de klok die tikt in de ontbijtzaal. De afspraak voor de spelersgroep is uiterlijk 8 uur aanwezig. Teambuilding door het verkennen van het plaatselijke nachtleven is zeker een (heel) belangrijk onderdeel van het trainingsweekend. Maar vandaag staat voor de selectie ook een tweeluik op het programma tegen v.v. Daalhof uit Maastricht. Inmiddels heb ik begrepen dat afgelopen nacht het onderling voorstellen van de teams al heeft plaatsgevonden.
Terug naar de ontbijtzaal. Het is inmiddels 8 uur. Over de aantallen aanwezigen spreek ik verder niet. What happens in Torremolinos, stays in Torremolinos. Maar degenen die te laat zijn worden met luid gejuich begroet. Sowieso blij dat ze er zijn, maar ook omdat ze later in de week een pittige straftraining staat te wachten. Los daarvan, we komen bij een van de belangrijkste (ontwikkel)punten van het trainingskamp: Wilskracht. Denk je maar eens in: Het is de 85e minuut van de wedstrijd, je staat 2-1 achter. Zeer onwenselijk want je staat bovenaan de ranglijst en wil in het jubileumjaar graag kampioen worden. De wedstrijd is een slijtageslag geweest, je zit er helemaal doorheen. Dan ontstaat die enorme wilskracht om niet te willen verliezen. Je haalt alles uit de kast om die wedstrijd alsnog te winnen. Wel, dat gevoel is te vergelijken met het op tijd komen in de eetzaal. En dus heel belangrijk om dit weekend extra te trainen.
Ik neem jullie nog even mee naar gisterenavond. De trainers Rob en Elwin hadden een prima pubquiz in elkaar gezet. Chapeau voor alle vragen, maar ook chapeau om de groep enigszins in het gareel te houden. Veel vragen hadden achteraf weer dat o-ja gehalte. Winnaars van de quiz werden de jonkies van het 2e.
De busreis naar het stadion van C.D. Mijas is enerverend. Ik had het gisteren al over de bijzondere kwaliteiten van de buschauffeurs alhier maar deze had weer de overtreffende trap. We blijken letterlijk op een hoogtestage te gaan en de bus wordt op vakkundige wijze over de bergpassen geleid. Op voorhand zijn beide wedstrijden dus van een hoog niveau. Bij het voetbalveld aangekomen ontstaat even paniek, want de accommodatie moet met een stevige klim bereikt worden. En nog meer paniek! Het blijkt vandaag in Spanje de feestdag Drie Koningen te zijn. Geen supermarkt is open en ook de Cantina bij Mijas is gesloten. Maar gelukkig, tijdens de warming-up van het tweede arriveert ook de barman en is ons natje en droogje gewaarborgd.
Het tweede trapt het tweeluik tegen Daalhof 2 af. Nadat de kater uit het hoofd en benen is gespeeld komt er zowaar enige lijn in het spel. Doordat er veel druk wordt gegeven op de verdediging van Daalhof ontstaat een verdedigingsfout die met een handsbal wordt opgelost. Penalty! Net zo cool als hij is aan de bar rond Nick Abels deze kans goed af 1-0. In de tweede helft maakt het tweede het verschil nog meer duidelijk. De redbull werkt goed bij Jop Kniest en met een tomeloze energie breekt hij op rechts door. De pass is afgemeten en Nick maakt zijn tweede goal 2-0. Bijna maakte hij nog zijn derde maar de omhaal gaat rakelings naast. Inmiddels worden de jokers ingezet en krijgt het tweede een briljante voorhoede. Op links Jens Reeuwijk, spits Wisse Boelens en op rechts Boyd Langeveld. Het geeft op een andere manier veel kijkgenot. Sterker nog, na een goed uitgespeelde aanval scoort Jens en bepaald daarmee de eindstand op 3-0.
Het is prachtig om te zien hoe de selectie als een groep de wedstrijden beleeft. Het eerste ondersteunt het tweede op hartstochtelijke wijze met veel zang en muziek uit de boxen. De tweede wedstrijd is dat andersom. Ook het eerste speelt tegen Daalhof. Na een onwennig begin weet Wesley Ritzen na een mooie aanval al snel de 1-0 te scoren. Maar zo snel de voorsprong kwam, zo snel kwam ook de gelijkmaker 1-1. Daarna pakt Teylingen het initiatief. Door goed druk zetten onderschept Teylingen de bal tijdens de opbouw van Daalhof. De omschakeling is snel en, weliswaar in buitenspel positie, wordt Dani Hoogkamer vrijgespeeld en kan hij doeltreffend afronden 2-1. Ook de VAR die er niet was vond het goed. Teylingen drukt daarna door en met doeltreffende schoten van Melvin van Stijn wordt een 4-1 ruststand bereikt. Mooi om te zien dat ook de jongere generatie zijn in trede doet. Stijn Roest en Nick de Mooij op de flanken en later in de wedstrijd ook een invalbeurt en het debuut van Stijn Minke. Net als de temperatuur op de tribune nam ook het niveau van de wedstrijd de tweede helft af. Beide teams kregen veel ruimte om er meer mee te doen. Vele kansen bleven onbenut. De eindstand werd 4-2 na een verdedigingsfout. Chapeau voor alle spelers. Aan de ontbijttafel kon je niet vermoeden dat er toch nog zo gespeeld zou worden. Met 6 punten in de tas terug naar het hotel. En ik weet nu al, het bleef zaterdag lang gezellig in Torremolinos. Tot morgen!
Bekijk de foto’s en filmpjes van deze dag in ons Facebook fotoalbum.
Een kleine selectie:
DAG 3
Tja, wat kan ik nog over de rest van de zaterdag vermelden. Bij terugkomst in het hotel was een stevige lunch toch wel noodzakelijk. Niet alleen extra energie na een fikse inspanning, maar ook een goede bodem voor wat komen gaat. De groep splitst zich wat op. De Vrienden helpen de eigenaar van café De Brabander met het openen van zijn tent. Een groot deel van de selectie gaat dineren bij de Argentijn en gaan later op de avond via De Brabander door naar Malaga om te stappen. Er wordt dus lekker geborreld de rest van de dag. Opvallend was dat er in De Brabander veel gesproken werd met de succestrainer van Hercules. Wie? Ja, de club die in de beker……daar laat ik het als Ajax-supporter maar bij. Nu is het iedereen wel bekend dat Rob Jonkman aan het einde van dit seizoen stopt als hoofdtrainer. Zou dan deze trainer……We laten jullie daarover nog even in het ongewisse. Boelens? Nee, die gaat het niet worden. Het schijnt wel dat er contacten zijn gelegd tussen de selectie en Teylingen 5 over de toekomst van zijn carrière.
Zijn er verder dan geen details te melden over het uitgaansleven dit weekend? Nou, oké dan. Een paar kleine details dan. Een vriend en toevallig ook scheidsrechters coördinator die na zijn cafébezoek zijn eigen coördinatie volledig kwijt was. Een vriend die inmiddels ook als barman in De Brabander werkzaam is. Een selectiespeler met Poolse inslag die in Malaga leek op de eerder vernoemde vriend met coordinatieproblemen. Taxi’s die het uber-druk hebben met vervoer van en naar hotels. Barrekeningen van tussen de 600 en 1.250 euro’s. Populaire waterpijpen en shotjes. Maar de echte details….what happens in Torremolinos…..
Het is de hele nacht een komen en gaan. Mogelijk het gevolg van het feit dat op zondagmorgen het ontbijt pas om 10.00 uur was gepland. Zowaar iedereen was op tijd aanwezig. Niemand wilde ook de straftraining van de eerdere laatkomers missen op het strand. Hoewel trainer Elwin met een slechte stem merkbaar getroffen was door een zware nacht, toverde hij er een pittige training uit. Burpies, jumpsquads, moutainclimbers, jumplunges, legraces, zomaar wat ontberingen die de mannen moesten ontgaan. Gelukkig was er genoeg zuurstof aanwezig voor een spoedig herstel. De zondagmorgen stond verder in het teken van strandspelen. Volleybal, strandvoetbal, levend boter-kaas-en-eieren en de krabbenrace. Team 2 heeft gewonnen, alhoewel mij de informatie ontbreekt wie uberhaupt in dit team zat.
De zondagmiddag is vrij. En dat is geen straf. Met een heerlijk zonnetje is het goed toeven rondom het zwembad. De verhalen over het uitgaansleven komen veelvuldig voorbij. Maar ook de vooruitblik naar de tweede seizoenshelft. Gaat het Teylingen 1 lukken om de eerste plaats op de ranglijst te behouden en om in het jubileumjaar de titel op te eisen? Pakt het tweede de stijgende lijn om te stijgen op de ranglijst? Wat gaan de prijzen worden van de jubileumshirts op de veiling in de jubileumweek? En wie wordt de nieuwe trainer volgend seizoen? Voor dat laatste verwijs ik jullie naar een apart persbericht dat zondag einde middag wordt uitgebracht. De avond sluiten we af met de gehele groep bij de Japanner. En daarna? Wordt vervolgd.
DAG 4 en 5
Wat een enorme en enerverende stoet taxi’s van Hotel Sol Principe naar het Japans restaurant Sakura. Wat wil je ook, er moest toch een groep van 54 man vervoerd worden. We hadden een enkele afhaker die last hadden het middagprogramma en in de app groep moesten melden: Wij skippen het avondprogramma. Wie wel vaker bij de Japanner komt weet dat je een showtje krijgt voorgeschoteld. Je zit met een grote groep aan een grote tafel en in het midden laat een Japanse krijger even zien hoe je ook kan koken. Wel met de restrictie “don’t try this at home”. Ik zag vlammen voorbij komen waarbij, als ik dit thuis zou doen, 112bollenstreek.nl een melding zou moeten doen. Het is weer mooi om te zien dat groep nog meer “samensmelt” rondom de warme baktafel. Er is er zelfs eentje die van het diner vol overgave geniet. Het blijkt een traditie dat op deze avond de rosé rijkelijk vloeit. Voor sommigen is dit zelfs een debuut in hun wijn carrière. Gelukkig maar dat ze geen traditie hebben opgebouwd in het in Japan veel bekendere drankje Saké. Hoewel ik me afvraag of het resultaat van de avond anders zou zijn geweest.
Een deel sluit de avond aan de hotelbar af. Een grote groep weet de weg naar Malaga zelfs nog te vinden. Op zoek naar een van de vele barretjes. Je hebt daar de bruine kroeg, de hippe tent, een wazige tent, de liefdevolle bar en zo nog veel meer. De laatsten keren pas huiswaarts terwijl de eerste hotelgasten zich alweer opmaken voor de thuisreis. En daar komt het risico alweer van het tijdstip van het ontbijt. Slechts twee spelers zijn te laat en krijgen weer de straftraining voorgeschoteld.
Het is na zo’n zwaar weekend niet raadzaam om nog even volle bak te trainen. Daarom is de laatste training een spellenparcours. Latjetrap, uit de lucht scoren, paaltjesvoetbal, prullenbak hooghouden. Zomaar wat voorbeelden vanuit het parcours. En wanneer je er een wedstrijdelement inbouwt, komt die eerder vermelde wilskracht weer snel boven en is het zware nachtleven voor even vergeten. Niemand van de boys wil uiteindelijk verliezen. Geen idee wie er gewonnen heeft, maar dat is natuurlijk niet echt van belang (behalve als je laatste wordt).
De laatste middag en avond is een vrij programma. Nog één keer vol knallen alvorens morgen de terugvlucht komt. What happens in Torremolinos, stays in Torremolinos. Zaterdag spelen we alweer tegen Lugdunum een thuiswedstrijd. Kom gezellig langs, je zult vast veel meer verhalen horen dan ik nu heb kunnen beschrijven.
Bron: Paul van Beek, Teylingen
Note redactie: het duel tussen Teylingen en Lugdunum leverde geen winnaar op (0-0).
